محمد عطریانفر به مناسبت سالروز درگذشت دکتر حسن حبیبی در روزنامه شهروند نوشت:
مرحوم حسن حبیبی یکی از شخصیتهای برجستهای بود که همواره سعی میکرد اخلاق را همراه با سیاست همراه کند و حتی همیشه تلاش میکرد جنبههای اخلاقی را بر جنبههای سیاسی ترجیح بدهد. او در زمان مسئولیتش و در زمان مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی و دولت اصلاحات نقش حلال گرفتاریها و مشکلات و همچنین شخصیت مورد احترام همه وزرا بود. بهطوری که اعضای هیأت دولت متانت و بزرگواری ایشان را راهگشای بسیاری از مدیران اجرایی میدانستند.
مرحوم حبیبی فارغ از دولتمردی، یک دانشمند متواضع بود که کمتر سعی میکرد این جنبه از شخصیت خودش را نشان بدهد و حتی شاید بتوانیم بگوییم او بزرگتر از مقام خود بود.
آقای هاشمیرفسنجانی قبل از آنکه در انتخابات ریاستجمهوری شرکت کند، معاون اولش را انتخاب کرده بود و آن کسی نبود جز حسن حبیبی. حتی یادم هست که در مقطعی آقای عبدالله نوری از سوی آیتالله هاشمی برای تهیه پیشنویس ساختار نظام جمهوری اسلامی بعد از اصلاح قانون اساسی ماموریت داشت.
آقای نوری تصورش این بود که معاونت اولی ریاستجمهوری را عنوانی بدانند برای سازمان برنامه و بودجه اما آیتالله هاشمی تأکید کرد که خیر اینگونه نباید باشد و حسن حبیبی را برای معاون اولی درنظر گرفته است. منظورم این است که آقای حبیبی موقعیت برجستهای نزد آیتالله هاشمیرفسنجانی داشت و ارتباط بسیار خوب و نزدیک بین این دونفر برقرار بود.
در دوران اصلاحات هم مرحوم حبیبی از حرمتی فرهنگی و والا بین دولتمردان برخوردار بود. مرحوم حبیبی به غیر از نقشآفرینی در دولتهای سازندگی و اصلاحات از شخصیتهای برجسته دوران مبارزه علیه حکومت شاهنشاهی و تکیهگاه نیروهای خارج از کشور بود. بهطوری که حضرت امام خمینی(ره) در آستانه پیروزی انقلاب مرحوم حبیبی را مامور کردند که پیشنویس قانون اساسی را تهیه کنند و او هم این پیشنویس را تهیه کرد و در اختیار مجلس خبرگان قرار گرفت و این موضوع یکی از دستاوردهای بزرگ زندگی مرحوم حسن حبیبی است.
شاید خیلیها معتقد بودند که چرا چنین شخصیت بزرگی در دوران محمود احمدینژاد مورد بیمهری قرار گرفت اما باید بگویم که جنس شخصیتی و فکری مرحوم حبیبی هیچ تناسبی با احمدینژاد و دوستانش نداشت. او به هیچوجه نمیتوانست با تیپ شخصیتی احمدینژاد و دولتش همفکری کند. هرچند مرحوم حبیبی در سالهای، روی کاربودن دولتهای نهم و دهم از بیماری هم رنج میبرد اما دولتهای محمود احمدینژاد آدمهای خودش را میطلبید که با جنس مرحوم حبیبی فرق داشت و به همین خاطر او با احمدینژادیها تناسبی نداشت.
همچنین شاید بتوانیم بگوییم مرحوم حبیبی با هیچیک از معاونان اول ریاستجمهوری در همه دولتهای گذشته قابل مقایسه نیست. او شخصیتی منحصربهفرد داشت که ویژگیهای والای شخصیتی و حقیقی او، او را از موقعیت حقوقیاش جدا کرده بود.
در یک کلام لباس حکومت بر قامت او کوتاه بود.