دانش آموزان دیرآموز توانایی پیشرفت تحصیلی در مدرسه عادی را دارند ولی کمتر از متوسطه سطح پایه تحصیلی خود عمل میکنند.
احمد قره خانی؛ دانش آموزان دیرآموز از لحاظ ظاهری با دانش آموزان عادی تقاوتی ندارند و مانند دانش آموزان عادی در مدارس معمولی مشغول به تحصیل میباشند. معلمان در آموزش به دانش آموزان دیرآموز با چالشهای بزرگی مواجه هستند این دانش آموزان با این که به راحتی از عهده تکالیف تحصیلی برنمی آیند ولی در طبقه دانش آموزان با نیازهای ویژه قرار نمیگیرند. آنها فعالیت خارج از کلاس درس و غیرتحصیلی را به خوبی انجام میدهند و حتی قبل از شروع رسمی مدرسه قادر هستند وظایف و کارهای روزمره مفیدی را که مستلزم خواندن، نوشتن و عملیات ریاضی نیست را به خوبی انجام دهند.
دانش آموزان دیرآموز توانایی پیشرفت تحصیلی در مدرسه عادی را دارند ولی کمتر از متوسطه سطح پایه تحصیلی خود عمل میکنند. کودکان دیرآموز با بهره ۷۰ تا ۸۵ که عمدتا در سنین مدرسه به علت قدرت یادگیری پایین، عدم درک مفاهیم انتزاعی، دامنه محدود اطلاعات علمی و عدم درک و تعمیم مسائل درسی قادر به رقابت با سایر همکلاسیهای خود نیستند.
بیش از ۱۴ تا ۱۸ درصد دانش آموزان در حال تحصیل دیرآموز هستند و این دانش اموزان نیاز به آموزش جبرانی، بازخورد مکرر، آموزش اصلاحی، وسایل کمک آموزشی دارند تا یادگیریشان افزایش یابد. آموزش به دانش اموزان دیرآموز مستلزم صرف وقت فراوان توسط معلم کلاس و گذراندن دورههای آموزشی مناسب برای شناخت صحیح ویژگیهای آنان و چگونگی مداخله موثر در فرایند آموزش و یادگیری آنها میباشد.
در دوره تحصیلی ابتدایی به دیرآموزان توجه کافی نمیشود و آنها اغلب در امتحانات شکست خورده و در نهایت ترک تحصیل میکنند و متاسفانه والدین و معلمان از رهاشدگی فرزندان و دانش اموزان خود که نه تنها در یادگیری محتوای اموزشی موفقیتی کسب نکرده اند بلکه به شدت تحقیر شده و اعتماد به نفس خود را نیز از دست داده و قادر به برقراری ارتباط سازش یافته با اطرافیان خود نیز نیستند سخت نگرانند و زمانی نگرانیها افزایش پیدا میکند که متاسفانه با انجام سنجش بدو ورود به دبستان و زدن برچسب دیرآموزی، اینگونه دانش آموزان به فراموشی سپرده میشوند.
طی سالهای گذشته با رسیدگی به وضعیت دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در مراکز اختلالات یادگیری وابسته به سازمان آموزش و پرورش استثنایی امید بود که دانش آموزان دیرآموز نیز در مراکز مذکور خدمات ویژه دریافت نمایند که با تبدیل مراکز اختلالات یادگیری به مراکز جامع سنجش این امکان نیز از میان رفت.
حال از دولت جدید انتظار میرود با بازنگری در برنامههای حوزه دانش آموزان با نیازهای ویژه نگاه خاصی نیز به دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری و دیرآموز داشته باشند.