مرضیه حدیدچی در چهارده سالگی با محمدحسن دباغ که پانزده سال از او بزرگتر بود، ازدواج کرد و به دلیل شغل همسرش که تجارت بود، در آبان ۱۳۳۳ به تهران مهاجرت کرد. شوهر او با حضور در بازار و خواندن اعلامیهها و بیانیهها به مبارزه سیاسی علاقهمند شد و همراه با بازاریان تهران نزد سیدابوالقاسم کاشانی حضور مییافت و در واقعه ۱۵ خرداد میان مبارزان نامهرسانی میکرد.
طاهره دباغ که به او لقب مادربزرگ انقلاب را دادهاند، چریک مسلح و زندانی سیاسی در زمان حکومت پهلوی بود که در دوران تبعید امام خمینی (ره) در پاریس محافظ شخصی خانواده ایشان بود.
در ابتدای ورود، خانم دباغ از زیر چادر دست داده، ولی آخر جلسه، گورباچف دستش را زیر چادر برده و دست خانم دباغ را گرفته و او را به خاطر مبارزات و فعالیتهای اجتماعی تحسین کرده.
خانم دباغ از جمله زنان شجاع و مبارز بود، چراکه با توجه به شخصیتی که از ایشان شناختم، او از جمله زنانی بود که در تکنیکهای مبارزه و جنگهای چریکی تبحر زیادی داشت. حتی او در لبنان در زمانی که دکتر چمران و دکتر یزدی در لبنان بودند کنار فلسطینیها برای فلسطینها میجنگید...
مراسم تشییع مرحومه مرضیه حدیدچی فردا در حرم مطهر امام خمینی برگزار می شود.
مرضیه دباغ که چندی پیش به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شده بود، از بیمارستان مرخص شد.