bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۹۱۷۹۷
بستون گلوب:

حرکت محتاطانه چین به سمت افزایش نفوذ

چین وظیفه مخاطره آمیز توازن سازی، با هدف ایجاد نفوذ و دستیابی به منابع خارجی بدون آسیب زدن به روابط خود با مهمترین شریک اقتصادی اش یعنی آمریکا را به خوبی پیش می‌برد.

تاریخ انتشار: ۱۸:۱۲ - ۰۴ خرداد ۱۳۹۳
فرارو- چین وظیفه مخاطره آمیز توازن سازی، با هدف ایجاد نفوذ و دستیابی به منابع خارجی بدون آسیب زدن به روابط خود با مهمترین شریک اقتصادی اش یعنی آمریکا را به خوبی پیش می برد.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از بستون گلوب، شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین روز چهارشنبه در کنفرانس دولت های آسیایی خواستار یک ساختار جدید امنیت منطقه ای شد که واشنگتن را به طور ضمنی کنار می گذاشت. چند ساعت بعد نیز با خرید گاز روسیه به ارزش 400 میلیارد دلار موافقت کرد تا دولت پوتین که از نظر دیپلماتیک منزوی شده را به پکن نزدیکتر کند و اقتصادش را به اقتصاد بزرگ چین پیوند زند.

سیاستمداران روسی این توافق را به عنوان آغازی بر یک رابطه استراتژیک جدید تحسین کردند اما شی تلاش کرد بار دیگر در مورد روابطش با آمریکا و دیگر متحدان آسیایی اطمینان ایجاد کند. وی در سخنرانی برای مخاطبانی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران نیز در میانشان بودند گفت متحد نظامی که در موضع گیری های خود تهاجمی است و نه تدافعی، به امنیت منطقه ای کمکی نخواهد کرد.

پکن از تلاش های دولت اوباما برای چرخش سیاست خارجی به سمت آسیا، آن هم در زمانی که چین گرفتار اختلافات عرضی با ژاپن، ویتنام و دیگر همسایگان خود است، آزرده است با این حال سعی می کند با دقت رفتار کند زیرا می داند که نمی تواند بر هیچ سازمان بین المللی غالب شود و در عوض تلاش می کند به گونه ای برخورد کند که نیازهایش در خارج از کشور محترم شمرده شود.

جوزف چنگ، متخصص سیاست چین در دانشگاه هنگ کنگ معتقد است رهبران چین با وجود اینکه نگران محدودیت هایی هستند که واشنگتن تلاش می کند بر رشد کشورشان وارد کند، باز هم «اولویت اصلی» خود را بر روابط با آمریکا قرار داده اند.

چنگ می گوید: «پکن همزمان با تقویت روابط با مسکو حداکثر تلاش خود برای حفظ روابط صمیمی با آمریکا را به کار خواهد گرفت.»

چین از اواخر دهه 1990 میلادی است که تلاشی مستمر برای بهبود جایگاه خود در خارج از مرزها را در پیش گرفته و بر توسعه اقتصادی متمرکز است.

شی جین پینگ روز چهارشنبه در سخنرانی خود خواستار راه اندازی مکانیزم مشاوره دفاعی و مرکز واکنش امنیتی برای مواقع فوری شد اما هیچ توضیحی در این باره نداد. به عقیده چنگ چنین سازمان هایی نشان می دهند چین و روسیه بیش از آمریکا مشتاق چندجانبه گرایی هستند.

پکن با ایفای نقش در میان دولت های رقیب منطقه ای مانع از همراه شدن آنها با ویتنام در درگیری های عرضی شد و همین مسئله نشان می دهد که در حال ارتقای مهارت های دیپلماتیک خود در جنوب شرق آسیا است.

رهبران چینی تلاش کرده اند که گروه های آسیایی و دولت های در حال توسعه را ایجاد کنند تا با نفوذ آمریکا و دیگر کشورهای غربی در امور جهانی مقابله کنند.

با این حال روابطی که میان 24 عضو سیکا (کنفرانس تعامل و اقدامات اعتمادسازی در آسیا) وجود دارد، چالشی دیپلماتیک است. دامنه این کشورها از ایران است تا متحدان آمریکا از جمله اسرائیل و کره جنوبی.

پکن و مسکو که زمانی از رقبای اصلی رهبری کمونیست بودند، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی همکاری استراتژیک خود را آغاز کرده اند و موتور محرک این مسئله نفوذ و غلبه آزاردهنده آمریکا بوده است.

آنها در سال 2001 سازمان همکاری شانگهای را با همکاری چهار دولت آسیای مرکزی بنیان گذاشتند تا با افزایش نفوذ آمریکا در منطقه مقابله کنند.

توافق گازی روز چهارشنبه، ترکیبی از منافع و اختلافات بالقوه میان پکن و مسکو است. این توافق برای هر دو طرف از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ به روسیه کمک می کند از انزوایی که دولت های غربی به دلیل بحران اوکراین بر آن اعمال کرده اند، بیرون بیاید. با امضای این توافق غول گازی روسیه (گازپروم) می تواند بر وابستگی خود بر مشتریان اروپایی غلبه کند و در عین حال نیازهای چین در بخش انرژی را تامین کند.

این در حالی است که واشنگتن به چین هشدار داده بود نمی خواهد هیچ کشوری برای کاهش اعتبار تحریم ها با مسکو روابط تجاری داشته باشد اما تاکید کرد که نیاز اقتصاد چین به انرژی را درک می کند.

با وجود آنکه چین با روسیه اعلام دوستی می کند، حجم معاملاتش با روسیه طی سال گذشته تنها 89 میلیارد دلار بود که این رقم به سختی یک ششم مجموع واردات و صادرات آن با آمریکا که به 521 میلیارد دلار می رسد، است.

مارک هریسون، اقتصاددان دانشگاه وارویک معتقد است روسیه و چین یکدیگر را رقیب خود در توازن قوای جهانی می دانند.

وی می گوید: «توازن قوا در آسیا به طور پیوسته ای علیه روسیه جریان دارد و لبخندهایی که در پکن زده شده، میل واقعی کشورها را از بین نمی برد.»