احمدي نژاد در آخرين مطلب وبلاگ شخصياش عنوان داشته است: تغييراتي كه در هيئت دولت صورت مي گيرد در راستاي نوآوري است. ما يك گروه منسجم هستيم كه به اقتضاي موقعيت وشرايط، انعطاف و تغييرات لازم را در خود به وجود مي آوريم و هيچ يك به مسئوليتهاي خود به عنوان يك امتياز يا سر قفلي نگاه نمي كنيم.
به گزارش فارس محمود احمدينژاد رئيس جمهوري اسلامي ايران در مطلب جديدي كه در وبلاگ شخصي خود تحت عنوان «نوآوري: موانع و راهكارها» نگاشته، آورده است: مايلم نخستين يادداشت امسال را به مقوله نوآوري به منزله تابلوي راهنماي سال جديد و بحث پيرامون برخي ملزومات ونيز موانع نوآوري در ايران امروز اختصاص دهم و به مسئوليت ها ومشكلات دولت در اين باب اشاره كنم.
به عنوان مسئول دولت خود را در دو سطح نسبت به مقوله نو آوري مسئول مي بينم:
اول، زمينه سازي، حمايت ورفع موانع اداري موجود در برابر استعدادها و نو آوري هاي مردمي در عرصه هاي علمي، اقتصادي، فرهنگي و... است. در اين خصوص، همه نخبگان را به مشاركت و مشورت مي طلبم و دولت را در عالي ترين سطح براي اصلاحات انقلابي وانعطاف در روشها بسيج خواهم كرد. البته به خوبي مي دانم كه اين كار آساني نيست و بايد براي رفع بسياري از رسوبات و موانع سخت افزاري و نرم افزاري كه عادت به كهنگي و محافظه كاري را در بسياري نهادهاي حكومت، به وجود آورده چاره اي انديشيد. اما همه سعي خود را در اين خصوص خواهم كرد و از همه صاحبنظران مي خواهم كه دولت را در اين زمينه با پيشنهادات خود ياري دهند تا به اميد خدا تغييراتي موثر در حد توان و امكانات دولت تا پايان سال87 ايجاد شود.
اما سطح دوم، برنامه هاي ايجابي خود دولت و روشهاي نوآورانه آن در حل مشكلات كشور است. جهش هاي نو گرايانه در مديريت، نياز به "شجاعت وحكمت" دركنار يكديگر دارد. دراينجا مي خواهم بر عنصرشجاعت وجرات در تحقق نوآوري، تاكيد كنم زيرا يكي از موانع جدي در برابر شكوفايي ملي وتاريخي ايران حتي در سطح نخبگان، ترس از"نوآوري" است كه امروز نيز عامل مقاومت در برابر "تغييرات" شده است و اگر فكري به حال آن نكنيم شكوفايي تمدني وتاريخي ايران جديد، بازهم به تاخير افتاده ونوآوري هاي فردي وپراكنده، تبديل به يك"جنبش نوآوري" در سطح ملي نخواهد گرديد.
از بازي با كلمات و فريب افكار عمومي بيزارم و به واقعيات زندگي مردم، بيش از تصورات خيالي از پشت درهاي بسته، توجه دارم و خود را در برابر مشكلات واقعي مردم مسئول مي دانم. از اين رو همراهي با توده هاي واقعي مردم را به عضويت در حلقه هاي خاص با دغدغه هاي خاص ترجيح مي دهم.
اينجانب در راستاي تحقق وعده هاي انتخاباتي، موظف بودم كه دست به نوآوري هاي جدي و اصلاحات اساسي در مسائل مهم و گوناگون كشور بزنم. موضوعاتي از قبيل نظام بانكداري و وام و نرخ بهره، نظام مديريت وبرنامه ريزي، نظام مالياتي، در عرصه بيمه هاي اجتماعي و بهداشت عمومي، توزيع ثروت وسهام عدالت، سياست خارجي و...
در همين راستا برنامه هايي جديد و اصلاحاتي نوآورانه تدارك ديديم و با كمك همكارانم در دولت با تمام قدرت وارد عمل شديم. اما با چه واكنش هايي مواجه شديم ؟! در تمام اين دو سه سال ميل شديد به ادامه سنت هاي اداري وعادت هاي مديريتي ونوعي انجماد در برابر برنامه هاي دولت، سرعت انجام اين اصلاحات را كاسته است. اين دولت نسبت به گذر زمان، بسيار حساس است واگر واحد زمان براي برخي سياست مداران، سال و دهه بوده است براي ما هفته ها، روزها، وحتي ساعت ها نيز مهم اند.
اگر براي ما نيز منافع حزبي يا اهداف تبليغاتي وانتخاباتي اولويت مي داشت براستي نبايد وارد برخي ساختار شكني هاي روشي و مديريتي مي شديم. زيرا شكستن عادات و شالوده هاي كهنه، شبيه نوعي خرافه ستيزي در عرصه مديريتي است وهر نوع شالوده شكني، باعث چالش هايي طبيعي يا مصنوعي و حتي دشمن تراشي مي شود.
دولت دهها طرح نوآورانه در عرصه هاي مديريتي و اقتصادي داشته ولي سطح اصطكاك و مقاومت در برابر نوآوري، متاسفانه بسيار بالاست و ما هزينه هاي زيادي براي آن پرداخته و مي پردازيم.
بخش مهمي از وقت و توان دولت، صرف غلبه بر اين مقاومت ها، ترس ها و محافظه كاري ها و عادت هاي كهنه مي شود.
من نمي خواهم از دولت، رفع مسئوليت كرده و برخي ناكامي ها را بر عهده ديگران بيندازم. همچنين مدعي بي نقص بودن برنامه هاي دولت و روش ها و تصميمات شخص رئيس جمهور نيستم، ادعا نمي كنم كه از همه ظرفيت ها و امكانات، بدرستي استفاده شد و بهتر از اين نمي شد و نمي شود ولي بگذاريد از دوستان به نحوي و از دشمنان به نحوي گلايه كنم كه اگر راه را بر نوآوري باز نكنيم و اگر بر اين ترس غلبه نكنيم ايران عزيز نخواهد توانست عقب ماندگي تاريخي يكي دو قرن اخير در عصر قاجار و پهلوي را از راههاي ميان بر جبران كند. آنچه بايد نگرانش باشيم ساختارشكني عليه مباني و چارچوبهاي هويت اسلامي و ايراني است اما نوآوري در روشها امري كاملا ضروري و حتي "دير شده" است و نبايد محافظه كاري و تنبلي را با عقلانيت اشتباه گرفت.
اقتصاد ما، نظام مالياتي، بانكي، بيمه ها، الگوي مصرف سوخت و انرژي، يارانه ها، نحوه تقسيم كار ميان دولت و بخش خصوصي، نظام آموزشي و پژوهشي كشور، سياست خارجي، نظام مطبوعاتي و رسانه و حزبي در كشور، مديريت شهري، نظام واردات و صادرات و ... همه و همه، تشنه نوآوري در چارچوب اهداف انقلاب اسلامي و در مسير پيشرفت عادلانه كشورند.
تغييراتي كه در هيئت دولت صورت مي گيرد نيز در همين راستاست. ما يك گروه منسجم هستيم كه به اقتضاي موقعيت وشرايط، انعطاف و تغييرات لازم را در خود به وجود مي آوريم و هيچ يك به مسئوليتهاي خود به عنوان يك امتياز يا سر قفلي نگاه نمي كنيم.
همكاران قبلي و فعلي من در دولت، از اين همكاري، تصور يك مسابقه ماراتن امدادي رادارند كه بين راه مشعل را يكي به ديگري مي سپارد. هدف اصلي هيچ يك از ما بقاء در دولت نيست بلكه خدمت به ملت است.
هر يك از اين برادران و خواهران كه جاي خود را به ديگري مي دهند براي خود نه هويتي فردي بلكه هويتي جمعي قائلند و اين جانب از همه كساني كه فداكارانه آمدند ومتواضعانه رفتند عميقاً متشكرم و مي دانم كه اين سخت ترين و شيرين ترين دوران خدمت را از ياد نخواهند برد.
همكاران من شب و روزآرام ندارند وقتي جابجا مي شوند شايد براي نخستين بار پس از ماهها فرصت استراحت مي يابند. از همه آنها سپاسگذارم و بابت ماموريت هاي شبانه روزي و طاقت فرسا از آنها و خانواده هايشان عذرخواهي مي كنم.
ترميم كابينه در اين دولت يك سياست از قبل اعلام شده بر اساس " اصالت هدف" است. همه ما ابزار هستيم و ملت هدف. فرصت اشتباه كردن و محافظه كاري نداريم. وزراي جديد يا قديم اين كابينه هيچ يك سياست باز و قدرت طلب نبوده و آرزوي وزارت نداشته و ندارند و همين جا اعلام ميكنم كه سياست انعطاف و انطباق در دولت ادامه خواهد داشت. همه ما بايد به امانت بزرگ خدا و مردم و فرصت محدودي كه در اختيار داريم بيانديشيم.
من و همكارانم در دولت، روزهاي خدمت و دولت را و حتي ساعتهاي آن را مي شماريم و براي هر روز و هر ماه به ضرورت نوآوري مي انديشيم و صادقانه طالب همكاري و همفكري همفكران و حتي منتقدان هستيم.
از دوستان مي خواهيم كه به ما اعتماد كنند و مشورت دهند و كمك برسانند و از نوآوري نهراسند. و از منتقدان و مخالفان دولت نيز متواضعانه مي خواهم كه بجاي انتقام حزبي به ارتقاي ملي بيانديشند. بايد شجاع بود و راه را براي شكوفايي ملي و تاريخي ايران باز كرد. همه كمك كنيم. جاي دوري نمي رود.