محمود درویش

در این گوشه از تاریخ، مردی از میان خاک و زیتون برخاست؛ محمود درویش ، فرزند دهکده‌ای که خورشید بر آن می‌تابید، اما گلوله‌های آتشین آن را در سایه تبعید و ویرانی فرو بردند، شاعری بود که زخمه‌های جان را در آوای کلماتش متجلی کرد.