حملونقل ریلی علاوه بر مزیتهای اقتصادی از جمله کاهش مصرف سوخت و ایجاد فرصت ارزآوری بیشتر برای کشور، به نوعی دوستدار محیطزیست یا حداقل بسیار کم خطرتر برای محیطزیست و بوم سازگان (اکوسیستم) است و ضمن کاهش آلودگی، در طرحهای عمرانی هم دست اندازی کمتری به عرصههای طبیعی دارد.
در سالهای اخیر اداره راه آهن جمهوری اسلامی ایران با فراز و نشیبهای زیادی مواجه بوده است؛ عدم حضور مدیران تحصیلکرده در این حوزه و دارای تجربه در حمل و نقل ریلی و بار و مسافر، سبب شده تا اولویتهای راهآهن تغییر کند.
یک کارشناس حوزه حملونقل، گفت: متاسفانه، نبود سند جامع حملونقل در کشور باعث شده هر کسی بتواند مسیر ریلی را به سمت خود بکشد و در نتیجه از ۱۵ هزار کیلومتر ریلی که در کشور وجود دارد پنجهزار کیلومتر تقریبا بی استفاده است.
مدیرعامل شرکت راه آهن گفت: در زمینه خودکفایی در حوزههای لوکوموتیو به ویژه موتور به دستاوردهای خوبی دست یافتهایم.
شهردار تهران از تصویب طرح جامع حملونقل ریلی تهران در شورای عالی ترافیک خبر داد. پیروز حناچی در این زمینه گفت: طرح جامع حملونقل ریلی تهران پس از چهار دهه در شورای عالی ترافیک تصویب شد. وی ادامه داد: بر اساس این طرح با ایجاد ۶ خط جدید، طول خطوط مترو به ۵۰۰ کیلومتر (دو برابر طول فعلی) خواهد رسید و شهروندان با پیمودن مسافتی کمتر از هزار متر به مترو دسترسی خواهند داشت.
شرکتهای حملونقل ریلی که در طول سالهای گذشته مجبور شدهاند با محدودیتهای اعتباری دولت و البته خدمات تکلیفی کنار بیایند، کاسه صبرشان از بدحسابی دولت لبریز شده است.