جانشین رمضان قدیروف چه پسرش باشد و چه شخصیتی دیگر از میان نزدیکان وی، تغییری در سیاست چچن نسبت به کرملین به وجود نخواهد آمد چرا که قدیروف در طول دوره رهبری خود کلیه مخالفان خود را قلع و قمع کرده است.
به گزارش خبرآنلاین، رمضان قدیروف رهبر چچن روز شنبه به مناسبت سالروز تولد پوتین در رویدادی واقع در مرکز چچن سخنرانی کرد و گفت: من اکنون پیشنهاد می‌کنم درحالیکه عملیات نظامی در جریان است، به اتفاق آرا تصمیم بگیریم که یک نامزد در انتخابات داشته باشیم؛ یعنی ولادیمیر پوتین. یا اینکه تصمیم بگیریم انتخابات را به تعویق بیندازیم زیرا هیچ فرد دیگری نیست که بتواند از کشور ما دفاع کند.
رئیس‌جمهوری روسیه که روز شنبه ۷۱ ساله شد، گفته است که اکنون اعلام نخواهد کرد که نامزد انتخابات خواهد شد یا نه؛ انتخاباتی که طبق قانون قرار است در ماه دسامبر انجام شود.
برای درک دلایل تبعیت قدیروف از پوتین، لازم است ابتدا تاریخ چچن از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ بررسی شود. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این کشور به ۱۵ جمهوری تجزیه شد. که بزرگترین آن روسیه بود - که خود از مناطق زیادی از جمله چچن تشکیل می شد. چچن یکی از اولین مناطقی بود که در سال ۱۹۹۱ به رهبری جوخار دودایف ادعای جدائی طلبی کرد.
در پاسخ، کرملین کودتا و جنگ به رهبری روسیه را در سال ۱۹۹۴ سازماندهی کرد. دودایف در نهایت در سال ۱۹۹۶ توسط روسیه کشته شد و معاهده صلحی بین روسیه و چچن در سال ۱۹۹۷ امضا شد. پس از آن جنگ سالاران چچنی تهاجمات فرامرزی به داغستان را آغاز کردند و مجموعه ای از بمب گذاری ها را در مسکو در سال ۱۹۹۹ انجام دادند. این اقدامات به ولادیمیر پوتین دلیل کافی برای آغاز جنگ دوم در اواخر سال ۱۹۹۹ را داد. در این نقطه، احمد قدیروف که از جنگ در چچن خسته شده بود به همراه پسرش رمضان قدیروف با کرملین و پوتین بیعت کرد.
قدیروف ها در سال ۱۹۹۴ در کنار نیروهای روسی جنگیدند و تا سال ۲۰۰۳ گروه قابل توجهی از شبه نظامیان را در اطراف خود جمع کردند که به قدیرفتسی معروف شدند. احمد قدیروف با آزادی نسبی از روسیه رئیس جمهور چچن شد و شروع به تحکیم حکومت خود از طریق مجازات دسته جمعی و عفو جنگ سالاران سابق کرد که اغلب به قدیروفتسی می پیوستند. با این حال، احمد قدیروف در سال ۲۰۰۴ ترور شد که منجر به روی کار آمدن دو رئیس جمهور موقت-سرگئی آبراموف و آلو آلخانوف- شد و پس از آن رمضان قدیروف توسط شخص پوتین در سال ۲۰۰۷ به عنوان رئیس جمهور جمهوری چچن منصوب شد.
در ۱۵ سپتامبر، آندری یوسف، سخنگوی اطلاعات نظامی اوکراین، به خبرنگاران گفت که رمضان قدیروف، فرماندار چچن در کما است. این خبر موجی از خوشحالی را در میان مخالفان کرملین به همراه داشت چرا که آنها امید دارند که در نتیجه بیماری سخت و یا مرگ قدیروف، چچن و در نتیجه روسیه بی ثبات شوند که به پیروزی اوکراین در جنگ کمک می کند. اما چنین تحولی بعید است.
چراکه در صورت کناره گیری یا مرگ قدیروف اوضاع در چچن تغییری نخواهد کرد .کرملین در صورت تحقق چنین سناریوئی هرگونه ناآرامی را خنثی می‌کند و تمام قد پشت سر جانشینی برای حفظ وابستگی چچن به مسکو خواهد ایستاد که این فرد به احتمال زیاد پسر قدیروف خواهد بود. دیدار ماه مارس احمد قدیروف جوان با پوتین در مسکو نشانگر جایگاه وی برای کرملین است.
جانشین رمضان قدیروف چه پسرش باشد و چه شخصیتی دیگر از میان نزدیکان وی، تغییری در سیاست چچن نسبت به کرملین به وجود نخواهد آمد چرا که قدیروف در طول دوره رهبری خود کلیه مخالفان خود را قلع و قمع کرده است. قدیروف پس از گرفتن زمام قدرت از پدرش، به طور سیستماتیک هر کسی که می توانست موقعیت او را تهدید کند حذف کرد. به این ترتیب منتقدان و رقبا، ترور یا مجبور به فرار به خارج از چچن شدند و آنهائی که باقی ماندند همه با طرز تفکر و رویکرد قدیروف نسبت به مسکو همراه هستند.
در دو دهه گذشته، چچن یکی از مناطقی بوده است که بیشترین کمک های مالی را از مسکو دریافت کرده است همچنین روسیه به این جمهوری درجاتی از خودمختاری اعطا کرده است که در هیچ جای دیگر کشور یافت نمی‌شود. دستگیری و انتقال اخیر نیکیتا ژوراول به چچن به دستور مقامات چچنی پس از سوزاندن قرآن در ملأعام نشان دهنده رابطه منحصر به فرد بین مسکو و گروزنی است. جانشین قدیروف هرکسی که باشد به احتمال زیاد کاری نخواهد کرد که این کمک های مالی و خودمختاری های اعطا شده به چچن متوقف شود و برای این منظور به تدوام سیاست های رمضان قدیروف ادامه خواهد داد.
