بیماری که در بخش داخلی بیمارستان سید مصطفی خمینی (ره) طبس بستری بود بعد از مراجعه به سرویس بهداشتی حالش وخیم شده و به زمین می افتد اما پرستار بخش از کمک به وی به بهانه باردار بودن خودداری کرده و خدمه بیمارستان را صدا میزند.
به گزارش ایلنا، ماجرا از آنجایی آغاز می شود که بیماری به دلیل تنگی نفس در تاریخ 27 /6/ 1395 در بخش داخلی بیمارستان طبس بستری میشود که حدودا ساعت یک بامداد، بعد از اینکه این بیمار با کمک خواهر خود به سرویس بهداشتی می رود حالش بد شده و توسط همراه بیمار از پرستار درخواست کمک میکند ولی وی از کمک به بیمار برای انتقال به تخت خودداری کرده و اعلام میکند که من باردار هستم و خدمه بخش را صدا میزند تا بیماری را کنترل خود را از دست داده و بیحال روی شانه های همراه خود افتاده است را به تخت منتقل کنند.
بعد از این موضوع تلفنی با پزشک مربوطه تماس گرفته شده و دارو به بیمار تزریق میشود ولی پزشک علی رغم وضعیت نامناسب بیمار بر بالین وی حاضر نمی شود.
حدود ساعت: 2:00 بامداد شلنگ اکسیژنی که به بیمار وصل بوده است از دستگاه خارج می شود که بیمار مجددا حالش بدتر شده و باز هم پرستار از نصب مجدد شلنگ اکسیژن امتناع میکند و اینکار را وظیفه خدمه می داند و تا لحظه ای که خدمه برای اینکار مراجعه کنند همراه بیمار شلنگ را با دست نگه میدارد تا بیمار بتواند نفس بکشد.
بعد از مراجعه خدمه نیز به سختی شیلنگ در جای خود با چسب محکم می شود. مجددا همراه بیمار به پرستار اطلاع می دهد که لیوان آبی را که به دستگاه مانومتر اکسیژن وصل است خالی است که بازهم پرستار از رسیدگی به موضوع خودداری کرده و از همراه بیمار می خواهد که خود نسبت به رفع مشکل و آب کردن آن اقدام کند.
حوالی ساعت 4 بامداد بیمار هوشیاری خود را از دست میدهد و به حالت بیهوش روی تخت میافتد که بعد از چندین بار مراجعه همراه بیمار به پرستار بخش، وی از رسیدگی و حضور بر بالین بیمار خودداری می کند و اعلام داشته که حالت وی طبیعی است و اگر بدتر شد اعلام کنید که در نهایت بعد از چندین مرتبه مراجعه و وخامت حال بیمار پرستار بر بالین وی حاضر میشود ولی بعد از گذشت حدود 2 ساعت از اینکه بیمار تقریبا بی هوش شده است پزشک بر بالین وی حاضر می شود و حتی پزشک اورژانس از رسیدگی به وضعیت بیمار بستری خودداری کرده و به همراه بیمار اعلام می کند که بیمار در بخش بستری است و به من ارتباطی ندارد و در نهایت بعد از اصرارهمراه بیمار وی حاضر به مراجعه به بخش میشود.
تمامی این موارد در حالی هست که حدودا دو ساعت بیمار بیهوش روی تخت بوده است تا با تشخیص پزشک متخصص به دلیل پر بودن بخش آی سی یو(ICU) بیمار به سی سی یو (CCU) منتقل میشود تا بخش آی سی یو خالی شده و بیمار به آنجا منتقل شود که در نهایت بیمار بعد از چند روز بستری در آی سی یو فوت میکند.
حال جای سئوال است که اگر پرستاری به هر دلیل امکان انجام وظایف خود را ندارد چرا مدیریت بیمارستان از وی در شیفت ها استفاده میکنند و دیگر اینکه وظیفه پزشک اورژانس و متخصص در اینگونه موارد چیست و چه هنگام باید بر بالین بیمار حاضر شوند و آیا به صورت تلفنی امکان رسیدگی به وضعیت بیمار و تجویز دارو وجود دارد؟
شما هم دقت کنید، تقریبا به ندرت مطالب دیگه به اندازه مطالبی در نقد بخش درمان کامنت مردمی داره
تهمت و تقطیع میکنند برای ضربه زدن به جامعه پزشکی و اسلام و نظام