هوموارکتوس ها برای جمعآوری غذا به منابع نزدیک منطقه زندگی خود اکتفا کرده و تمایلی به طی مسافتهای طولانی برای یافتن منابع جدید غذایی نداشتند. آنها حتی برای ابزارسازی نیز از سنگهای نزدیک به سکونتگاه خود استفاده میکردند. آنها از منابع جدید و بهتر در اطرافشان خبر داشتند، اما تنبلی به آنها اجازه استفاده از این منابع را نداده و درنتیجه به منابع دورتر توجهی نمیکردند.