براساس گزارشهای منتشر شده در رسانههای ۹۰ سال پیش، نرخ و چگونگی خدمات درشکهچیها اغلب گران و نامطلوب توصیف شده است.
یکی از این ایستگاههای معروف درشکه سواری در تهران که مسافران زیادی هم داشت چهارراه خرمشهر تقاطع خیابان سینا بود؛ تقریبا بیشتر مسافران این ایستگاه زنانی بودند که برای زیارت اهل قبور راهی امامزاده حسن (ع) یا امامزاده معصوم (ع) و حرم شاه عبدالعظیمحسنی (ع) میشدند.
وقتی فعالیت درشکه و کالسکهها در محلهها رواج پیدا کرد، اداره نظمیه در ۲۵آبان سال۱۲۹۹ اقدام به امتحانگیری از درشکهچیها برای اعطای گواهینامه به آنها کرد. برای دریافت تصدیق درشکهرانی، شرطهایی وجود داشت، از جمله اینکه سن درشکهچی نباید کمتر از ۲۰سال و سوءسابقه و فساد اخلاقی نداشته باشد.
یکی از این ایستگاههای معروف درشکه سواری که مسافران زیادی هم داشت چهارراه خرمشهر تقاطع خیابان سینا در منطقه ۱۱ امروز شهرداری بود. تقریبا بیشتر مسافران این ایستگاه زنانی بودند که برای زیارت اهل قبور راهی امامزاده حسن (ع) یا امامزاده معصوم (ع) و حرم شاه عبدالعظیمحسنی (ع) میشدند.
آن طور که در کتابهای تاریخی آمده در خیابان خرمشهر دو کاروانسرا برای پارک دورشکهها وجود داشت یکی ویژه درشکههایی که برای حمل آب از قنات فرمانفرما و باغ شاه و خیابان کاشان آبگیری میکردند و دیگری درشکههایی که برای رفت وآمد مردم در نظر گرفته شده بود. در میان این رفتوآمدهای درشکهها، پسر بچههای بازیگوش و زرنگ هم بیشترین بهره و لذت را از دورشکه سواری میبردند.