فرارو- دیوید ایگناتوس، خبرنگار روزنامه واشنگتن پست که روز یکشنبه در پنل گفتگو با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران در مونیخ شرکت داشت در یادداشتی برای واشنگتن پست از پیشرفت محتاطانه دیپلماسی ایران نوشت.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو، ایگناتوس نوشت: روز یکشنبه که کنار وزیر خارجه ایران نشسته بودم و او گفت تمدید دوباره مذاکرات هسته ای به نفع هیچ کس نیست، آشکار شد که این مسئله بیش از این کش پیدا نخواهد کرد.
این احتمال که مذاکرات ایران به مرحله شکست یا پیروزی رسیده، در صحبت های روز دوشنبه باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا تقویت شد، زمانیکه وی به خبرنگاران گفت که اگر ایرانیان طی ماه مارس با چارچوبی که به جهان نشان دهد به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای نیستند، موافقت نکنند، «فکر نمی کنم که تمدید دوباره مفید باشد».
این بن بست ظاهری یک سوال ناخوشایند اما مهم را ایجاد می کند: اگر مذاکرات شکست بخورد، ایران و آمریکا باید چکار کنند؟ پاسخ من این است که دست کم در ابتدا، دو طرف آنقدر عاقل خواهند بود که دست به هیچ اقدامی نزنند. این دقیقا مانند یک مذاکره کاری است که دو طرف به این نتیجه می رسند که به نفع خودشان است که حتی پس از منقضی شدن قرارداد باز هم بر اساس قوانین گذشته به کار خود ادامه دهند.
بدبینی از آن جهت در مورد مذاکرات افزایش یافته که به نظر می رسد دو طرف اختلافات جدی در مورد مسائل اصلی دارند. در مورد مسئله لغو تحریم ها؛ محمد جواد ظریف روز یکشنبه گفت که در صورت انجام توافق تحریم ها باید سریعا برداشته شود. اما مذاکره کنندگان آمریکایی تاکید دارند که این تحریم ها به صورت تدریجی برداشته می شود، در یک فرآینده مرحله ای که ضمن پایبندی ایران به مفاد توافق صورت خواهد گرفت. زمانیکه دو طرف در مورد این مسئله اصلی تا این اندازه اختلاف نظر دارند، سخت است تصور اینکه آنها چطور به پاسخ مثبت خواهند رسید.
زمانیکه در کنفرانس امنیتی مونیخ یک گفتگوی عمومی 30 دقیقه ای با ظریف داشتم، دید نزدیکی نسبت به مهارت های دیپلماتیک وی پیدا کردم. وی از پاسخ به سوالات مربوط به مسائل اصلی طفره رفت و استدلالش این بود که نمی خواهد به طور عمومی مذاکره کنند. او این مسئله که هدف انتقاد تندروهایی که با امتیازدهی به آمریکا مخالف هستند، قرار دارد را رد نکرد.
اگر مذاکرات شکست بخورد، این مسئله سوال حساس دیگری را برای واشنگتن ایجاد می کند: چطور می توان مانع از سقوط قدرت حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران شد که خواهان انجام مذاکرات بوده است.
کاملا مشخص است که در صورت پایان مذاکرات، فشارهای سیاسی در تهران و واشنگتن برای انجام اقدامات تنبیهی وجود خواهد داشت. کنگره همین حالا هم از اعمال تحریم های بیشتر صحبت می کند و تندروهای تهران نیز مطمئنا خواستار توسعه برنامه هسته ای خواهند شد. اما هر دو طرف باید مراقب اقدامات یک جانبه ای که شرایط فعلی را تخریب می کند، باشند.
یکی از دلایل اینکه هر یک منتظر اقدام طرف مقابل باشند این است که نمی خواهند هدف بازی سرزنشی که مطمئنا پس از بن بست احتمالی مذاکرات شکل خواهد گرفت، قرار گیرند. در چنین شرایطی هرگونه تحریم آمریکا باعث می شود ایران مانند یک قربانی جلوه کند، از طرف دیگر اگر ایران به دنبال ازسرگیری غنی سازی اورانیوم در حجم بالا باشد، این ادعا که این کشور به سمت تولید سلاح هسته ای پیش می رود، تقویت می شود. در این مبارزه افکار عمومی، شاید برای هریک از طرفین بهتر است که در ابتدا رویکرد «صبر کردن و دیدن» را در پیش بگیرند.
از سوی دیگر شکست مذاکرات چه معنایی برای خاورمیانه ای خواهد داشت که در حال حاضر به شدت بی ثبات است؟ به نظر می رسد ایرانیان متقاعد شده اند که با خیزش گروه تروریستی داعش، آمریکا نیازمند کمک ایران در عراق است. البته یک استدلال دیگر نیز قابل بررسی است: ایران با ناآرامی در مرزهای خود روبرو است؛ شکست مذاکرات ممکن است باعث شود ایران در مبارزه با دشمنان متعدد بدون متحدان قابل اعتماد تنها بماند.
ایران همچنین باید این دورنمای خطرناک را مدنظر داشته باشد که عربستان، مصر و شاید ترکیه در جهان پس از مذاکرات، برنامه های بمب سازی خودشان را آغاز کنند.
و اگر مذاکرات موفقیت آمیز باشد؟ من از ظریف پرسیدم که آیا ممکن است ایران برای ایجاد چارچوبی جهت حل اختلافات فرقه ای فاجعه بار منطقه به عربستان، ترکیه، روسیه و آمریکا بپیوندد. ظریف از این ایده استقبال کرد.
آیا زمان برای توافق با ایران رسیده است؟ با توجه به اتفاقات هفته گذشته، من تردید دارم. اما این مسئله به معنای مناسب بودن شرایط برای آغاز جنگی دیگر در خاورمیانه نیست.
بهترین فیلمهای جنگی ششماهه اول ۲۰۲۴ 
ویدیو | کل کل هادی چوپان با غول دنیای بدنسازی روی استیج 
جذاب ترین استایل های پاییزی با دامن به شیوه کرهایها 
ویدئوی جنجالی رسول خادم از فاجعه طبس 
راهنمای کامل خرید جاروبرقی + مناسبترین جاروبرقی برای ما کدام است؟ 
عکس | علی دایی در کنار علی صبوری بعد از متلک به میثاقی! 
اگه واژه هـايى مثل عزت ، شرف ، مقاومت و از اين دست كلمات براى يه سرى از افراد درست تعبير شده بود و كمتر ازشون استفاده مى كرديم امروز حداقل زندگيه تعريف شده اى داشتيم …
يعنى ما قبلا عزت و شرف نداشتيم كه امروز راه رسيدن به اون رو ، در ستيز و مقابله با غرب و آمريكا مى بينيم !؟
مردى كه از فرط بى پولى رو سياه خانوادشه ، عزت داره ؟
اونى كه مريضش رو تخت بيمارستانه و منتظر داروه ، عزت داره ؟
مادر كه بخاطر سير كردن شكم خودش و بچه اش تنش رو ميفروشه ، عزت داره ؟
هـزاران كودك معصوم كه جاشون بايد گرم و نرم باشه ولى تو سرما گل و فال مى فروشن ، عزت دارن ؟
جوونى كه با هـزارتا اميد و ارزو بعد از ١٢/١٣ سال درس خوندن به اميد موفقيت راهـى جامعه ميشه ولى فقط سرخوردگى نصيبش ميشه ، عزت داره ؟
كشورى كه تو ميزان فلاكت و غمگينى و خروج نيروى جوان و نخبه رتبه برتر رو داره ، عزت داره ؟
و هـزارتا معضل ديگه كه اگه بگم كارم به سانسور ميكشه ، عزت مياره ؟
بله دلواپسين عزيز ، شما حتما بايد تو اين راه دنبال عزت و شرفتون باشيد ! چون ما باز هـم عزت داريم كه با اين هـمه مشكل شما رو تحمل مى كنيم … عزت و شرف و مقاومت ما تو تحمل كردن شماست نه جنگيدن با غرب و شرق !
راست گفت اون بزرگ مرد ما : كه هـر كس براى نداشته هاش مى جنگه !