گفت و گو

ما انسان‌ها خواه و ناخواه در زندگی خود درگیر بحث و گفتگو با دیگران می‌شویم و احتمالا از روی غریزه پرخاشگری دوست داریم که در این مباحث پیروز و غالب باشیم. اما چگونه می‌توان این کار را انجام داد؟ یکی از نکات مهم که در باب این موضوع باید بدانیم این است که تحقیقات ثابت کرده‌اند که آدم‌ها با بیان واقعیت‌ها در مورد یک موضوع قانع نمی‌شوند بلکه بر اساس پژوهش‌ها برای اینکه دیگران را قانع کنیم باید به آن‌ها بفهمانیم که نسبت به موضوع چقدر بی‌اطلاع هستند و این کار را می‌توان با درخواست توضیح جزئیات نسبت به موضوع مورد بحث انجام داد.

محمد جواد ظریف:‌ گفت‌وگو بر اساس احترام متقابل و آمادگی برای گوش دادن به جای موعظه و متهم کردن، تنها راه برون رفت از مخمصه ملی فعلی ما هست.

اسلامی با تاکید بر این موضوع که هیچ فعالیت هسته‌ای در این سازمان از بدو تاسیس تا کنون بدون نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نبوده، خاطرنشان کرد: ظرفیت هسته‌ای کشور ما ۳ درصد ‌ظرفیت هسته‌ای موجود در جهان است، با این حال ۲۵ درصد نظارت‌های آژانس متمرکز ایران است.

سید حسن خمینی گفت: توهین وتحقیر، جز عصبانی کردن و دامن زدن به شعله هایی که نه شیعه و نه سنی را می خواهند، فایده ای ندارد و تعبیر بسیار لطیف رهبر معظم انقلاب در عناوین «شیعه انگلیسی» و «سنی آمریکایی» در همین زمینه است.

وزیر خارجه عربستان سعودی درباره برجام نیز گفت: «ما با آمریکا درخصوص توافق با ایران رایزنی خواهیم کرد تا توافق قوی باشد.»

یکی از موارد تعجب برانگیز اورژانس تهران، آمار وحشتناک مزاحمان تلفنی است. برنامه مدیرمسئول شبکه تهران مزاحمان تلفنی پرتکرار اورژانس را معرفی کرده و از آن‌ها درباره علت این کار سوال می‌کند. این گفتگو‌های جالب را تماشا کنید.

عربستان سعودی با مشارکت امارات و حمایت آمریکا، فرانسه و انگلیس، جنگ علیه یمن را از فروردین سال ۱۳۹۴ آغاز کرده و یمن را از هوا و زمین و دریا در محاصره قرار داده است.

عباس عبدی پیشنهاد کرد: "برای خلع سلاح ترامپ، ایران پیشنهاد کند که نیازی به گفت‌وگوی رو در رو در اتاق‌های بسته نیست، توییتر بهترین وسیله است. پایه گفت‌وگو را همین آخرین جمله ترامپ قرار دهند. طرف ایرانی می‌تواند رییس‌جمهور باشد."

رئیس انجمن علمی ترجمه و زبان‌های خارجی معتقد است که دینداران باید در خصوص مشترکات با هم صحبت کنند. طبیعتاً نقطه نظراتی در حوزه‌های نظری و عملی با ادیان دیگر محل افتراق است، اما باید بتوانیم در مورد مشترکاتی، برای رسیدن به وضعیتی مطلوب، گفت‌وگو کنیم.

خطای دیگر این نگرش آنست که گویی اگر اصلاح طلبان وارد دولت نشوند، حکومت یکپارچه باقی می‌ماند. حال آنکه در ایران وضعیت «تقسیم بر دو» حاکم است. حداکثر یکسال بعد از اینکه رقیب اصلی حذف و قدرت یکدست می‌شود، بین جناح حاکم اختلاف می‌افتد. این که فکر کنیم یک جناح به قدرت برسد که با انسجام مشکلات را حل کند توهم است. مگر از آقای احمدی نژاد همسوتر داشتیم؟ او می‌گفت: آمده ام تا تیر‌های طعنه به جای رهب سراغ من بیاید. حال خود امروز در برابر کل سیستم قد علم کرده است. جالب اینکه ۴۳ نفر از وزرا و معاونینش از او اعلام برائت کردند! این سرنوشت حکومت یکدست است. چند وزیر آقایان هاشمی، خاتمی و موسوی از روسای خود برائت جسته اند؟ تقریبا هیچ کدام. چون مناسبات آن دولت‌ها تا حدی دموکراتیک و قانونی بود.

مدتهاست که با آقای جهانگیری نشست و برخاست زیادی ندارم. ایشان مدتهاست که به حزب نمی آیند. من هم عادت ندارم به سیستم های دولتی یا وزارتخانه ها بروم. فکر می کنم خیلی تاثیرگذاری ندارم. ظاهر کار این است که آقای جهانگیری کارهایی که به او محول می شود را انجام می دهد. اما اگر آدم بخواهد نقادانه نگاه کند آقای جهانگیری هم از این بی انگیزگی و فرسودگی مستثنی نیست. آقای جهانگیری هم مثل خود ماست.

اتفاقا اصلاح طلبان تاثیر معکوس گذاشته اند. وقتی که یک سیستم حکومتی عیب و ایراداتی دارد اساسا بهتر است یک نیروی اصلاح طلب به جای حضور در آن سیستم به عنوان یک نیروی مدنی خارج از عرصه قدرت عمل کند و آنقدر قوی شود که نهایتا بتواند به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ساختار قدرت تاثیر بگذارد و آن را به نحوی وادار به اصلاحات کند. اما وقتی شما وارد چنین سیستمی می‌شوید به جای آنکه عیب‌ها را برطرف کنید، تضادها، تنش‌ها و درگیری‌ها را به قدری زیاد می‌کنید که عملا ممکن است دولتی که بتواند بخشی از کار‌ها را انجام دهد وجود نداشته باشد. نگاه من اساسا این است که از دوم خرداد به بعد، سمت و سوی اصلاح‌طلبی سمت و سوی اشتباهی بوده است. اصلاح‌طلبی نباید در حوزه قدرت به آن صورت وارد می‌شد بلکه باید عمل سیاسی خود را معدود به فراکسیون‌هایی در مجلس یا شورای شهر می‌کرد. وقتی اصلاح‌طلبی وارد عرصه اجرایی شد در مقابلش نیرو‌هایی متقابلی وجود داشت که عملا اصلاح‌طلبی را فلج کردند. اصلاح‌طلبان در هر دوره هم گفتند که اگر ما در قدرت و عرصه اجرایی حضور داشته باشیم اوضاع را درست می‌کنیم. آن‌ها در هر دوره مردم را بسیج کردند. اما این وعده‌ها بالاخره یک تاریخ مصرفی دارند. آخرین وعده‌گاه ۹۶ بود.

وزارت خارجه آلمان گفته، وزرای خارجه آلمان، فرانسه و بریتانیا به همراه فدریکا موگرینی، با ایران بر سر برگزاری "گفت‌وگوی فشرده و خیلی جدی" درباره برنامه موشکی و نفوذ منطقه‌ای توافق کردند.

احمد شیرزاد فعال سیاسی معتقد است حالا که همه چیز ظاهرا به خیر گذشته، باید حوادث اخیر را واکاوی کرد. به اعتقاد او بررسی علل خشونت در تجمعات یک هفته گذشته بسیار ضروری است و باید صدا و سیما آغازکننده بحث‌های‌ آزاد در این رابطه باشد. حسین کنعانی مقدم فعال سیاسی اصولگرا نیز می گوید باد مسائل کشور در خانواده انقلاب حل شود.

رییس جمهور با بیان اینکه "تهران در کنار ملت و دولت قطر می‌باشد"، افزود: ما معتقدیم اگر اختلافی میان کشورهای منطقه باشد، فشار، تهدید و یا تحریم راه درستی برای حل آن اختلافات نیست.

ابراهیم گلستان 50سال پس از مرگ فروغ فرخزاد نَم پس داد. تعصب را کنار گذاشت و از او گفت، از رابطه اش با او، از روحیات او و از مرگ او. گلستان 50 سال سعی کرد در برابر هر خبرنگار و مصاحبه گر و هر نویسنده و برنامه ساز کنجکاوی چیزی از فروغ نگوید. این نگفتن باعث شد تا رابطه اش با فروغ راز آمیز تفسیر شود. اما اخیرا گلستان از فروغ گفته است. از رابطه اش گفته است، اما باز هم هیچ راز مهمی را نگفته است. شاید اصلا رازی وجود ندارد.