نامآورانی که آوازهای فراتر از کار هنری خود داشتند
آرمسترانگ هیچگاه شخصیت سیاسی نبود و بیشتر تصویر هنرمندی با یک نیروی کاریزماتیک از خود به جای گذاشت. او از مشهورترین موسیقیدانهای جاز، از برترین نوازندگان ترومپت و به عقیده بسیاری از منتقدان، بزرگترین شخصیت موسیقی غرب در قرن بیستم به شمار میرود. نوازندگی او به خاطر نوسانهای ریتمیک پیچیدهاش شهرت یافت و همچنین زمینهای قوی برای خلق تکنوازی در موسیقی جاز فراهم آورد.
پیشنهاد آخر هفته
در فیلم «شلاق» خبری از استادهای الهام بخش نیست. نه «رابین ویلیامز» انجمن شاعران مرده وجود دارد و نه «جولیا رابرتز» لبخند مونالیزا که بخواهد با طرز فکر متفاوت خود جرقههای جدیدی در زندگی دانشجویانش بزند. حتی پای یک رابطه سخت گیرانه بر پایه عشق و علاقه هم وسط نیست. بلکه این بار شخصی به نام «فلچر» استاد است که با سخت گیریهای بینهایت خود در راه خلق یک ستاره، دانشجویان را به مرز دیوانگی میرساند. یک رابطه سادیستی که در نهایت هم نمیتوان با اطمینان گفت که درست است یا غلط.