استخراج کنندگان بیت کوین، سالانه حدود ۳۴۸ تراوات ساعت برق مصرف میکنند و با توجه به اینکه جهان به طور فزایندهای به سمت انرژیهای تجدیدپذیر میرود، برخی این سوال را مطرح میکنند که بیتکوین برق خود را از کجا تامین میکند؟
برای پاسخ به این سوال، در اینفوگرافیک زیر ترکیب برق شبکه بیتکوین بررسی شده است.
۱۰ کشوری که استخراج بیت کوین در آنها در بالاترین سطح است، ۹۳.۸ درصد از کل شبکه را بر اساس هش ریت (Hash Rate) به خود اختصاص داده اند و ایالات متحده، چین و قزاقستان در صدر هستند. این سه کشور با هم میزبان تقریباً سه چهارم شبکه استخراج بیت کوین در پایان سال ۲۰۲۱ بودند.
چین تا قبل از تابستان ۲۰۲۱، بزرگترین مرکز استخراج بیت کوین در دنیا بود و تا ۷۵درصد از کل ظرفیت جهانی استخراج بیت کوین در چین انجام میشد. اما در تابستان ۲۰۲۱، دولت چین اقدامات سرکوبگرانه و محدودکنندهای علیه استخراج بیت کوین انجام داد که باعث شد سهم جهانی چین، در عرض چند ماه به صفر برسد. بسیاری از استخراجکنندگان به قزاقستان نقل مکان کردند، که با برق ارزان، مقررات نه چندان سخت و جو سیاسی باثباتتر، به مکان مناسبی برای ماینرها تبدیل شد. در همین حال، دیگران ایالات متحده را انتخاب کردند. اکنون که گرد و غبار فروکش کرده است، ماینرهای زیرزمینی در چین مشغول به کار شده اند.
ایرلند، سنگاپور و تایلند که مجموعاً ۴.۹ درصد از شبکه اسخراج بیت کوین را به خود اختصاص داده است، در انتهای ۱۰ کشوری که استخراج بیت کوین در آنها در بالاترین سطح است، قرار دارند. گمان میرود که سهم گزارششده ایرلند و آلمان، توسط استخراجکنندگان کشورهای دیگر ایجاد شده است که مکان واقعی خود را پنهان میکنند.
سهم انرژیهای تجدیدپذیر از کل مصرف برق در ایالات متحده ۲۲.۵ درصد، در چین ۳۰.۲ درصد و در قزاقستان ۱۱.۳ درصد بوده است. برای مقایسه، در سطح جهانی، انرژیهای تجدیدپذیر (بدون درنظر گرفتن انرژی هستهای) در سال ۲۰۲۲ حدود ۳۰ درصد از کل تولید برق جهان را تشکیل میدادند. به عبارت دیگر، سهم انرژیهای تجدیدپذیر در تولید برق ایالات متحده و چین، نزدیک به متوسط جهانی (۳۰ درصد) بوده، اما این سهم در قزاقستان بسیار پایینتر و ۱۱.۳ درصد است.
سهم ضعیف قزاقستان از منابع تجدیدپذیر به دلیل وابستگی شدید آنها به زغال سنگ (۶۰٪) است که صادرات عمده این کشور آسیای مرکزی را نیز تشکیل میدهد. همچنین زغالسنگ مقدار مشابهی از برق در چین (۶۱ درصد) را تامین میکند، اما سهم کلی انرژیهای تجدیدپذیر آنها به دلیل گسترش شدید انرژی بادی و خورشیدی بیشتر است.
محلی که استخراجکنندگان بیت کوین تجهیزات خود را نصب میکنند، برخلاف صنایع دیگر که در یک مکان ثابت هستند، قابل تغییر است و آنها میتوانند به راحتی مکان خود را تغییر دهند. به عنوان مثال برخی از کانتینرهای حمل و نقل برای این کار استفاده میکنند.
ماینرها مکان خود را بر اساس عواملی مثل قوانین دولتی، قیمت برق و دمای هوا انتخاب میکنند، چراکه تجهیزات استخراج حرارت زیادی تولید میکنند. در ادامه نموداری از میانگین دمای هوا در ۱۰ کشوری که استخراج بیت کوین در آنها در بالاترین سطح است، نشان میدهد که دما یکی از عوامل تاثیرگذار در انتخاب مکان ماینرها است.
کشورهایی مانند ایسلند، پاراگوئه و نروژ از لحاظ دسترسی به انرژیهای تجدیدپذیر مانند انرژی آبی، خورشیدی و بادی در وضعیت مطلوبی قرار دارند. انتظار میرفت این کشورها به دلیل دسترسی به انرژی ارزان و تجدیدپذیر، سهم بالایی از استخراج بیت کوین جهان را به خود اختصاص دهند. اما در واقعیت، این سه کشور در مجموع فقط کمی بیش از ۱ درصد از استخراج جهانی را میزبانی میکنند؛ بنابراین هنوز فرصت و پتانسیل زیادی برای رشد استخراج بیت کوین در این کشورها وجود دارد.
منبع:روزیاتو