عضو هیات علمی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری از یافتههای تازه متعلق به دوران پارینه سنگی در جنوب تهران خبر داد.
بر اساس یک تفسیر جدید از غارنگارههای پارینهسنگی، ممکن است برخی مردان و زنان آن دوره «عمداً» در برخی مراسم خاص آیینی انگشتان خود را قطع کرده باشند.
مسلما انسانهای پیش از تاریخ، راههای مختلفی برای گرم شدن و زنده ماندن پیدا کرده بودند. اما یکی از مهمترین راهها که یافتههای تازه آن را نشان میدهد، استفاده از پوست خرسهایی بوده که حالا منقرض شدهاند.
باستان شناسان با بررسی مجدد اشیای سنگی مرموز ۱۵ هزار ساله که در جنوب فرانسه کشف شده اند، به این نتیجه رسیده اند که سازندگان آنها از این اشیا برای ایجاد نمایشهای متحرک در برابر نور آتش استفاده میکردند.
استان فارس و به خصوص دشت میانکوهی شیراز در جنوب کوههای زاگرس جزو اولین مناطق ایران است که طی بررسیهای باستانشناختی حدود ۸۰ سال پیش، استقرار انسان در دوران پارینهسنگی در آن گزارش شده است.
وی افزود: این یافته فرهنگی میتواند بخشی از حلقه مفقوده زنجیره تکامل بشر و مسیرهای مهاجرتی انسانهای هوشمند از قاره آفریقا به آسیا، جنوب غرب آسیا، منطقه اوراسیا و نهایتاً رسیدن اولین گونهها به قاره اروپا را پوشش داده و بهعنوان یک کشف مهم در مطالعات پارینهسنگی دنیا قلمداد شود.