«الناز ٢٣ ساله دانشجوی پرستاری یکی از قربانیان این حادثه تلخ. این دختر همان کسی است که پدرش نزد امام جمعه ایرانشهر میرود و ماجرای ربودن و تجاوز ٤ نفر به او را برای مولوی ملازاده بازگو میکند. او تنها یکی از قربانیان این حادثه است...»
پدر او، هم پدرِ دخترش است و هم پدرِ فرزند متولدنشدهاش. خاطره سرانجام تصمیم میگیرد که این موضوع را به ۱۳ رهبر مذهبی بازگو کند. یکی از آنها میگوید، اگر طالبان دوباره به قدرت بازگردند، او میتواند پدرش را سنگسار کند. ۱۱ نفر دیگر میگویند که صبر کند و دعا کند. اما نفر سیزدهم به خاطره میگوید که داستان زندگیاش را در تلویزیون بازگو کند.
محمدنعیم امینیفرد در واکنش به اظهارات دادستانی کل کشور مبنی بر اینکه عامل انتشار خبر کذب تجاوز در ایرانشهر تحت تعقیب قرار میگیرد، گفت: انکار اصل این اتفاق منطقی نیست؛ البته ما معتقدیم که بیان تعداد تجاوزهای صورت گرفته نیز درست نیست.
افکار عمومی همچنان نمیتواند از جابهجایی نام قربانی و مقصر به راحتی عبور کند، وقتی ماهها و شاید سالها طول میکِشد تا کسی که قربانی تعرض و تجاوز شده، زبان بگشاید و از رنجی بگوید که بر او رفته است. عواملی که باعث میشود قربانی آزار جنسی خود را مقصر بداند چیست و چرا قانون و نتوانسته است، جایگزین مناسبی برای برخی برچسب زدنهای فرهنگی به قربانیان آزارجنسی بیابد.