از نماهای نوآورانه گرفته تا بازی با روانشناسی مخاطب، هیچکاک فراتر از یک کارگردان معمولی بود؛ او یک قصهگوی بینظیر بود که همیشه یک قدم از بیننده جلوتر حرکت میکرد. اگر به سینمای کلاسیک علاقه دارید، تماشای آثار او نهتنها یک تجربه لذتبخش بلکه سفری به قلب سینمایی است که هنوز هم فیلمسازان مدرن از آن الهام میگیرند.
اگرچه بسیاری از فیلمهای جنگی به موضوعات چالشبرانگیز میپردازند، اما این پتانسیل را دارند که هم الهامبخش و هم سرگرم کننده باشند.
آلفرد هیچکاک فیلمساز و کارگردانی بود که بیشتر به خاطر ساخت فیلمهای ترسناک به شهرت رسید. در این ویدئو، صحنه رعبانگیزی را در حین ماهیگیری یک پدر و پسر میبینید که ترس و وحشت را به معنای تمام کلمه به رگهای شما تزریق میکند؛ درست هماهنند فیلمهای ترسناک هیچکاک.
در مستندی جدید با عنوان ۷۸/۵۲ که درباره همان صحنه ساخته شده است، پیتر باگدانوویچ به یاد میآورد که هنگامی که فیلم روانی برای نخستین بار در نیویورک به نمایش درآمد، فریاد تماشاگران سالن سینما را پر کرده بود و قطع نمیشد. اما هیچکاک خیال داشت که چند سال بعد فیلمی ترسناکتر و غافلگیرکنندهتر بسازد که قرار بود نامش کالیدوسکوپ باشد.