يکي از اهداف تروريستهاي تهران، ناامننشاندادن ايران براي جلوگيري از ورود سرمايههاي خارجي و توسعه ايران بود؛ سرمايههايي که امضاي برجام، راهشان را باز کرده بود. مجازات تروريستها، کار نهادهاي نظامي، انتظامي و امنيتي کشور است.
به گزارش شرق، علاوهبرآن، ضربه مهم به طراحان نقشه تروريستي تهران، اعلام خبر ورود اولين سرمايه بزرگ خارجي به کشور است. يک منبع موثق ديروز در گفتوگوي اختصاصيام گفت: «وزير اقتصاد ايران تا يک ماه آينده براي برگزاري جشن فاينانس ١٣ ميليارددلاري کرهجنوبي به پروژههاي ايراني به سئول ميرود».
سادهشده اين خبر اين است که کرهجنوبي ١٣ ميليارد دلار وارد ايران ميکند. اين منبع آگاه درباره آخرين وضعيت اعطاي اين فاينانس بزرگ گفت: «از ١٠٤ موردي که دو کشور بايد درباره اين خط اعتباري تفاهم ميکردند، در ١٠٢ مورد به توافق رسيدند و دو مورد باقيمانده هم که کاملا جزئي است بهزودي نهايي خواهد شد». کرهايها ميخواهند خبر رسمي اعطاي فاينانس ١٣ ميليارددلاري را در مراسمي رسمي در سئول اعلام کنند.
فاينانس ١٣ ميليارددلاري کرهجنوبي، چگونه به ايران داده خواهد شد؟
«هشت ميليارد دلار از اين فاينانس را KExim Bank کرهجنوبي و پنج ميليارد دلار ديگر را KSure Bank کرهجنوبي براي سرمايهگذاري در پروژههاي ايران پرداخت خواهند کرد. البته اين فاينانس با موافقت کرهجنوبي به ايران اختصاص يافته است».
يك ميليارد و ٧٠٠ ميليون دلار به اصفهان ميرود
يکميليارد و ٧٠٠ ميليون دلار از فاينانس کرهايها به بهينهسازي پالايشگاه اصفهان اختصاص خواهد يافت. سه ميليارد دلار ديگر هم به ساخت پالايشگاههاي ميعانات گازي سيراف اختصاص خواهد يافت. بخشي از فاينانس هم قرار است در پروژه استحصال اتان فاز ١٢ پارس جنوبي مصرف شود. اين پروژه را شرکت پترو پالايش کنگان اجرا ميکند. ساخت يک بيمارستان مجهز نيز از ديگر پروژههاي قطعيشده براي فاينانس کرهايهاست.
برخي ديگر از پروژهها نيز براي استفاده از اين فاينانس نهايي شده است. اين ١٣ ميليارد دلار، اولين پول بزرگ خارجي است که پس از لغو تحريمهاي ايران قرار است وارد ايران شود و بخش مهمي از آن به صنعت نفت تعلق گيرد. پيش از اين تنها ٣٢٠ ميليون بهصورت LC مدتدار ششماهه به هلدينگ خليجفارس اختصاص داده شده بود که قرار بود بهصورت «يوزانس» تا ٦٤٠ ميليون دلار در يکسال افزايش يابد. همه کارهاي فاينانس ١٣ ميليارددلاري کرهايها انجام شده است و همه منتظر اعلام رسمي آن هستند.
٣ ميليارددلار براي ساخت پالايشگاههاي سيراف
با تزريق سه ميليارد دلار فاينانس کرهاي، ساخت هشت پالايشگاه سيراف، آغاز ميشود؛ پالايشگاههايي که زمين آنها تسطيح و به پيمانکاران خصوصي واگذار شده، طراحيهايش انجام شده، ليسانسهايش خريداري شده و حتي مجريانش مشخص شدهاند. قرار است شرکتهاي هيونداي و دايلم کرهجنوبي همراه با شرکت چيودا، اين هشت پالايشگاه را بهصورت کنسرسيومي بسازند.
در اين کنسرسيوم هيونداي ٣٤ درصد سهم دارد و دايلم و چيودا هرکدام ٣٣ درصد سهم گرفتهاند. کارفرماي خارجيها، هشت کنسرسيوم ايراني هستند که پيش از اين پروژهها را آغاز کرده بودند. شرکت فراگير پالايشي سيراف که سهامش در اختيار کنسرسيومهاي ايراني است، راهبري ساخت هشت پالايشگاه ميعانات گازي را برعهده گرفته است.
پيشبيني ميشود با تزريق پول كرهايها، از مهرماه، ساخت پالايشگاههاي سيراف آغاز شود. از قرار معلوم، سيرافيها مذاکرات نهايي گرفتن پول را با بانکهاي عامل کرهاي آغاز کردهاند و با ارائه چند سند از جمله سند استانداردهاي محيطزيستي، مذاکرات نهايي شده و اولين پول اواخر تابستان به حساب ايران واريز ميشود.
سود دوطرفه فاينانس ١٣ ميليارددلاري
فاينانس ١٣ ميليارددلاري کرهايها، سد بزرگي را ميشکند. بانکهايي که از همکاري با ايران هراس داشتند، بعد از اين ميتوانند پروژههاي ايراني را فاينانس کنند. پيشبيني ميشود پس از بانکهاي کرهاي، بانکهاي ژاپني و بعد از آن بانکهاي اروپايي راحتتر با ايران کار کنند. گشايش فاينانسها پروژههاي بزرگ ايراني را فعال و اشتغال ايجاد ميکند و اين براي دولتي که شعارش را افزايش اشتغال و کاهش بيکاري قرار داده، موهبت است. اين اما، يک طرف سکه است. شرکتهاي کرهاي هم از اين فاينانس سود ميبرند.
در کرهجنوبي، ژاپن و اتحاديه اروپا، نرخ تورم نزديک به صفر (منفي) و نرخ بهره هم نزديک به صفر است. بنابراين تقاضاي جديدي براي رشد اقتصادي در کشورهايشان نيست. اقتصاددانان معتقدند همانطور که تورم بالا براي يک کشور زيانبار است، تورم منفي هم مضر است. اين کشورها براي تحرک اقتصاديشان نيازمند تقاضاي جديد هستند و کجا بهتر از ايران براي تقاضاي متراکمي که در همه اين سالها براي توسعه انباشته شده است؛ از صنعت نفت گرفته تا صنايع بزرگ ديگر. بنابراين ترديد نبايد کرد که ژاپن و اروپا هم تمايل دارند در ايران سرمايهگذاري کنند...
نهفقط بهخاطر ما، بلکه بهخاطر اقتصاد خودشان. آنچه تاکنون جلو آنها را گرفته، موانع سياسي است. جاريشدن فاينانس کرهجنوبي ميتواند بخشي از اين موانع را بشکند.
امضاي قرارداد با توتال؛ ايران براي سرمايهگذاري خارجي امن است
از امضاي قرارداد فاز ١١ خبرهاي تازهاي دارم. اگر اتفاق غيرمترقبهاي نيفتد، قرارداد توسعه فاز ١١ پايان اين هفته يا اوايل هفته آينده با شرکت فرانسوي توتال امضا خواهد شد. مديرعامل شرکت ملي نفت ايران پيشازاين اعلام کرده بود که توتال با يک بانک بزرگ اروپايي به ايران ميآيد؛ بنابراين سد حضور بانکهاي اروپايي در مراودات ايران خواهد شکست. امضاي ايران قرارداد جدا از اينکه قراردادي تکنولوژيک براي افزايش فشار چاههاي کمفشار پارس جنوبي است، پاسخ محکمي به حاميان تروريستهاي تهران است. ايران امن است و حمله تروريستي تهران، ترديدي در سرمايهگذاران خارجي ايجاد نکرده است.
چگونه به آناني که ايران را ناامن ميخواهند، پاسخ درشت بدهيم؟
فقط با شعار نميتوان جلوي کشورهايي که پيشرفت ايران را نميخواهند، ايستاد. برخي بر اين عقيدهاند که هدف نهايي رقيبان منطقهاي ايران، جلوگيري از افزايش توليد نفت و گاز ايران است؛ چراکه ميدانند موتور محرکه اقتصاد ايران، صنعت نفت است. اگر اين تحليل را بپذيريم؛ پس هرکس ميخواهد جلوي دشمن خارجي بايستد، بايد کمک کند قراردادهاي نفتي ايران بهسرعت بسته شود. براساس گفتههاي وزير نفت، ايران به سرمايهگذاري ٢٠٠ ميليارددلاري در صنعت نفت خود احتياج دارد.
اگر همين مقياس را براي همه صنايع و زمينههاي اقتصادي کشور ازجمله آیتی، حملونقل و... در نظر بگیريم، شايد بتوان گفت ايران بازاري يك تريليوندلاري براي سرمايهگذاران خارجي است. به عبارت ديگر ميتوان گفت که دولت آمريکا هزار ميليارد دلار به منافع کشورهاي سرمايهگذار اروپايي، آسيايي و.. ضربه زده است؛ پس ميتوان با اين تقاضاي سرمايهگذاري انباشته با دنيا مذاکره کرد. فقط بايد کمي در سياست خارجيمان دقت کنيم. آن وقت ميتوانيم با سرمايهگذاري خارجي، هم توسعه پيدا کنيم، هم امنيت مليمان را تقويت کنيم و هم رقباي منطقهاي خود را سر جاي خود بنشانيم. فعلا جاريشدن فاينانس ١٣ ميليارددلاري کرهايها و امضاي قرارداد با فرانسويها پاسخ درشتي به آناني است که امنيت ايران را نميخواستند.