این مسئله از آن جا بیشتر به چشم میآید که بیرقی در نخستین فیلمش به سراغ سوژهای بکر رفته و با پرداخت منحصر به فردش توانسته بوده فیلمی سر پا بسازد و نشان داده که قصه، روایت و خودِ سینما برای بیرقی مهمترین چیز است، اما این سوژه بیشتر مناسب حال کارگردانانی است که دغدغههای اجتماعی شان بر دغدغههای سینماییشان میچربد (مثل پوران درخشنده و تهمینه میلانی) و از سینما به عنوان مدیومی برای بیان دغدغه هایشان استفاده میکنند.
عرق سرد با نمایش صحنههای فوتبال بازی کردن دختران و کاپیتان تیم افروز اردستانی (با بازی باران کوثری که برای این فیلم ۲۱ کیلو کم کرده است) آغاز میشود.
باران کوثری سوای از وجه بازیگری، فعال اجتماعی هم هست و در هر برههای نسبت به مشکلات موجود در جامعه موضعگیریهای خاص میکند که بعضا پیامد منفی برایش به همراه دارد، اما با این وجود کوتاه هم نمیآید و مسیری را که انتخاب کرده با سماجت ادامه میدهد.
«من تجربه همکاری با سهیل بیرقی را داشتم و وقتی فهمیدم سهیل میخواهد چنین فیلمی بسازد، آرزو کردم من هم یکی از انتخابهایش باشم تا این که یک روز با من تماس گرفت. بیتعارف خیلی خوشحال شدم و از همان موقع تمرین و رژیم غذایی را با هم شروع کردم. این یکی از شانسهای بازیگریام بود که چنین نقشی را بازی کنم».
کارگردان فیلم عرق سرد میگوید: صداوسیما به ما اعلام کرده که تیزری را باید در اختیار آنها قرار بدهیم که هیچ صحنهای از بازی باران کوثری در آن استفاده نشده باشد و از آنجا که با توجه به ساختار فیلم امکان ساخت چنین تیزری وجود ندارد، از تبلیغات تلویزیونی محروم هستیم.
ما در تاریخ حدود یک قرنی سینما در این سرزمین هنوز به تعداد انگشتان دو دست فیلم ورزشی قابل تأمل- و قابل تحمل! - نداریم. فقر مطلق، چه در زمینه داستان و چه پرورش عوامل فنی و هنری متخصص در این نوع روایت داریم و بنابراین بیراه نیست اگر بازیگرمان در نقش یک قهرمان حرفهای با کیلوها اضافهوزن و بیکمترین مهارتی در تکنیکهای پایهای ورزشی که نقش قهرمانش را دارد، جلوی دوربین ظاهر شود.
«عرق سرد» فیلم زندگی هیچ ورزشکاری نیست
باران کوثری درباره بازیاش در فیلم عرق سرد صحبت کرد.
مراحلى فنى فیلم « عرق سرد » دومین ساخته سینمایى سهیل بیرقى همچنان ادامه دارد و کارن همایونفر به زودى ساخت موسیقى فیلم را آغاز مىکند.
فیلم عرق سرد ،ساخته سهیل بیرقی پس از ۴٠ جلسه در تهران به پایان رسید که نقش باران کوثری در این فیلم به زندگی نیلوفر اردلان شباهت هایی دارد.