در مورد

تاریخ

در فرارو بیشتر بخوانید

۴۴۳ مطلب

  • در اردی‌بهشت ۱۳۳۴ نرخ انواع لبنیات از سوی شهرداری تهران اعلام شد.

  • یک نسخه نادر از کتاب حقوقی که در سال ۲۰۱۶ و درکره جنوبی به‌عنوان گنجینه ملی به ثبت رسیده بود، به دلیل مشخص‌شدن سرقتی بودن، از فهرست ملی آثار فرهنگی ارزشمند حذف شد.

  • فیلم‌های تاریخی بسیاری وجود دارند که وقایع واقعی را به تصویر می‌کشند، اما برخی از فیلم‌ها تاریخ را به گونه‌ای متفاوت روایت می‌کنند و با تغییرات عمده، واقعیت را بازسازی می‌کنند.

  • ولادیمیر آلکسی پویچ دمیتری‌یف تاریخ‌نگار روس در کتابی که نوشت ثابت کرد نیروهای نظامی ساسانیان، نه فقط در خشکی بلکه در دریا نیز دارای یگان و تشکیلات بوده‌اند.

  • عکسی از آن روزها هنوز باقی است تصویری از صف‌های طولانی مشتاقان سینما، مردمی که برای دیدن این اثر در سینمایی جمع شده بودند که امروز چهره‌اش دگرگون شده است.

  • کتاب «مزین‌السلطنه و روزنامۀ شکوفه» در ۴۸۲ صفحه، با شمارگان هزار نسخه و به‌بهای ۶۷۰ هزار تومان از جانب نشر تاریخ ایران منتشر شده است.

  • ایل قشقایی یکی از اتحادیه‌های ایلی ایران است که مانند بسیاری از اتحادیه‌های ایلی متأخر ایران مخلوطی از قبیله‌هایی با ریشه‌های قومی گوناگون ترک، لر، کرد و عرب است، اما بیشتر قشقایی‌ها ریشه‌ای ترک دارند و تقریباً اکثریتشان به جز کُرُشی‌ها، به گویشی از زبان‌های ترکی اغوز غربی صحبت می‌کنند که خود آن را ترکی می‌نامند. اکثریت قشقایی‌ها شیعه‌مذهب هستند. مرکز اصلی این ایل استان فارس است.

  • ساختمان‌های نوبنیاد منحصر به قسمت‌های شمال و شمال غربی شهر نیست بلکه در تمام نقاط مختلف پایتخت به نسبت اهمیت محل، از طرف دولت و مردم ساختمان‌های مهمی بنا شده است. مرکز ثقل ساختمان‌های دولتی را می‌توان مرکز شهر دانست. در زمین‌های سابق باغ ملی عمارت باشکوه وزارت امور خارجه و بنای متین شهربانی و در زمین‌های کوی ارگ و سنگلج کاخ باعظمت دادگستری سر به فلک افراشته است.

  • در سال ۱۸۰ میلادی در روستای «خیر» واقع در حاشیه جنوبی دریاچه بختگان فارس از ساسان و رودگ (دختر بابک) «اردشیر» چشم به دنیا گشود. اردشیر، کودکی برازنده و چابک و پرشکوه بود. بابک، چون چنین دید دانست که بزرگی و سرفرازی در طالع او وجود دارد، اردشیر را به فرزندی پذیرفت و در پرورش او کوشید.

  • محمد ابراهیم باستانی پاریزی از جمله شخصیت‌هایی بود که با تلفیق ادبیات، تاریخ و طنز، توانست تاریخ را برای عموم مردم جذاب و قابل‌فهم سازد. توجه ویژه او به تاریخ کرمان، پژوهش‌های مستندش درباره ایران، و مهارت کم‌نظیرش در روایت‌گری تاریخی، نام او را در زمره برترین مورخان معاصر ایران قرار داده است. آثار او همچنان مورد توجه پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ ایران بوده و میراث او در حافظه فرهنگی کشور جاودان خواهد ماند.