باید منتظر جنگی بزرگ در لبنان باشیم؟

دیروز یکشنبه یکی از مسئولین ارشد سابق موساد، اعتراف کرد، دلیل اصلی تلاش‌های گسترده نتانیاهو برای به نتیجه نرسیدن توافق آتش بس و مبادله اسرا در غزه آن است که امضای این توافق به معنای امضای پایان کار او کابینه‌اش محسوب خواهد شد.

به گزارش اعتمادآنلاین، این پاراگراف شاید کلیدی‌ترین عبارت برای تفسیر دلایل به درازا کشیدن جنگ در نوار غزه به رغم تمامی تلاش‌های صورت گرفته از سوی میانجی‌های بین منطقه‌ای و آمریکا از یک سو و ناکامی‌های تل‌آویو در رسیدن به اهداف از پیش اعلام شده‌اش از سوی دیگر، باشد.

به اعتقاد کارشناسان، نتانیاهو همچنان بر رویکرد ویرانگر و غلط خود پافشاری کرده و در این راستا حتی می‌توان یک فرار به جلو جدید را هم از وی در آینده‌ای نه چندان دور انتظار داشت.

به بن بست رساندن مذاکرات متعددی که طی ۶ ماه اخیر از جنگ برای رسیدن به توافقی برای مبادله اسرا و پایان جنگ در غزه صورت گرفته، فقط یکی از اقدامات نتانیاهو است در حالی که در شمال (فلسطین اشغالی) هم او ید طولایی در تخریب تلاش‌های میانجی‌های بین المللی که اتفاقا وزنه سیاسی و جهانی به مراتب سنگین‌تر از قطر و مصر دارند، داشته است.

آنچه که امروز در مورد شرایط جنگی در مرز لبنان و (فلسطین اشغالی) می‌توان اعلام کرد آن است که بن بست در تلاش‌های سیاسی است در حالی که گوی برفی درگیری نظامی به حرکت درآمده هر لحظه بزرگتر و سریعتر در سراشیبی که نهایت آن جنگ گسترده و تمام عیار با لبنان است، حرکت می‌کند.

نتانیاهو در راستای نگاه و تصور خود که پایان جنگ و تحقق آرامش در منطقه، منجر به را برهم خوردن آرامش و جایگاه سیاسی خود تلقی می‌کند، شرایط را در شمال فلسطین اشغالی به چنان وضعیتی سوق داده است که امکان عقب نشینی را از هر دو طرف سلب کرده است.

همین امر باعث شده است تا دورنمای جنگ وسیعی در لبنان بسیار نزدیک‌تر از صلح و آرامشی باشد که طرف‌های بین المللی برای آن تلاش می‌کنند.

به اعتراف شماری از تحلیل‌گران بنیامین نتانیاهو امروز هوشمندانه و یا شاید به تعبیری صحیح‌تر با استفاده از هوش سیاه خود، به سوی جنگی وسیع با لبنان قدم بر می‌دارد و هرچه دامنه شکستش در تحقق اهداف اعلام شده در غزه وسیع‌تر می‌شود، این خیز به سوی جنگ در لبنان به شکل بلندتری قابل مشاهده است.

جنگی که به طور حتم اسرائیل را بیش از لبنان تحت تاثیر خود قرار داده و به آن زیان‌های جدی وارد خواهد کرد، اما نخست وزیر اسرائیل حتی به رغم مخالفت و اعتراض فرماندهان ارشد نظامی و امنیتی اسرائیل همچنان بر آن پافشاری می‌کند، چون بر این باور است گسترش جنگ در لبنان در راستای بقای او، کابینه و ائتلافش خواهد بود و بین ویرانی اسرائیل و منطقه و خراب شدن جایگاه سیاسی اش، او نیستی و خرابی اسرائیل را ترجیح می‌دهد.