انگیزه تجار و صرافان در مخالفت با بانک زیاد و چندجانبه بود. آنها بهصورت مجرد، مخالف بانک نبودند و از مزایای داشتن بانک به درستی آگاه بودند؛ اما میخواستند بانک ملی توسط آنها اداره شود نه توسط خارجیان اینها احساس میکردند که با شرایط و امور تجاری کشور آشنایی بیشتری دارند؛ بنابراین نیازهای کشور را بهتر از رقبای جدید که نسبت به این شرایط و امور غریبه بودند، درک میکردند.