اصل ۱۵۴ قانون اساسی بر این نکته تاکید دارد که بدون دخالت در امور داخلی ملتهای دیگر، از مبارزه حقطلبانه مستضعفین در هر نقطهای از جهان حمایت میکند. مرز بسیار باریکی میان این مفهوم وجود وجود دارد. در پرونده سوریه ایران به دعوت حکومت وقت وارد میدان شد و به دلایل مختلف تصمیم گرفت در این کشور بجنگد. زمانی نیز به این نتیجه رسید که وقتی طرف مقابل ارادهای برای آن هدف مشترک ندارد، آنجا را ترک کند. اما گاهی این رویکرد، به ایجاد ساختارهایی در کشورهای دیگر منجر میشود
رئیسجمهور ترکیه گفت که شبهنظامیان کرد در سوریه باید سلاحهای خود را زمین بگذارند. همچنین او خطاب به قانونگذاران حزب حاکم عدالت و توسعه در پارلمان گفت: «قاتلان جداییطلب یا با سلاحهای خود وداع خواهند کرد یا همراه با سلاحهای خود در سرزمینهای سوریه دفن خواهند شد».
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی:
«مقابله با تروریسم و جلوگیری از توسعه آن برای این بود که از رسیدن تروریسم به کشورمان جلوگیری شود، چون همه ما در منطقه سرنوشت مشترک داریم بنابراین کار درستی انجام دادیم، اما اینکه امروز سوریه دچار مشکلات داخلی است و منجر به اتفاقات اخیر شده با توطئه برخی از کشورهای دیگر این اتفاقات رقم خورده است.»
حکومت سوریه به دلایل متعدد برای کشور ما از اهمیت ویژه برخوردار بوده و هست و به دلیل این اهمیت در چند دهه گذشته هزینه مادی و معنوی زیادی صرف حمایت از حکومت بشار اسد شده است. اینکه این سیاست درست یا غلط بوده، موضوع این نوشته نیست. آنچه برای اینجانب اهمیت دارد، پاسخ به این پرسش است که چرا حکومت بشار اسد سقوط کرد؟ و چرا سرعت سقوط این حکومت اینقدر سریع و تند بود که باعث غافلگیری خیلی از تحلیلگران و سیاستمداران داخلی و خارجی شده است؟
اسد در این نشست «عصبانیت خود را از تشدید تلاشهای ترکیه» برای برکناری او ابراز کرد. عراقچی به اسد از ادامه حمایت ایران، اطمینان و قول داد موضوع را با آنکارا در میان بگذارد.
نائبرئیس شورای امنیت روسیه گفت: «روسیه در مقطعی از دولت بشار اسد ، رئیسجمهور مستعفی سوریه حمایت کرد؛ زیرا خطر فروپاشی سوریه را درک میکرد، اما تا حد زیادی او به مقامات وابسته بود.»
رئیسجمهور صربستان:
پس از سقوط دولت اسد در سوریه، چند فعال اپوزیسیون ووچیچ را با اسد مقایسه و نسبت به ترک قدرت و رفتن او از صربستان ابراز امیدواری کردند! که او در واکنش به این اظهارات با انتشار ویدئویی در فضای مجازی گفت: «اگر آنها فکر میکنند که من اسد هستم و به جایی فرار میکنم، اشتباه میکنند، من چنین کاری نخواهم کرد. من برای صربستان خواهم جنگید و تنها به مردمم خدمت خواهم کرد. هرگز به بیگانگان یا کسانی که خواستار شکست، تحقیر و ویرانی صربستان هستند، خدمت نخواهم کرد.»
دبیر ستاد امربهمعروف و نهیازمنکر استان قم در حملهای تند به پزشکیان گفت: «فارغ از سهمی که عدم آمادگی خود بشار برای مقاومت در سقوط سوریه دارد، سهم مسئولان جمهوری اسلامی ایران، بهعنوان قلب تپنده جبهه مقاومت را نیز باید مدنظر داشت.»
کاخ ریاستجمهوری روسیه طی بیانیهای اعلام کرده است که ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، شخصاً تصمیم به پناهدگی دادن به بشار اسد گرفته است.
سه منبع عراقی که یکی از آنها یک مسئول در وزارت خارجه عراق است، در مصاحبه با العربی الجدید گفتند، بشار اسد از عراق درخواست حمایت مستقیم کرده است.
نخست وزیر عراق بر آمادگی کشورش برای ارائه هرگونه پشتیبانی لازم از سوریه برای مبارزه با تروریسم و تمامی گروهکهای تروریستی تاکید کرد.
ترکیه یکی از بزرگترین متحدان سیاسی و نظامی گروههایی از معارض سوری بوده که کنترل نواحی شمال غرب سوریه، در نزدیکی مرز ترکیه را بر عهده دارند.
لاورنتیف در گفتوگو با العربیه گفت: دشواریهای مشخصی در راه عادیسازی روابط میان آنکارا و دمشق وجود دارد؛ از جمله این دشواریها، حضور نظامی ترکیه در اراضی سوریه است.
میراوغلو در گفتوگو با اسپوتنیک گفت: «دمشق درخواست آنکارا را برای ترتیب جلسهای بین اردوغان و اسد رد کرده و قصد دارد آن را تا بعد از انتخابات ترکیه به تعویق بیندازد».
اسد با حمایت روسیه در قدرت مانده است. طبیعتا ایران نیز از اسد حمایت میکند. شاهد چنین وضعیتی هستیم. امیدواریم که منطقه به زودی شاهد صلح و آرامش باشد.
نماینده ویژه دولت آمریکا در امور سوریه گفت که کشورش نمیخواهد بشار اسد کنارهگیری کند بلکه بیشتر خواهان آن است که او رفتارش را تغییر دهد.
«ولادیمیر پوتین» و «بشار الأسد»، رؤسای جمهور روسیه و سوریه در مورد اجرای مفاد توافق آتشبس ادلب گفت وگو و رایزنی کردند.
هیأت پارلمانی ایران به ریاست «مجتبی ذوالنوری» با بشار اسد رئیسجمهور سوریه در دمشق دیدار کرد.
خورخه آررهآسا ادامه داد، دولت آمریکا از «مداخله نظامی در ونزوئلا» سخن میگوید و مدعی است همه گزینهها روی میز است اما سوالی که پیش میآید این است که چرا «مذاکره» در بین این گزینهها نیست
«در این نامه به روابط دوجانبه روسیه و سوریه، حلوفصل سیاسی و دیپلماتیک بحران سوریه پرداخته شد و این تمام آن چیزی است که میتوانم به شما بگویم».