فرارو- بر مبنای انتشار خبر خداحافظی محرابیان، محصولی و میرکاظمی با دولت میتوان گمانهزنی کرد که خبر وزارت پوستیندوز و قلعهبانی نیز چندان نزدیک به واقع نباشد. آیا محمود احمدینژاد در شرایطی که موقعیتش در نزد مجلسیها در ضعیفترین دوران خویش است، نمیخواهد به مهلکه رای اعتماد برود و ترجیح میدهد با ترفند «ادغام» مجلس را برای رای اعتماد دور بزند؟
به گزارش فرارو؛ سونامی ادغام وزارتخانهها در راه است. پس از آن که با سلب اعتماد مجلس از بهبهانی، وزیر راه و ترابری، رضا نیکزاد، وزیر مسکن، با حفظ سمت به سرپرستی وزارت راه نیز گماشته شد، تغییرات در هیئت دولت کلید زده شد. اما با پایان مهلت سهماهه برای معرفی وزیر جدید راه و ترابری، خبری از گزینه پیشنهادی رئیس دولت نشد. مجلسیها درگیر و دار مناقشات سیاسی کشور بودند و شاید چندان فرصت نداشتند به این مسئله بپردازند که چرا وزیر راه و ترابری معرفی نشده است.
اما به محض این که زمزمهها درباره غیرقانونی بودن سرپرستی رضا نیکزاد پس از پایان مهلت سهماهه برای معرفی وزیر جدید آغاز شد، فاطمه بداغی، معاون حقوقی دولت اعلام کرد دولت قصد معرفی وزیر ندارد. وی با استناد به ادغام وزارتخانهها گفت: «با توجه به ادغام وزارت راه و ترابری در وزارت مسکن و شهرسازی دیگر نیازی به معرفی وزیر راه برای تصدی این وزارتخانه نیست. قبل از این که فرصت قانونی برای معرفی وزیر راه به پایان برسد، دولت بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه اقدام به ادغام وزارتخانههای مسکن و راه نمود که در این راستا وزیر مسکن وظایف وزارت راه را نیز بر عهده گرفت».
استدلال بداغی مبتنی بر این بود که وزارتخانه جدیدی تشکیل نشده است که نیازی به اخذ رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی وجود داشته باشد. تشکیلات وزارت راه، در وزارتخانه سابقاً موجودی که وزیر آن نیز رای اعتماد دارد، ادغام میشود. بر همین مبنا روز گذشته تغییرات جدیدی نیز در ساختار هیئت دولت ایجاد شد. بر این مبنا علاوه بر وزارت راه که با ادغام در وزارت مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی و راه و ترابری نام گرفت، وزارت نفت نیز در مجموعه وزارت نیرو؛ وزارت رفاه نیز در مجموعه وزارت کار و وزارت صنایع نیز در مجموعه وزارت بازرگانی ادغام شد.
به همین خاطر بود که شب گذشته سفر علیاکبر محرابیان، وزیر -پیشین- صنایع به کشور چین لغو شد. بدین ترتیب زمان خداحافظی علیاکبر محرابیان که از یاران قدیمی محمود احمدینژاد به شمار میرفت نیز فرا رسید. از مدتها پیش ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت، روی خوشی به محرابیان نشان نمیداد و ظاهراً اینک محرابیان نیز در فهرست بلند بالای اخراجیهای دولت قرار گرفته است.
اگرچه تا پیش از این زمزمههایی مبنی بر انتصاب پوستیندوز، از نیروهای نزدیک مشایی به سرپرستی وزارت تازه تاسیس صنایع و بازرگانی شنیده میشد، اما احمدینژاد برای گریز از مهلکه رای اعتماد ترجیح داده تا غضنفری را علیرغم تمام اختلافاتی که بر سر مدیریت واردات با او داشت حفظ نماید، تا خبرگزاری مهر اعلام کند: «غضنفری با محوریت صادرات قرار است این ادغام را کلید بزند». وزیر بازرگانی نیز پیشتر از چنین تغییراتی استقبال کرده بود تا شاید بتواند برنامههای شکستخورده صادراتمحور خود را بار دیگر احیا کند.
وزارتخانههای نفت و نیرو که نزدیک به دو دهه کاندیدای ردیف اول ادغام و تشکیل وزارت انرژی بودند، نیز اینک ادغام شده اند؛ اما برای آن که نیازی به تشکیل وزارتخانه جدید و احتمالاً رای اعتماد نباشد نام وزارتخانه جدید نیرو باقی مانده است و به عبارتی تشکیلات نفت در وزارت نیرو ادغام میشود. به همین خاطر به نظر میرسد گمانهزنیها درباره وزارت احمد قلعهبانی برای امور انرژی کشور چندان صحیح نباشد.
با این حساب میرکاظمی با بهجا گذاشتن رکورد بینظیر 6 سال وزارت برای احمدینژاد از کابینه خداحافظی میکند تا نامجو سکان انرژی کشور را در یکی از حساسترین برهههای حیات آن، یعنی حذف یارانههای حاملهای انرژی بر عهده بگیرد.
وزارت رفاه و تامین اجتماعی نیز که در اواخر دولت اصلاحات و بر اساس ایدههای نهادگرایان نزدیک به حزب مشارکت تشکیل شده بود اینک در وزارتخانه کار و امور اجتماعی ادغام میشود. شیخالاسلامی، وزیر کار همچون وزیر نیرو کارنامه موفقی از خود به جا نگذاشته است. اما او این شانس را دارد که دولت نخواهد وزیر جدیدی معرفی کند و از سوی دیگر وزارت کار به وزارت رفاه اولویت داده شده است.
بر مبنای انتشار خبر خداحافظی محرابیان، محصولی و میرکاظمی با دولت میتوان گمانهزنی کرد که خبر وزارت پوستیندوز و قلعهبانی نیز چندان نزدیک به واقع نباشد. آیا محمود احمدینژاد در شرایطی که موقعیتش در نزد مجلسیها در ضعیفترین دوران خویش است، نمیخواهد به مهلکه رای اعتماد برود و ترجیح میدهد با ترفند «ادغام» مجلس را برای رای اعتماد دور بزند؟