دفاع زهرا رهنورد از جعفرپناهی به روایت کیهان

 
روزنامه کیهان نوشت:

زهرا رهنورد همسر موسوی به بهانه صدور حکم زندان برای جعفر پناهی، به دفاع از وی پرداخت. 

پناهی کارگردانی که با جریان ناتوی فرهنگی همکاری می کند مردادماه و اسفندماه گذشته بازداشت شد. وی بار دوم در حالی دستگیر شده که زیرزمین خانه خود را تبدیل به لوکیشنی برای تصویرسازی شکنجه و تجاوز در ایران کرده بود و قصد داشت دروغ شیادانی چون کروبی و موسوی و باند حلقه زده به دور آنها را تصویری کند و برای انتشار به خارج کشور بفرستد.

با وجود اقدام وطن فروشانه پناهی در خدمت محافل اطلاعاتی غربی، رهنورد مدعی شده است: «سخن بر سر رفتار با هنرمندان است، اما کلا بخشی از حاکمیت فعلی حیا را خورده و آبرو را تف کرده و این آبروی ریخته، از آن انقلابی است که آزادی یکی از مهم ترین ارکانش بوده است... آقای جعفر پناهی و هنرمند دیگر آقای رسولف چه جرمی مرتکب شده اند؟ آیا نمی دانند که هنر و هنرمندی با دیکته و فرمایش کنار نمی آید و هنرمندان هنرفروش، حتی اگر چند صباحی با پول و رانت و حمایت دولتهای خودکامه برای خود شهرتی دست و پا کنند، مدالی بگیرند و کسانی را سرگرم سازند، اما منفور و مطرود خواهند بود؟»

خاطرنشان می شود موسوی و همسرش اردیبهشت ماه گذشته به خانه (لوکیشن شکنجه و تجاوز در پوشش پارتی و مهمانی!) رفتند و خردادماه نیز کروبی با پناهی در خانه وی ملاقات کرد.

یکی از افراد بازداشت شده به همراه تیم فیلمبرداری و بازیگری پناهی در مصاحبه چندی پیش با تابناک تصریح کرده بود: «پناهی مشغول تهیه فیلم در زیرزمین خانه خود بود. او از اعتماد ما سوءاستفاده کرد. سناریوی این فیلم روایت زندگی خانواده چهار نفره ای بود که درگیر اتفاقات بعد از انتخابات می شوند و فرزند خانواده مورد تجاوز در بازداشتگاه قرار می گیرد.»

او تصریح کرده بود: «پناهی قصد داشت «شکنجه و تجاوز» را در بازداشتگاههای ایران برجسته کند. من و دیگر دوستانم در این مدت هزینه برداشت های یکطرفه، غیرمنصفانه و اشتباه پناهی از موضوعات سیاسی و بلندپروازی های وی در این زمینه را پرداخت کردیم و این در حالی است که پناهی به اعضای گروه فیلم سازی توصیه می کرد اکیدا با کسی در خصوص ساخت فیلم صحبت نکنند و موضوع را حتی با نزدیک ترین افراد خود طرح نکنند. 

شأن سینما و هنر بالاتر از سیاست است و درست نیست برای «مقاصد سیاسی» و یا «دیده شدن در مجامع بین المللی»، زندگی، فعالیت هنری و آینده عده ای را که اعتماد کرده اند نادیده گرفت و با سوءاستفاده از اعتماد آنها علیه مردم و سرزمین خود برای خوشایند خارجیان فیلم شکنجه ساخت. ما در قالب گروهی 18نفره حدود 2 هفته مشغول فیلمبرداری در لوکیشنی واقع در منزل شخصی پناهی بودیم و حدود نیمی از فیلم را فیلمبرداری کردم که همگی عوامل سرصحنه بازداشت شدیم.»