هواپیمای عجیب و مرموز آمریکا از خانواده بیوه سیاه

جنگنده نورثروپ گرومن وای اف-۲۳ (Northrop Grumman YF-۲۳)، یکی از پرنده‌های حاضر در رقابت "جنگنده تاکتیکی پیشرفته" (Advanced Tactical Fighter) بود. این رقابت در نهایت به توسعه و تولید جنگنده نسل پنجم لاکهید مارتین اف-۲۲ رپتور منتج شد، که یکی از مرموزترین هواپیما‌های عصر جت جنگنده محسوب می‌شود.

به گزارش عصرایران، بسیاری بر این باورند که وای اف-۲۳ باید پیروز این رقابت می‌شد، اما ویژگی‌های منحصر به فرد این دو محصول که قرار بود چگونه در یک هواپیمای تولیدی به کار گرفته شوند، اغلب مورد بحث است.

وای اف-۲۳ از نمای بالا

امروز نگاهی به هواپیمای اف-۲۳‌ای بلک ویدو ۲ (F-۲۳A Black Widow II) که قرار بود نسخه تولیدی جنگنده وای اف-۲۳ باشد، خواهیم داشت.

برای زندگی بخشیدن به اف-۲۳ ای، وب سایت وار زون با هنرمند هوافضا آدام برچ همکاری کرده است. با استفاده از منابع مختلف، برچ طی مدت پنج ماه یک سری رندر‌های چشمگیر را خلق کرده است که نشان می‌دهند این هواپیما به چه شکلی می‌توانست باشد.

هواپیمایی متفاوت از نسخه نمایشی وای اف-۲۳

جنگنده اف-۲۳‌ای می‌توانست با نسخه نمایشی وای اف-۲۳ تفاوت‌های قابل توجهی داشته باشد. این هواپیما با بدنه‌ای طولانی‌تر و بهتر قالب گیری شده با ناسل‌های پیشرانه ذوزنقه‌ای که به صورت یکپارچه تری در بدنه ترکیب شده اند، همراهی می‌شد. پیشرانه‌ها نزدیک‌تر به هم قرار گرفته و کمی به سمت داخل زاویه داشتند. بدون معکوس کننده‌های رانش، امکان نصب یک نازل فلپ کارآمدتر و پنهان کارتر وجود داشت و خروجی‌های اگزوز صاف به پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت به روز مجهز می‌شدند.

دماغه اف-۲۳‌ای برای قرارگیری یک رادار قدرتمند آرایه اسکن الکترونیکی فعال تغییر شکل را تجربه کرده و ورودی‌ها به طور کامل باز طراحی می‌شدند. پیکربندی ورودی فراصوت بدون انحراف مشابه آنچه در جنگنده‌های لاکهید مارتین اف-۳۵ و چنگدو جی-۲۰ دیده می‌شود، استفاده می‌شد. لبه ورودی‌ها دندانه دار بوده که نه تنها ظاهر تهاجمی تری به جنگنده می‌بخشید، بلکه ویژگی‌های رادارگریزی و پنهان کاری آن را افزایش می‌داد.

دم ناوه‌ای اف-۲۳‌ای با حذف موارد اضافی، ساده‌تر می‌شد. ظرفیت حمل تسلیحات این جنگنده با دو موشک ایم-۹ سایدوایندر در محفظه حمل تسلیحات جلو و چهار تا پنج موشک ایم-۱۲۰ در محفظه عقب افزایش می‌یافت. اف-۲۳‌ای همچنین به لطف عمق بیشتر محفظه تسلیحات عقب خود می‌توانست طیف گسترده تری از مهمات هوا به سطح را حمل کند.

از دیگر تغییرات وای اف-۲۳ برای تبدیل شدن به اف-۲۳‌ای می‌توان به تغییر مکان درگاه سوخت گیری از خط مرکزی به سمت شانه بالای بال چپ، تقویت ارابه فرود و بخش شکمی با زاویه کمتر تیزتر اشاره کرد.

میراث

به طور کلی، جنگنده اف-۲۳‌ای نسبت به وای اف-۲۳ پرنده‌ای پیشرفته‌تر و توانمندتر می‌بود. احتمالا حتی عملکرد کینماتیک و سطح مقطع راداری بهتری نسبت به رقیب خود داشت. با این وجود، همان گونه که در تصویر زیر مشاهده می‌شود، اف-۲۳‌ای به هواپیمایی بزرگتر از اف-۲۲ تبدیل می‌شد.

وای اف-۲۳ (بالا) و وای اف-۲۲ (پایین) در یک پرواز آزمایشی

به گفته آدام برچ، مدل اف-۲۳‌ای حاصل ساعت‌های پژوهش، تصور، بن بست، ناامیدی، اصلاح، آغاز و راه اندازی دوباره است.

در زنده کردن جنگنده اف-۲۳‌ای بلک ویدو ۲، آدام برچ از تجربیات خود به عنوان یک مهندس هوافضای حرفه ای، مورخ آماتور، خلبان، و هواشناس استفاده کرده است.

وای اف-۲۳ در موزه نیروی هوایی آمریکا

وی تا حد امکان به منابع مرجع از جمله طرح‌های اولیه برای ارائه نمونه پیش تولید اف-۲۳‌ای وفادار بوده است. همانند تمام پروژه‌های "چه می‌شد اگر"، پرسش‌های بسیاری در مورد جزئیات کوچک طرح نهایی وجود دارد که ممکن است هرگز پاسخ داده نشوند. اما بار دیگر باید اشاره داشت که آدام برچ یک اثر هنری بر اساس تصورات خود را خلق نکرده است و این درکی واقعی از چیزی است که قرار بود باشد.

اف-۲۳‌ای ممکن است هرگز پرواز نکرده باشد، اما اکنون به لطف هنرمندانی مانند آدام برچ می‌توانیم نگاهی اجمالی به این جنگنده جالب توجه داشته باشیم.