تفال به حافظ یکشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۲؛ یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست.....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست

باده لعل لبش کز لب من دور مباد
راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست

دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو
بازپرسید خدا را که به پروانه کیست

‌می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو
زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست

شرح لغت: شمع دلفروز: چراغ روشنی بخش دل/ شاه وش: شاه مانند در کشور ناز و حسن، صفت جاشین موصوف (یار).

تفسیر عرفانی:‌

۱- شخصی مهربان، خوش برخورد، زیبا، دلربا، طناز، عشوه گر هستی که با یک نگاه دل‌ها را تصاحب می‌کنی و همه را تسخیر نگاه مادی و معنوی خود می‌سازی، اما هیچگاه دلت یک جا بلند نمیشود، بلکه پی در پی به فکر تبدیل و تغییر هستی، چرا؟ چلچله مباش بلکه سیمرغ باش.

۲- تو به قول حضرت حافظ، خانه برانداز همه هستی و او نیز خانه برانداز تو شده. عجب حیرتی بالاخره پیروزی متعلق به شماست.

۳- بی پرده بگویم دل در گرو کسی یا چیزی نهاده‌ای و به آن فکر می‌کنی و تمام اندیشه و حواس شما را به خود جلب کرده است، درحالی که آینده‌ای بسیار درخشان در پیش رو داری. به زودی با شخصی ملاقات خواهی کرد که مسیر زندگی شما عوض می‌شود.

تعبیر غزل:

دل در گرو کسی نهاده‌ای که هواخواهان بسیار دارد و این موضوع تو را دچار تردید نموده و نمی‌دانی که آیا او هم به کسی علاقمند هست یا نه؟ و این باعث شده که در ابراز علاقه خود نسبت به او دچار تردید شوی. توصیه می‌شود راز خود را با او در میان بگذاری که او تو را به دیگران ترجیح خواهد داد.