به گفته باستانشناسان، این گورستان متعلق به قرن ششم یا هفتم میلادی است و تاکنون ۱۸ گور از ۷۰ گور موجود در این محوطه تاریخی حفاری شده است.
باستانشناسان هنگام کاوش در زیر بخشی از این محوطه، یک گورستان رم باستان را کشف کردند که در آن ۶۷ اسکلت به همراه لباسهای نفیس در ۵۷ مقبره بزرگ و مجلل مدفون شده بودند.
تصور ما از «گورستان» معمولا قطعه زمینی است که اجساد در آنجا زیر خاک دفن شدهاند؛ اما همۀ گورستانها چنین شکل و شمایلی ندارند؛ مردمان ساگا در فیلیپین بنا بر اعتقادات خاصی که دارند، در طی دو هزار سال، مردگانشان را در گورستانهایی کاملا متفاوت «آویزان» کردهاند!
حرف، حرف خودشان است. ساکنان سفید چاه قدمت روستایشان را ۶۰۰ سال نمیدانند، برای آنان گورستان و سنگهایش حداقل ۱۲۰۰ سالی عمر دارد. میگویند؛ این ابزار و ادوات نقش شده روی سنگها نشانه شغل صاحب قبر است.
تمام سنگهای قبر گورستان دارای نظام هندسی خاصی هستند. گنبدی که در جنوبیترین قسمت گورستان قرار دارد؛ برای یادبود سربازان کشته شده در جنگ بنا شده است. معماری گنبد متأثر از معماری چهارطاقیهای ایرانی یعنی آتشکدههای ایران است که به گورستان فضای بومی میبخشد.
سایت میر در ۵۰ کیلومتری شمال غربی شهر اسیوط در مصر علیا قرار دارد. گورستان میر شامل گروهی از مقبرههای صخرهای هم میشود که به طور کامل در صخره حکاکی شدند و قدمت آنها به دوران پادشاهی قدیم و میانه باز میگردد. حاکمان استانی در مقبرههایی در دامنهی تپه دفن شدند.
در پاریس ۵۰ مقبره مربوط به قرن دوم یافت شده است. تنها چند متر با ایستگاه قطار شلوغی در قلب پاریس، مقبرههایی در یک گورستان باستانی کشف شدهاند که نمای نادری از زندگی در پایتخت تاریخی فرانسه، لوتتیا را ارائه میدهد. تیم باستانشناسی موفق به کشف اسکلتی با سکهای بر دهانش شده است. به همین دلیل آنها توانستند تاریخ دفن این اسکلت را حدود قرن دوم میلادی تخمین بزنند. باستانشناسان معتقدند بقایای یافت شده در این گورستان متعلق به مردان، زنان و کودکان پاریسی است. مردمی از سرزمین گال که در لوتتیا در کرانه رود سن تحت حکمرانی امپراطوری روم میزیستند.
این باستانشناس با بیان اینکه تاریخ موجود بر روی برخی از این سنگ مزارها به سالهای ۱۰۸۵-۱۰۴۷ هجری قمری بازمیگردد، توضیح داد: امروز، اما تعداد زیادی از این سنگها یا به سرقت رفتهاند و یا بدون وجود یک سیستم ثبت و ضبط مشخص، به سرنوشتی نامعلوم دچار شدهاند. در این میان اما، موضوعی که احتمال آن میرود تعلق این سنگ مزارها به همین مجموعه است، که در طی عملیات توسعه مجموعه، محوطهسازی و یا تسطیحِ بخشی از زمینهای اطراف امامزاده به وضعیتی که امروز شاهد آن هستیم دچار شدهاند.
آثار تاریخی ارزشمندی از چند قرن زندگی ارامنه در استان چهارمحال و بختیاری باقی مانده است که در این میان میتوان به کلیسای روستای معموره و چندین قبرستان تاریخی اشاره نمود. اگرچه این آثار در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاند اما متأسفانه به دلیل حفاظت نادرست و رسیدگی ناکافی در حال تخریب می باشند.
این گورستان که در اواخر عصر برنز و اوایل عصر آهن مورد استفاده قرار میگرفت، مساحتی معادل ۱.۳ هکتار را در برگرفته است. باستانشناسان نخستینبار این گورستان را در سال ۲۰۲۱ کشف کرده بودند، اما در سال جاری میلادی در دو مرحله آن را کاوش کردند.
یک گورستان ۸۰۰ ساله مربوط به دوران پیش از کلمبیا در جریان تعمیرات گاز در شهر لیما پایتخت پرو پیدا شد. گمان میرود مقبرههای این گورستان متعلق به تمدنهای Chancay و Huaura هستند که در دوران پیش از کلمبیا میزیسته اند.
در هفتههای اخیر بخشی از گورستان امامزاده عبدالله شهرری تخریب شده است، این مجموعه یکی از مهمترین اماکن تاریخی دارای ارزش میراث فرهنگی کشور است که معماری به کار گرفته شده در آن به دوره صفویه و قاجاریه برمیگردد.
منطقه «بابالصغیر» یکی از دروازههای اصلی شهر قدیمی دمشق محسوب میشود که در نتیجه حملات داعش دچار خسارتهای زیادی شد و اکنون با پایان سیطره داعش، جریان زندگی همچنان ادامه دارد.