تفال به حافظ جمعه ۹ شهریور ۱۴۰۳؛‌ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
حق نگه دار که من می‌روم الله معک

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس
ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

در خلوص منت ار هست شکی تجربه کن
کس عیار زر خالص نشناسد چو محک

گفته بودی که شوم مست و دو بوست بدهم
وعده از حد بشد و ما نه دو دیدیم و نه یک

بگشا پسته خندان و شکرریزی کن
خلق را از دهن خویش مینداز به شک

چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد
من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک

چون بر حافظ خویشش نگذاری باری
ای رقیب از بر او یک دو قدم دورترک

شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱-بسیار آدم خوش قلب و مهربانی می‌باشید. در جایی با محبت و در جای دیگر، چون کوه مقاوم و استوار. آفرین بر شما مبارک باد.

۲- سابقه آشنایی و دوستی شما موجب این پیوند گردیده و از اینکه از او اطلاعی ندارید، ناراحت می‌باشید. این نیت تا مدت کمی سرو سامان یابد و اجرای آن حتمی است و جای هیچ گونه نگرانی نمی‌باشد، چون ستاره شما در برج ثور (اردیبهشت) است.

۳- عواملی موجب ناراحتی خانوادگی شما گردیده. علتش بی احتیاطی می‌باشد.به همسر یا پدرتان بگویید چرا صدقه نمی‌دهد؟ پس به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید تا گره از کار شما باز شود. در خانواده شما موفقیت بزرگی حاصل می‌شود و بیمارتان شفا می‌یابد و مسافرتان موفق می‌شود.

تعبیر غزل:

سفری در پیش داری و نگران وفاداری یار خود هستید. با خیال آسوده سفر کن که بعد از آن یار به وعده ای که مدتهاست به تو داده عمل خواهد کرد. با همت و جراتی که تو داری روزگار بر وفق مرادت خواهد شد. تو که به خود اطمینان داری استوار باش و از امتحان مهراس که از هر امتحانی با سربلندی خارج خواهی شد.