مسئول سازمان نظامی اجرای قطعنامه 598

آقای رضایی یک حرفی زد؛ گفت: آن موقع جنگ بود، مسئولیت جنگ با ما بود، ما داشتیم جنگ را اداره می‌کردیم، لابد و ناچار بودیم که حتی در این‌که ترکیب دولت چه باشد، مداخله کنیم. این اقتدار داشت شکل می‌گرفت، یعنی تازه در حال جوانه‌زدن بود که دستگاه نظامی به خاطر این‌که موضوع اول امنیت ملی و بقای کشور جنگ است، اقتدار داشت که در ارکان مختلف نظام، اعمال صلاحیت کند، ولو این‌که این صلاحیت را قانون به او نداده، ولی عرفا اعمال صلاحیت کند و، چون وضعیت جنگی بود، این کار مشروعیت به خودش می‌گرفت. من می‌گویم طبیعی است اگر چنانچه دستگاه نظامی از این وضعیت استفاده کند، اما به نظرم مبنای تصمیم‌گیری این نیست.