یکی از پرتکرارترین زمینههای سقوط حکومتها، «دستکاری اجتماعی» یا در تصویری بزرگتر، «برهم زدن تعادل طبیعی جامعه» (و بزرگتر از آن، کشور) است. برخی از این دستکاریها سوار بر ایدئولوژیهای خاص بودهاند و برخی دیگر همانند اتحاد جماهیرشوروی، با اصرار ورزیدن بر اجبار ماتریالیستی؛ این آغازی بود که از سطح زندگی فردی شروع، اما در نهایت به مسائل بزرگتری ختم شد.