رییس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان گفت این تشکل در جریان اصلاحات با کسی رقابت ندارد و معتقد است اصلاح طلبان با اتحاد و انسجام می توانند نقش موثری در انتخابات آتی ایفا کنند.
گفتوگو با صادق خرازی در مورد حزب ندا
خانه نوه «حاجسیدمهدی» بیشتر از آن که به منزل یک دیپلمات و سیاستمدار شبیه باشد به خانه یک کلکسیونر عتیقه و کتابهای نایاب خطی شبیه است.
او در این خانه که بیشتر شبیه موزه است، با عبا و عصا مینشیند و از مراجعهکنندگانش با قهوه فرانسه پذیرایی میکند. خانه آجری در حوالی پل «صدر» بیاختیار آدمی را به یاد سریال هزاردستان و تهران قدیم میاندازد.
این البته مخصوص زمانی است که برای درمان بیماری سرطان «لنفوم» راهی آلمان نشده باشد. معماری درونی و اشیای موجود در خانه چیزی از دکورهای پرخرج خانههای قاجاری بعضی از فیلمها کم ندارد؛ اندرونی، بیرونی، محراب، کتابخانه، تالار آینه و...، روی دیوارها، از نقاشیهای سهراب سپهری و محمود فرشچیان یافت میشود تا طراحیهای مرتضی ممیز و مجسمههای پرویز تناولی و خطنقاشیهای محمد احصایی.
اجداد پدریاش همه بازاری بودند اما هنگامی که نوبت به حاجسیدمحسن (پدر صادق) رسید، راهی حوزه علمیه قم شد. صادق با این پیشینه و ریشه خانوادگی، نماد مجسم پیوند ناگسستنی روحانیت و بازار بهشمار میرود.
سیدمحمدصادق خرازی اینروزها به این دلایل خبر ساز نیست. او اکنون زعیم حزبی تازهتاسیس است که بیشترین یارگیری را از میان نیروهای جوان دو حزب منحل اعلام شده سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت ایران اسلامی داشته است. «ندا» هنوز نیامده، سببساز درگرفتن بحثهای تند مخالف و موافق پیرامون خود شده است. پرسش کلیدی اما این است؛ ندا به کجا صلا میدهد؟
تشکلی که از سوی همفکرانش به خوبی مورد استقبال قرار نگرفته بود به حزب تبدیل شد و حالا قرار است در کنار آنها قطار اصلاحات را به پیش ببرد.