دارابگِرد ، این کهن شهر بی همتای باستانی که به گواه تاریخ از مهمترین شهرهای ساسانی ایران به شمار میآمده است، امروزه به صحنۀ تاخت و تاز غارت گران میراث فرهنگی تبدیل شده و زخمهای ژرفی بر پیکرۀ ناتوان (نحیف) و رنجور آن نواخته شده است. ولی گویا کسی صدای نالههای او را نمیشنود. شهر تاریخی دارابگِرد همانند کودک یتیمی است که بدون سرپرست رها شده و هر روز با چالش تازهای رو به رو میشود. دارابگِرد روزگار اَندوه باری را سپری میکند و شرایط هر روز برایش بدتر و بدتر شده، کاش مَرهمی بر زخمهای کهنه اَش باشیم و او را دریابیم...