زمانی که از نابودی کشور کوچکی به اسم قطر صحبت می‌شود، باید توجه کرد که از قضا قطر یکی از معدود کشور‌های عرب است که روابط نسبتا خوبی با ایران دارد. در تعریف خوب بودن روابط نیز می‌توان این مثال را زد که وقتی که ایران، حدود ۶ میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده خود را در کره جنوبی آزاد کرد، این پول در بانک‌های قطر ذخیره کرد. این موضوع، گواهی بر روابط نسبتا خوب ایران و قطر است؛ بنابراین چرا بین همه کشور‌های منطقه و جهان و در شرایطی که ایران، دشمن، کم ندارد، یکی از کشور‌های نسبتا دوست ایران، تهدید به نابودی می‌شود؟ نتیجه تهدید کشور‌های دوست، تشدید محاصره استراتژیک ایران است.
فرارو- پس از تهدید جدید تروئیکای اروپا درباره فعالیت‌های هسته‌ای ایران رویترز در گزارشی به احتمال افزایش همکاری ایران با آژانس در فردو اشاره کرده است، با این وجود برخی رسانه‌ها نیز مدعی افزایش احتمال حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران شده‌اند.
به گزارش فرارو، با توجه به حسایت بالای روابط ایران و آژانس و برخی واکنش‌ها به ادعای حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، حشمت الله فلاحت پیشه، تحلیلگر ارشد سیاست خارجی و رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم در گفتگو با فرارو، به تحلیل شرایط موجود پرداخته است:
حشمت الله فلاحت پیشه به فرارو گفت: «جریان خطرناکی، با هدف از بین بردن فرصت‌های تنش زدایی و کاهش تحریم در ایران و کشاندن ایران به سمت تنش‌های بیشتر، فعالیت می‌کند. حتی اگر هدف این گروه، این موارد نباشد، نتیجه کارشان همین است. ما حاصل عملکرد این جریانات را می‌بینیم که از مدت‌ها پیش هم شروع شده. شاید این گروه فکر می‌کنند کار درستی انجام می‌دهند، اما نتایج رفتارهایشان نشان می‌دهد نه تنها کارشان درست نیست، بلکه خلاف منافع ملت هم هست. اوج کار این گروه زمانی بود که امکان احیای برجام وجود داشت، اما عملا، فضایی علیه احیای برجام شکل گرفت. برجام که احیا نشد، عملا این موضوع به سود روس‌ها تمام شد و از همان زمان سیاست خارجی ایران در دست انداز افتاد.»
وی افزود:«اما به مسائل اخیر بپردازیم. زمانی که از نابودی کشور کوچکی به اسم قطر صحبت می‌شود، باید توجه کرد که از قضا قطر یکی از معدود کشور‌های عرب است که روابط نسبتا خوبی با ایران دارد. در تعریف خوب بودن روابط نیز می‌توان این مثال را زد که وقتی که ایران، حدود ۶ میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده خود را در کره جنوبی آزاد کرد، این پول در بانک‌های قطر ذخیره کرد. این موضوع، گواهی بر روابط نسبتا خوب ایران و قطر است؛ بنابراین چرا بین همه کشور‌های منطقه و جهان و در شرایطی که ایران، دشمن، کم ندارد، یکی از کشور‌های نسبتا دوست ایران، تهدید به نابودی می‌شود؟ نتیجه تهدید کشور‌های دوست، تشدید محاصره استراتژیک ایران است. به ویژه با توجه به این که نوع کلماتی که در این تهدید به کار می‌رود، از نوع کلماتی است که همواره مورد سوءاستفاده دشمنان ایران قرار می‌گیرد. به عنوان مثال صهیونیست‌ها همواره کلمه محو اسرائیل را برای زیر سوال بردن برنامه سالم هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار می‌دهند و مدعی می‌شوند اسرائیل کشور کوچکی است و ایران با بمب هسته‌ای می‌تواند آن را نابود کند و این در حالیست که طرح ثبت شده ایران در سازمان ملل، از آذر ۱۳۷۶، طرحیست به اسم رفراندوم در فلسطین اشغالی، که همه طرف‌ها از مسلمان تا یهودی و مسیحی در رفراندومی شرکت و نتیجه را مشخص می‌کنند؛ نتیجه رفراندوم، هرچه باشد موجودیتی به اسم اسرائیل نیست. فارغ از این که طرح مذکور چقدر آرمانگرایانه باشد، اما می‌تواند حکم خلع سلاح را در برابر آن دسته از صهیونیست‌ها مثل نتانیاهو داشته باشد که مدعی هستند ایران به دنبال محو اسرائیل از طریق بمب اتم است. »
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم در ادامه گفت: «متاسفانه می‌بینیم که از نابودی کشوری به اسم قطر صحبت می‌شود و این موضوع می‌تواند دستاویز آنانی باشد که ایران را متهم به تلاش برای نابودی دیگران می‌کنند. من معتقدم این گام دوم در تخریب سیاست خارجی کشور است. گام اول زمانی برداشته شد که ایران می‌توانست از طریق برجام و دیگر تنش زدایی ها، وارد دست انداز‌های سیاست خارجی نشود. اما متاسفانه به حدی کارشکنی شد که در نهایت بهره برداری لازم را نکردیم، اما من این گام دوم را خطرناک‌تر می‌بینم. چرا که هدف آن انتحاری کردن سیاست خارجی ایران است. این نوع اقدامات می‌تواند ایران را به عنوان یک بازیگر خطرناک تعریف کند و باعث شود حتی مواضع دوستان ایران نیز، به مواضع دشمنان ایران نزدیک شود. ما در شرایطی به سر می‌بریم که، دولت جدید ترامپ در شرف آغاز به کار است و طرح دولت او برای منطقه، طرح آبراهام است. بنیاد این طرح، بر تهدیدنمایی ایران ریخته شده است. کشور‌های بحرین و امارات به این طرح پیوسته‌اند و قطر و عربستان از جمله کشور‌های هدف ترامپ برای پیوستن به این طرح هستند؛ بنابراین شکل دادن به یک زبان مشترک بین اسرائیل و اعراب، علیه ایران از نتایج تحلیل‌های خطرناک است.»
