انتخابات شورا‌های استانی با مشارکت جوانان و تحریم انتخابات از سوی احزاب سنتی شگفتی‌ساز شد. اگرچه شیعیان پیشتاز کرسی‌های انتخابات شدند؛ اما نشانه‌های معناداری از تغییر بافت جمعیت شرکت‌کنندگان دیده می‌شود که حکایت از تغییر آینده سیاسی عراق دارد.
به گزارش خبرآنلاین، کمیسیون مستقل عالی انتخابات عراق نتایج نهایی انتخابات محلی را که در هجدهم ماه جاری برگزار شد، اعلام کرد. نگاهی به نتایج نهایی انتخابات محلی در عراق نشان می‌دهد نیرو‌های شیعه بیشترین کرسی‌ها را در اکثر استان‌ها به دست آوردند.
شورا‌های محلی منتخب در عراق مسئولیت انتخاب فرماندار و مقامات اجرایی استان را بر عهده دارند و علاوه بر تصویب طرح‌ها و پروژه‌ها مطابق با بودجه مالی اختصاص‌داده‌شده به استان، مطابق با مقررات قانون اساسی عراق، قدرت برکناری و انتصاب دارند.
در همین راستا روزنامه العربی الجد نوشت که نتایج نهایی انتخابات شاهد تغییر زیادی نسبت به نتایج اولیه نبوده و تنها تغییر در کاهش آرای «حزب تقدوم» به رهبری محمد الحلبوسی، رئیس مجلس در بغداد رخ‌داده است که این موضوع، الحلبوسی را پیشتاز کرده است. شبکه سومریه هم گزارش داده، نتایج نهایی انتخابات شورای استانی نقشه هژمونی سیاسی آینده عراق را به نسبت‌های مختلف تعیین کرد و این به آن معناست که دست‌کم در استان‌ها نیرو‌های «چارچوب هماهنگی» که ۴۱ درصد از کل کرسی‌های ۱۵ استان عراق را به دست آوردند، بر سایر احزاب برتری دارند.
مرور نتایج انتخابات عراق نشان می‌دهد ائتلاف نبنی (می‌سازیم)، متشکل از سازمان بدر به ریاست هادی العامری، ائتلاف العقد الوطنی به ریاست فالح الفیاض، حزب الجهاد والبناء (جهاد و سازندگی) به ریاست حسن الساری و حزب اقتدار وطن به ریاست عبدالحسین عبطان وزیر اسبق ورزش و جوانان و جنبش العراق الإسلامیة (گردان‌های امام علی (ع)) شبل الزیدی و ابوعزرائیل با عنوان ائتلاف خدمت رسان، با ۴۳ کرسی از مجموع ۲۸۵ کرسی در عراق، ۱۵ درصد از کل ۲۸۵ کرسی شورای استانی عراق را به دست اوردند.
در جایگاه دوم، اتحاد دولت قانون متعلق به نوری المالکی قرار دارد که متشکل از حزب الدعوة الإسلامیة، حرکة البشائر، تحالف النهج الوطنی، حزب الوارثون، حرکة بدایة، حرکة صقور العراق، حزب العمال العراقی، تیار الاعیان، حرکة لأجل المثنی، حرکة الضیاء الوطنیة، به همراه حزب فضیلت اسلامی عراق است که توانست ۳۵ کرسی در سطح عراق را به دست آورد که بیش از ۱۲ درصد از کل کرسی شورا‌های استانی را تشکیل می‌دهد.
در جایگاه سوم، نیرو‌های ائتلاف "دولت ملی" با ۲۴ کرسی قرار دارند که نمایندگی ۸.۴٪ از کل کرسی‌های شورا‌های استانی را برعهده گرفتند و این موضوع حکایت از افزایش قابل توجه تعداد کرسی‌ها در مقایسه با انتخابات پارلمانی در سال ۲۰۲۱ بود که با ۳۲ درصد به پیروزی رسیدند. ائتلاف تقدم نیز با ۲۱ کرسی که ۷.۳ درصد از کل کرسی‌های عراق را تشکیل می‌دهد در جایگاه چهارم قرار دارد، در حالی که «اتحاد حاکمیت» با ۱۳ کرسی و ۴.۵ درصد از کل کرسی‌های عراق در جایگاه پنجم قرار دارد. اتحاد "تصمیم" نیز با کسب ۱۲ کرسی در جایگاه ششم قرار گرفت و در جایگاه هفتم با "ابشر یا عراق" شورای عالی به ریاست حمام حمودی و اتحاد "عزم" به رهبری موتانا السامرایی با ۹ کرسی مساوی شد. همچنین در جایگاه هشتم اتحاد "الحسم" با ۸ کرسی پیشتاز شد و اتحاد "الباس" نیز در جایگاه نهم قرار گرفت تا با اتحاد "ارزش‌های مدنی" (احزاب یشرن) با ۶ کرسی رقابت را واگذار کند.
از تعداد کرسی‌ها به نظر می‌رسد که سه حزب اول ۱۰۲ کرسی از ۲۸۵ کرسی را به دست آوردند، به این معنی که سه حزب اول به تنهایی حدود ۳۶ درصد از کل کرسی‌های عراق را به دست اوردند و اگر تعداد کرسی‌های ائتلاف‌ها در «چارچوب هماهنگی» قرار گیرد، ۱۱۷ کرسی و ۴۱ درصد از کل کرسی‌های شورا‌های استانی عراق را تشکیل خواهد داد.
یکی دیگر از مسائل مهم در انتخابات اخیر عراق، نتایج استان کرکوک بود. ترتیب انتخابات در کرکوک پس از نزدیک به دو دهه با بالاترین میزان مشارکت ملی ۶۶ درصد ثبت شده است. کرکوک که منابع غنی از نفت را در اختیار دارد با ترکیب جمعیتی کردها، اعراب و ترکمن‌ها یک استان را تشکیل می‌دهند. در انتخابات هفته گذشته، اتحادیه میهن پرست کردستان، برتری را به دست آورد. پس از ان اتحاد عربی به رهبری راکان الجبوری، لیست ترکمن‌ها و حزب دموکرات کردستان قرار داشتند. در نهایت مشخص است که انتخابات ایالتی باعث تغییر عمده‌ای در نقشه سیاسی بین نیرو‌های شیعه و سنی در عراق شده است.
در میان احزابی که کرسی‌های قابل‌توجهی را در انتخابات عراق از دست دادند، «ائتلاف پیروزی» به رهبری حیدر العبادی، نخست‌وزیر سابق قرار دارد که شوک سیاسی برای حامیان آن‌ها به همراه آورد. با وجود محبوبیت گسترده‌ای که او پس از پایان جنگ علیه داعش از آن برخوردار بود، او تنها دو کرسی در اتحاد "نیرو‌های دولتی" به رهبری عمار الحکیم، رهبر جنبش "حکمت" را به دستاورد. هم‌زمان، حزب اسلام‌گرا، به رهبری رشید العزاوی، از معادله انتخابات شورا‌های استانی بازماند و شکست را پذیرفت. گردهمایی بیداری عراق به رهبری سطام ابوریشه نیز که به نیرو‌های محور مقاومت از جمله کتائب حزب‌الله، کمک نکرده بود، در انتخابات شکست خورد.
در این انتخابات، ۲۹۶ حزب سیاسی که در ۵۰ ائتلاف سازماندهی شده بودند، در مجموع برای ۲۷۵ کرسی شورای استانی رقابت کردند. از این تعداد، ۷۵ کرسی برای زنان و ۱۰ کرسی برای اقلیت‌های قومی و مذهبی عراق اختصاص داده شد.
ناظران بر این باورند که لیست‌های برنده از ظرفیت لازم برای ایفای نقش در انتخابات پارلمانی عراق برخوردارند. نتایج انتخابات محلی عراق در ۱۵ استان باعث ظهور نیرو‌های سیاسی شد که در یک دهه گذشته در صحنه سیاسی محلی در رتبه دوم قرار داشتند. این نیرو‌ها توانستند نیرو‌های سنتی را که در این استان‌ها، به‌ویژه در مرکز و جنوب، جایی که ائتلاف "دولت قانون" به رهبری نوری المالکی در انتخابات ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ در صدر نتایج قرار داشت را حذف کنند.
ناظران سیاسی معتقدند که "احزاب غیرسنتی توانسته‌اند اعتماد رأی‌دهندگان را به دست آورده‌اند" و حضور آن‌ها در صحنه سیاسی آینده عراق تأثیرگذار خواهد بود. آینده‌ای که به نظر می‌رسد جوانان عراقی تفکراتی متفاوت از پدرانشان داشته باشند.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
