خسروپناه: باید طلاب فیلمنامه‌نویس تربیت کرد

عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی با بیان اینکه حتی کارگردانان فیلم‌های مذهبی ما چون یوسف پیامبر، ملک سلیمان و اخراجی‌ها نمی‌دانند چه میزان فلسفه و بینش با سینما ارتباط دارد، گفت: عدم بهره‌گیری از فسلفه سینما بزرگ‌ترین آسیب سینمای ایران است.

حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه در نشست گفتمان عقاید و اندیشه‌ها که در سالن اجتماعات مدرسه علمیه فیضیه برگزار شد با بیان اینکه ابتذال فرهنگی در کشور و جهان خود را در چهار جریان نمایان می‌کند، تصریح کرد: ابتذال ادبی، ابتذال سینمایی، ابتذال سایبری و ابتذال موسیقی چهار چهره‌ای است که ابتذال از طریق آن ظهور و بروز پیدا می‌کند.

وی در تشریح ابتذال ادبی گفت: در ابتذال ادبی از طریق رمان تلاش می‌کنند تا هر نوع پوچ‌گرایی را به مخاطب انتقال دهند و تساهل فرهنگی را به مخاطب منتقل کنند.

عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی ادامه داد: در ابتذال ادبی رمان به گونه‌ای نوشته می‌شود که فرد خواننده احساس کند زندگی معنادار نیست و نقش اول را هم خودش بازی می‌کند و این اقدام بیشتر توسط الحادی‌ها در کشور ما ترویج می‌شد که بحمدالله در برابر آن جریان رمان‌نویس مذهبی ظهور پیدا کرد.

وی بیان کرد: امروزه جریان مذهبی در رمان‌نویسی ما به خوبی رایج شده و جوانان متدین در حال به دست گرفتن فضا هستند و به نوعی می‌توان گفت که ابتذال ادبی مهار شده و به کنترل در آمده است.

خسروپناه اظهار کرد: البته حوزویان باید برای جلوگیری از توسعه مجدد ابتذال ادبی تلاش کنند و نوشتن داستان‌های کوتاه و بلند توسط حوزویان پیگیری شود و رمان‌نویسانی تربیت شوند که توحید و معاد و نماز را به صورت رمان در بیاورند و بتوانند اثرگذاری جدی داشته باشند.

وی همچنین در تشریح ابتذال سینمایی گفت: سینما شاخه‌ای از هنر است که به وسیله تصاویر متحرک به نمایش گذاشته می‌شود و از سال 1895 میلادی سینما تاسیس شده و باید گفت که اکثر کمپانی‌هایی که به سمت و سوی سینما رفتند به دنبال دو مقوله صرفه اقتصادی و همچنین جنبه فرهنگی و تبلیغی آن بودند که جنبه فرهنگی هم موجب صرفه اقتصادی برای آنها بود.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان اینکه امروز ساخت فیلم در سراسر جهان برای انتقال مفهوم امری رایج است، خاطرنشان کرد: سینمای ایران که از سال 1317 شمسی فیلمسازی را شروع کرده امروزه بعد از‌ هالیوود، بالیوود، چین و کره مقام پنجم تولید فیلم در جهان را دارا بوده ولی باید گفت که با داشتن این ویژگی ولی سینمای ایران سینمایی فاقد بهره‌گیری از فلسفه است.

وی تصریح کرد: سینما با یک فلسفه ارتباط دارد اما اگر از کارگردانان کشور ما سؤال شود که فلسفه سینما چیست عمدتا اطلاعی ندارند و از زمان رضا شاه تا عصر حاضر فیلم در ایران تقلیدی بوده و عدم بهره‌گیری از فلسفه و بینش در سینما بزرگ‌ترین آسیب سینمای ایران است.

خسروپناه افزود: متاسفانه در ایران حتی کارگردانان فیلم‌های مذهبی ما از جمله یوسف پیامبر و ملک سلیمان و حتی فیلم اخراجی‌ها نمی‌دانند که چقدر فلسفه و بینش با سینما ارتباط دارد و در فیلم ملک سلیمان می‌بینیم که حضور جن و شیاطین آنقدر افراطی است که تفکر دیگری همچون جریان‌هایی رمالی را تقویت می‌کنند.

وی با ذکر برخی دیگر از مجموعه‌های تلویزیونی ادامه داد: مجموعه‌ای همچون ساختمان پزشکان گرچه مردم را مشغول می‌کند ولی باید گفت که سروته ندارد و فقط سرگرم‌کننده و خنده‌دار است.

عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی بیان کرد: فیلم ستایش گرچه دارای دیالوگ‌های خوبی است اما آنقدر مصیبت بر یک شخص وارد می‌شود که فقط مصیبت دیده می‌شود و برای مخاطب مایوس‌کننده می‌شود.

وی بیان کرد: در فیلم تسویه حساب خانم تهمینه میلانی ما با یک فیلم مقلدانه روبه‌رو هستیم و در واقع همه مردها در این فیلم کج و دارای چهره منفی هستند و نوعی تاثیر منفی بر دختران دارد و زن‌ستیزی را در جامعه رواج می‌دهد و موجب تقویت حس فمینیستی در زنان می‌شود که خود موجب بالا رفتن آمار طلاق است.

خسروپناه گفت: در فیلم‌های ‌هالیوودی نمی‌توانید فیلمی را پیدا کنید که دارای صحنه غیراخلاقی نباشد و اگر بدون صحنه غیراخلاقی هم بود دیالوگی غیراخلاقی نداشته باشد که البته بعضی از همین فیلم‌ها از شبکه‌های سیما پخش می‌شود که بسیار عجیب است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطرنشان کرد: راهکار مقابله با این ابتذال تقویت سینمای دینی است و در این زمنیه باید طلاب فیلمنامه‌نویس را تربیت کرد.

وی بیان کرد: خوشبختانه هنوز 75 درصد دانشگاهیان ما تلویزیون تماشا می‌کنند و به همین دلیل باید برای تلویزیون و سینمای ما برنامه‌های آموزنده و فیلم‌های دارای فسلفه تهیه کرد.

خسروپناه با بیان اینکه طبق آمار 75 درصد مراجعه‌‌کنندگان به سایت‌ها برای استفاده غیراخلاقی مراجعه می‌کنند، افزود: اهل سنت هم در این اواخر به فضای سایبر روی آورده‌اند و تمام کتب خود را در سایت‌ها منتشر می‌کنند ولی ما منتظریم تا کتاب‌های ما به فروش برسد و سپس آن را بر روی سایت قرار می‌دهیم.

وی بیان کرد: خوشبختانه در سال‌های اخیر نیروهای متدین وبلاگ‌نویس خوبی تربیت شده‌اند ولی اشکال کار این است که نیروهای و وب‌های ما تک زبانه است و باید به سراغ وب‌های چندزبانه حرکت کنیم تا پیام خود را به مخاطبان با هر نوع زبان منتقل کنیم.

عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی در خصوص ابتذال موسیقی هم گفت: موسیقی در ابتدا شاخه‌ای از ریاضیات بوده که بعدها به زیرمجموعه هنر رفته است.

وی افزود: فقها در بحث موسیقی با استفاده از مفاهیمی چون غنا و لهو بحث‌هایی را ارائه کرده و سه فتوای کلان در این خصوص داریم.
خسروپناه بیان کرد: دسته اول می‌گویند که به طور مطلق غنا حرام است که از این دسته می‌توان به شیخ صدوق، شیخ مفید و شیخ انصاری اشاره کرد و دسته‌ای هم می‌گویند که مطلق حرام نیست و به دلیل گناهی که به آن ضمیمه می‌شود حرام است که از جمله این فقها می‌توان به محقق سبزواری اشاره داشت.

وی افزود: دسته سوم اما عده‌ای هستند که قائل به تفصیل هستند و آن را به حلال، حرام، شهوانی و غیرشهوانی تقسیم می‌کنند که حضرت امام خمینی(ره)، آیت‌الله سیستانی و شیخ طوسی دارای چنین نظری هستند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: امروز موسیقی‌هایی وجود دارد که طرف با گوش کردن تحریک نمی‌شود ولی موسیقی هستند که پوچ‌گرایی را ترویج می‌کنند و انسانی که مخاطب آن است مایوس تربیت می‌شود که رپ‌های خیابانی از این نوع هستند.

وی در راهکار جلوگیری از ابتدال موسیقی در کشور بیان کرد: وقتی موسیقی را علما به دو دسته حلال و حرام تقسیم می‌کنند و موسیقی به گونه‌ای در زندگی مردم عجین شده است بهتر است عده‌ای کارشناس بنشینند و موسیقی حلال را از حرام کارشناسانه تمییز دهند.

خسروپناه خاطرنشان کرد: عده‌ای از اساتید خارج باید در این زمینه ورود پیدا کنند و موسیقی حلال را از حرام تمییز دهند.