ازدواج یکی از رسوم و قواعد دین مبین اسلامی است که توجه و تشویق زیادی نیز در خصوص آن انجام شده است و بخش قابل توجهی از روایات و توصیه های معصومین به جوانان در خصوص ازدواج است. ازدواجی که به گفته دین مبین اسلامی سبب رشد و شکوفایی زن و مردم می شود.
به گزارش تابناک، بر این اساس خلقت زن و مرد در کنار یکدیگر معنا پیدا میکند. و این دو جنس مکمل در کنار زندگی مسالمت آمیز باید توانایی این را داشته باشند تا خانواده ای ایمن و آرام برای فرزندان آینده این خانواده فراهم کنند.
مشکلات اقتصادی، تمایل به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر و دستیابی به اهداف شغلی خاص سبب شده تا طی سالیان اخیر سن ازدواج در ایران به طور قابل توجهی بالابرود ماجرایی که در پی آن به دلیل بالارفتن سن همسران علاوه بر مشکلات اجتماعی و اخلاقی برای جوانان مشکلاتی نظیر نازایی و بیماریهای باروری را ایجاد می کند.
ازدواج در ایران دارای رسوم و قواعدی است که برخی از آنها منحصر به فرهنگ ایرانی است، در ایران پسران برای ازدواج باید پا پیش بگذارند و در جامعه ایرانی پسران با دخترانی در سنین پایینتر ازدواج میکنند. ازدواج واقعهای اجتماعی، زیستی و فرهنگی است که به دلیل نقش بنیادین آن در تشکیل خانواده از اهمیت بسزایی برخوردار است. بطوریکه پایندگی گروه و زندگانی کمی وکیفی نسلهای متوالی به ازدواج بستگی دارد. هنگامی که فرد در سن بالا ازدواج میکند، دیرتر به آرامش روانی که بر اثر ازدواج به موقع به آن دست مییابد، میرسد و حتی ممکن است نبود آرامش کافی موجب ناموفق بودن او در محیط کاری نیز شود.
اما این به آن معنا نیست که برخی از خانواده ها به دلیل ترس از ازدواج دیرهنگام فرزندان خود را مجبور به ازدواج های زودهنگام کنند ازدواج هایی که علاوه بر ایجاد مشکلات ذهنی و روانی برای خود زوجین خانواده هایی بی بنیان را به جامعه تحویل خواهد دارد.
در شرایط کنونی جامعه روند رشد کودکان در مدارس واجتماع به گونه ای است که اصولا دختران بعد از رسیدن به سن 19 سالگی و بعد از گذراندن دوره دبیرستان و پسران بعد از سن 22 سالگی آمادگی نسبی برای ازدواج را دارند و بر اساس آمارها در کشور نیز بیشتری آمار ازدواج در بین دختران در سنین 18 تا 25 سالگی و در پسران بعد از 23 سالگی است.
اگرچه ازدواج دیرهنگام مشکلات فراوانی در زندگی افراد ایجاد کرده است و بسیاری از مردم درجامعه نیز به این باور رسیده اند و گرایش کنونی جامعه به سمت ازدواج به هنگام است اما گاهی افراط و تفریط ها سبب شده تا مسایل زیادی برای جامعه ایجاد شود که ازدواج کودکان و دختران نوجوان نمونه از این افراط و تفریط هاست که البته بیشتر در روستاها قابل مشاهده است.
مدیر کل ثبت احوال استان قزوین درگفت و گو با تابناک بیان کرد: سال گذشته در قزوین بیش از 920 دختر در گروه سنی 10 تا 14 سال ازدواج کرده اند.
محمد صدرا آراسته افزود: البته در این مدت ازدواج 1 دختر زیر 10 سال نیز به ثبت رسیده است.
وی تاکید کرد: در حال حاضر بشیترین آمار ازدواج در بین دختران در قزوین درگروه سنی 15 تا 19 سال است و در سال گذشته در این گروه سنی 3 هزار و 487 دختر در قزوین ازدواج کرده اند.
سارا بهروزی مشاور خانواده با ابراز تاسف از این آمار تکان دهنده در ازدواج دختران زیر 15 سال در قزوین گفت: با توجه به تغییراتی که در سبک زندگی امروز در کشور رخ داده است دختران 15 ساله هنوز جزو کودکان محسوب می شود و توانایی اداره یک زندگی به بهترین شکل را ندارد.
وی بیان کرد: بسیاری از خانواده ها با بیان این که تا زمانی که دختر از نظر سنی کمی رشد کند زوجین نامزد خواهند بود از این که کار اشتباهی انجام می دهند تفره می روند اما به لحاظ اجتماعی و روانی اغلب دختران زیر 15سال آمادگی و مهارت لازم برای اداره یک زندگی مشترک را ندارند و بر همین اساس توصیه می شود آینده فرزندان خود را با یک انتخاب عجولانه از بین نبریم.
سن قانونیِ ازدواج در ایران ۱۳ سال برای دختران و ۱۵ سال برای پسران است. امروزه در ایران محدودیت سنی برای ازدواج وجود ندارد و ازدواج در هر سنی ممکن است. ازدواج کودکان هم در سنت و هم در قانون ایران وجود دارد. منتها ازدواج دختر کمتر از ۱۳ ساله و پسر کمتر از ۱۵ سال «منوط است به اذن ولی به شرط مصلحت با تشخیص دادگاه صالح». ازدواج قبل از بلوغ (۹ سال قمری در دختران و ۱۵ سال قمری در پسران) توسط ولی کودک (پدر و جد پدری) انجام میشود. تشخیص دادگاه نیز کاملا از عرف منطقه تاثیر میگیرد.
لزوم اخذ مجوز دادگاه برای ازدواج کودکان از سال ۱۳۸۱ وارد قوانین ایران شد، تا پیش از آن تشخیص مصلحت فقط به عهده ولی کودک بود. هماکنون نیز مجازاتی برای عدم کسب مجوز دادگاه تعیین نشده است.
معیارهای دادگاههای ایران برای صدور اجازهٔ ازدواج کودکان معمولاً شامل درخواست مشورت از پزشکی قانونی در مورد رسیدن کودک به بلوغ، و پرسیدن سوالاتی از دختر میشود. روند کار در هر دادگاه ممکن است متفاوت باشد و تشخیص دادگاه هم به شدت متاثر از عرف منطقه است.
کودک پس از رسیدن به سن بلوغ حق رد یا فسخ ازدواج را ندارد مگر اینکه مصلحت او در هنگام ازدواج رعایت نشده باشد که در این صورت حق قبول یا رد برای او موجود است.