نتیجه همه پرسی بریتانیا؛ شکست اروپا، پیروزی ناتو

به گزارش فرارو به نقل از فارین پالیسی، مردم رأی دادند و انگلستان اتحادیه اروپا را ترک خواهد کرد. ایالات‌متحده و اروپا با موجی از خبرهای بد روبرو خواهند شد: بحران اقتصادی، اقتصاد متزلزل در بریتانیا، نهاد سیاسی تضعیف‌شده در اتحادیه اروپا، احتمال بالای خروج اسکاتلند از انگلستان؛ که تنها تعدادی از مشکلات پیش رو خواهند بود. تمام نهادهای سیاسی و اقتصادی در غرب اوضاع بدتری نسبت به 24 ساعت قبل دارند. تنها استثنا می‌تواند ارتش باشد. برکسیت به‌احتمال‌زیاد ناتو را تقویت می‌کند.

دلایل زیادی وجود دارد که جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا اتحاد نظامی قوی‌تری ایجاد خواهد کرد. اولاً تمام اعضای ناتو (اعضای اتحادیه اروپا به همراه آمریکا، کانادا، نروژ و ترکیه)  نگران ماجراجویی‌های پوتین هستند. هدف کرملین همواره تبدیل‌شدن به قدرتمندترین نهاد سیاسی در قاره بوده است و به‌احتمال‌زیاد به دنبال راه‌هایی برای بهره‌برداری بیشتر از عواقب برکسیت در دموکراسی زودرنجِ اروپا خواهد بود. ناتو از زمان تأسیس مصمم‌ترین و سخت‌گیرانه‌ترین تعادل نظامی را برای مبارزه با چنین تلاش‌هایی ایجاد کرده است و در نتیجه انتظار می‌رود محبوبیتش در میان مردم اروپا بالا رود.

دوما، با خروج از اتحادیه اروپا ارتش انگلیس منابع و نیروی انسانی بیشتری برای حمایت از ناتو خواهد داشت. درست مثل نروژ (یک اقتصاد اروپایی قوی که عضو اتحادیه نیست اما یک عضو وفادار ناتو است) انگلیس نیز می‌تواند کشتی‌ها، نیروی نظامی و هواپیماهای اضافی را در مأموریت‌های ناتو مستقر کند؛ زیرا انگلیس دیگر مجبور نیست از تلاش‌های نظامی اتحادیه اروپا مانند عملیات ضد دزدی دریایی در سواحل شرقی آفریقا و مأموریت‌های اتحادیه در بالکان حمایت کند.

سومین منفعت ناتو کاهشِ رقابت آرام اما واقعی در میدان جنگ ناتو و اتحادیه اروپا خواهد بود. مثلاً مأموریت مبارزه با دزدان دریایی که چندین سال است توسط اتحادیه اروپا و ناتو در سواحل آفریقا صورت می‌گیرد را در نظر بگیرید. هر یک از این دو سازمان اولویت‌های استراتژیک متفاوتی دارند، اما اتحادیه اروپا نسبت به ناتو تمرکز بیشتری بر "قدرت نرم" دارد. دامنه این رقابت به افغانستان و بالکان نیز کشیده شده است که هر دو سازمان در این مناطق مأموریت‌ها و اولویت‌های متفاوتی داشته‌اند. ازآنجاکه انگلستان دیگر موظف نیست از مأموریت‌های اتحادیه اروپا حمایت کند، می‌تواند امکانات نظامی‌اش را بر روی اتحادش با ن

اتو متمرکز کند. و با توجه به اینکه تلاش‌های نظامی اروپا با از دست دادن بریتانیا تا حد زیادی کاهش خواهد یافت، انتظار می‌رود این سازمان در برابر ناتو اندکی تسلیم شود. این امر باعث افزایش حجم کاری و البته اثربخشیِ ناتو خواهد شد.

درنهایت، انتظار می‌رود دولت جدید انگلیس شریک باانگیزه‌ای برای ناتو باشد. حالا که انگلستان انتخاب کرده در عرصه بین‌المللی یک مهره‌ی اقتصادی تقریباً حاشیه‌ای باشد، باید به دنبال راه‌های جدیدی باشد که نشان دهد ارتباط با آمریکا برایش باارزش است. بدون شک بریتانیا به این نتیجه می‌رسد که ادامه یا بهبود همکاری با ناتو نشان‌دهنده‌ی نیت خوبش خواهد بود.

تمام این مزایای نظامی تا حد زیادی تاکتیکی‌اند و نمی‌توان برای منافع بلندمدت و دائمی روی آن‌ها حساب کرد. پیش‌بینی اینکه بحران اروپا چگونه رشد می‌کند کار دشواری است. هنوز هم احتمال ازهم‌پاشیدگی بیشتر اتحادیه اروپا وجود دارد که می‌تواند بذر جنگ و رنجش را  برای اولین بار در یک نسل در این قاره بیفشاند. این درگیری‌های می‌توانند به‌راحتی به آمریکا راه یابند؛ همانند دو جنگ جهانی که در قرن پیش رخ داد. اتحادیه اروپا نقش مهمی در حفظ صلح در انگلستان در دهه‌های اخیر داشته است. اگر اتحادیه از هم بپاشد، تنش‌های و مشکلات ژئوپلیتیک بسیار زیاد خواهد بود.

این مسئله این سؤال را ایجاد می‌کند که واشنگتن در هفته‌های آینده چه سیاست‌های امنیتی‌ای باید پیش بگیرد. اول، ایالات‌متحده باید به دیگر اعضای اتحادیه اروپا اطمینان خاطر دهد که هنوز برای همکاری‌های دیپلماتیک و نظامی آن‌ها ارزش قائل است. اتحادیه اروپا مأموریت‌هایی را در بالکان، سومالی و افغانستان انجام داده است که ناتو در انجام آن‌ها به مشکل خورده و تحت‌فشار بوده  است. به فرانسه و آلمان که نقش رهبری مهمی را در اتحادیه بر عهده دارند باید گفت که واشنگتن قصد ادامه همکاری در مسائل امنیتی و نظامی را دارد.

واشنگتن باید هر کاری می‌تواند برای استقبال از مشارکت بریتانیا در ناتو انجام دهد و همزمان برنامه‌های نظامی دوجانبه و قوی ایجاد کند، به اشتراک‌گذاری اطلاعات ادامه دهد و با آن‌ها در طیف فعالیت‌های نظامی همکاری کند. از منظر اقتصادی، آمریکا باید به بریتانیا کمک کند که رابطه‌ای مشابه با نروژ با اتحادیه اروپا بسازد؛ فرآیندی که در آن باید اتحادیه را نیز به سمت همین هدف تشویق کرد. همچنین آمریکا باید در حالت کلی به بریتانیا کمک کند که از طوفان اقتصادی‌ای که این رفراندوم در بازارهای مالی‌اش به وجود خواهد آورد، به‌سلامت عبور کند. باید به روابط آزاد تجاری میان آمریکا- بریتانیا فکر کنند.

شکی نیست که سیستم بین‌المللی سیاسی، اقتصادی و نظامی وارد عصر دشواری شده است. جبران اثرات بد و مخرب این تصمیم سال‌ها طول می‌کشد. اما ناتو برای کاهش درد و مشکلات، حتی مقاوم‌تر از گذشته ایستادگی خواهد کرد.