محمد توسلی انجام مذاکرات مستقیم ایران و آمریکا را با درایت در راستای منافع ملی دانست و بر لزوم جلوگیری از دادن هرگونه بهانه‌ای به دست نیرو‌های افراطی منطقه و داخلی تأکید کرد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۴ مطلب
محمد توسلی انجام مذاکرات مستقیم ایران و آمریکا را با درایت در راستای منافع ملی دانست و بر لزوم جلوگیری از دادن هرگونه بهانه‌ای به دست نیرو‌های افراطی منطقه و داخلی تأکید کرد.
در تکذیب ادعاهای اخیر محمد توسلی دبیرکل سابق نهضت آزادی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) بیانیه‌ای صادر کرد و اعلام کرد: «اخیراً دبیرکل سابق نهضت آزادی در گفت وگو با یک رسانه خبری، در بیان ماجرای اعدام‌های سران رژیم گذشته در اول انقلاب با ادبیات و روایتی در تضاد آشکار با واقعیت‌های تاریخی، مطالبی کاملاً کذب و نادرست به بنیانگذار جمهوری اسلامی امام خمینی نسبت داده‌اند که صحت ندارد.»
محمد توسلی گفت: «نگران‌کننده‌ترین دوره در مدیریت شهری، دوره آقای احمدی‌نژاد بود که بیشترین هزینه‌ها به شهر تهران وارد شد و اقدامات ایشان به لحاظ اخلاقی، اجتماعی و مدیریتی قابل دفاع نبود. می‌توان با قاطعیت گفت که یکی از بدترین دوره‌های مدیریت شهری در این دوران رخ داده است. این دوره‌ها را می‌توان با توجه به شاخص‌های مختلف، به‌عنوان یکی از ناکام‌ترین دوره‌ها در تاریخ مدیریت شهری ایران دانست.»
یک روز، آیت‌الله لاهوتی، که از پیش از انقلاب با ما در ارتباط بودند، با حالتی ناراحت و معترض به دفتر من در ایرانشهر (دفتر شهرداری تهران) آمدند. ایشان گفتند: "نمی‌دانید چه آشی برای‌تان در قم پخته‌اند، بیت آقای خمینی و دیگران معترض هستند که چرا در تمام شهر‌ها و استان‌ها مکان‌هایی به نام آقای خمینی نام‌گذاری شده، اما شما در تهران این کار را انجام نداده‌اید!"
بعد از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، شهر تهران به شهری جنگ‌زده تبدیل شده بود و برای همین، اولین اقدام ما برای بهبود وضعیت، اعلام روز پاکسازی شهر تهران بود. مرحوم طالقانی و داریوش فروهر در محلات مختلف شهر آمدند و جارو به دست گرفتند و درکنار مردم به پاکسازی شهر کمک کردند.
محمد توسلی درباره نامه نهضت آزادی ایران به ظریف گفت: نکته اصلی این نامه فقط تعریف از آقای ظریف نبود، بلکه بخش عمده آن را نقد وزیر امور خارجه و روند موجود سیاسی تشکیل می‌داد، اما، چون عموما مردم فقط به‌عنوان بیانیه توجه بیشتری دارند، به متن آن به‌ویژه از سوی منتقدان کمتر توجه شده است.
محمد توسلی نخستین شهردار تهران بعد از انقلاب عضو نهضت آزادی بود. نبی حبیبی که پنج سال شهردار تهران در دهه ۶۰ بود، عضو حزب مؤتلفه بود. غلامحسین کرباسچی از حزب کارگزاران آمد و ۹ سال شهردار تهران ماند، محمود احمدی‌نژاد اصولگرایی بود که حزب آبادگران ایران اسلامی از جریان‌های نواصولگرایی او را به بهشت و از آنجا به پاستور رساند. اگرچه عمر شهرداری احمدی‌نژاد کوتاه و دو سال بود، اما عاقبت‌به‌خیری برایش داشت.
اگر حتی مستبدی مثل شاه به موقع و حتی در همان اوایل سال ۵۷ صدای اعتراضات مردم را می‌شنید، تسلیم می‌شد، انتخابات آزاد برگزار می‌کرد، خودش طبق قانون مشروطه در جایگاه فقط سلطنت قرار می‌گرفت و در مدیریت کشور مداخله نمی‌کرد، انقلاب هرگز صورت نمی‌گرفت. ملت ما تمایل به انجام کار رادیکال نداشت، بلکه علاقه‌مند بود دست به اصلاحات تدریجی بزند. اما شاه زمانی صدای ملت را شنید که دیگر کار از کار گذشته بود.
مرحوم آیت لله خمینی، که از نزدیک در مدت اقامت در سال ۱۳۴۴ در نجف با ایشان آشنا هستم، با هوشمندی و نبوغ سیاسی که داشتند خیلی زود این پیام را گرفتند و با آن موضع‌گیری موج به وجود آمده را کنترل کردند؛ در غیر این صورت دلیلی ندارد که ایشان در ظرف ۲۴ ساعت نسبت به آن چیزی که به دکتر یزدی گفته بودند نظرشان را عوض بکنند.
محمد توسلی از سوی اعضای نهضت آزادی ایران به دبیرکلی این تشکل منصوب شد.