مبعلی که در حال حاضر برای حضور در کلاس‌های A آسیا از دبی به تهران آمده تا هفته آخر این کلاس‌ها را پشت سر بگذارد، دیروز با تعدادی از خبرنگاران مواجه شد که قصد داشتند از او یک گفت و گوی طولانی بگیرند. گفت و گویی که لاجرم به تعریف دوباره یک اتفاق قدیمی منجر شد.
ماجرای تکل او روی پای علی دایی در بازی سوپرجام فوتبال ایران در دیدار فولاد و صبا؛ مسابقه‌ای که به زعم ایمان آینده او را عوض کرد و باعث حذفش از فهرست تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶ شد.
مبعلی که دیروز این صحبت‌ها را بعد از مدت‌ها سکوت بر زبان آورد، از بازتاب‌های این مصاحبه راضی نیست و حالا آرزو می‌کند کاش آن حرف‌ها را به زبان نیاورده بود. با ایمان امروز دوباره صحبت کردیم.
او که در فوتبال ایران به حسن اخلاق هم مشهور است، در این باره می‌گوید: «قبل از هرچیزی بگویم که اگر باعث ناراحتی آقای دایی شده باشم، قطعا حس بدی به من دست خواهد داد. آقای دایی اسطوره فوتبال ایران و یک آدم خیلی موفق و یک چهره دوست‌داشتنی است و فکر می‌کنم نباید دیروز آن صحبت‌ها را مطرح می‌کردم. دلیلی نداشت که بخواهم به گذشته برگردم و حرف‌هایی بزنم که مدت‌ها است از زمان آن گذشته و فایده‌ای هم ندارد.»
مبعلی صحبت‌هایش را اینطور ادامه می‌دهد: «هرچه که بین ما در گذشته بوده تمام شده و واقعا نیازی به طرح مجدد آن نبود و من اصلا دوست ندارم در بین این بحث‌ها حرفی مطرح شود که باعث ناراحتی آقایی دایی شود. راستش به عنوان مربی همیشه علی دایی را برای شاگردانم مثال می‌زنم و چیز‌هایی که به فوتبال ایران اضافه کرده، باعث افتخار همه ما است. از این به بعد هم با توجه صحبت‌هایی که در این زمینه مطرح شده، بهتر است دیگر هیچ بحثی در این خصوص وجود نداشته باشد.»
منبع: ورزش سه
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
