تانک‌های روسی تانک بالاخره وارد میدان نبرد اوکراین شدند و بدین ترتیب این تانک‌های پیشرفته روسی با نیرو‌های اوکراینی روبرو خواهند شد که به تازگی تانک‌های اهدایی متحدان غربی خود را دریافت کرده اند.
به گزارش روزیاتو، نیرو‌های اوکراینی پیش‌تر از تانک‌های چلنجر (Challenger) بریتانیایی و تانک‌های لئوپارد (Leopard) آلمانی استفاده کرده بودند و قرار است به زودی تانک‌های آبرامز آمریکایی و تانک‌های Leclerc فرانسوی را نیز دریافت کنند.
روز گذشته روسیه مدعی شد که استفاده از تانک‌های جدید خود را برای هدف قرار دادن موقعیت نیرو‌های اوکراینی استفاده کرده است، اگر چه یک منبع داخلی در روسیه تایید کرده است که هنوز از تانک‌های جدید روسیه در عملیات‌های تهاجمی مستقیم استفاده نشده است.
آژانس خبری روسی RIA مدعی شده است که تانک‌های آرماتای روسی به سیستم‌های حفاظتی اضافی در قسمت جناحین مجهز شده و خدمه نیز آموزش‌های ویژه‌ای در زمینه مبارزه در میدان نبرد اوکراین دریافت کرده اند. در شرایطی که دو طرف برای استفاده کردن از تانک‌های جدید خود در میدان نبرد آماده می‌شوند، می‌خواهیم تانک T-۱۴ Armata را با چهار تانک جدیدی که در میدان نبرد اوکراین رونمایی شده اند مقایسه کنیم.
تانک T-۱۴ Armata دارای برجک بدون سرنشین است و خدمه از راه دور و از درون یک کپسول ایزوله که در قسمت جلوی بدنه قرار دارد، سلاح‌های تانک را کنترل می‌کنند. در سال ۲۰۱۵، طراحان تانک T-۱۴ Armata مدعی شدند که این تانک می‌تواند اولین تانک نامرئی جهان باشد.
این تانک دارای سرعت حداکثری ۸۰ کیلومتر بر ساعت روی بزرگراه است. سرویس اطلاعاتی ارتش بریتانیا پیش‌تر گزارش داده بود که نیرو‌های روسی به خاطر شرایط نامناسب و ضعیف این تانک، تمایلی به دریافت آن ندارند. همچنین گفته شه است که اعزام تانک‌های تی-۱۴ به میدان نبرد اوکراین تصمیم با ریسک بالایی برای روسیه بوده و صرفاً یک تصمیم با اهداف پروپاگاندایی است.
ارتش بریتانیا مدعی است که تولید این تانک تنها در حد چند ده فروند صورت گرفته و فرماندهان روسی اعتماد زیادی به آن در میدان نبرد ندارند. بر اساس گزارش سرویس‌های امنیتی بریتانیایی، با بیش از ۱۱ سال توسعه، برنامه توسعه این تانک با تاخیرها، کاهش سایز ناوگان برنامه ریزی شده اولیه و گزارش‌هایی در مورد مشکلات در تولید همراه بوده است.
همچنین در این گزارش آمده که T-۱۴ می‌تواند یک دردسر لجستیکی برای روسیه باشد، زیرا این تانک نسبت به تانک‌های دیگر روسیه بزرگ‌تر و سنگین‌تر است. کرملین دستور تولید ۲،۳۰۰ دستگاه از این تانک‌ها تا سال ۲۰۲۰ را داده بود، تانکی که اولین بار در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد، اما بعد‌ها تاریخ تحویل این تعداد تا سال ۲۰۲۵ تمدید شد.
آژانس خبری اینترفکس در دسامبر ۲۰۲۱ گزارش داد که هلدینگ دولتی Rostec تولید حدود ۴۰ تانک T-۱۴ Armata را آغاز کرده و انتظار می‌رود این تعداد تا بعد از سال ۲۰۲۳ تحویل ارتش روسیه شوند. ماشین جنگی T-۱۴ Armata در میان خودرو‌های نظامی جدیدی بود که توسط پوتین در رژه روز پیروزی در مسکو در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد.
این تانک به عنوان بخشی از برنامه روزآمدسازی ۲۵۰ میلیارد دلاری ارتش روسیه تولید می‌شد. تانک قبلی روسیه، T-۹۰، طوری طراحی شده بود که ارتفاع کمتری داشته و کمتر در دید باشد، تانکی با زره سبک که در میدان نبرد قابلیت مانور بالایی داشته باشد. این تانک ۲۰ تن سبک‌تر از تانک آمریکایی آبرامز بود و این بدان معناست که در برابر گلوله‌های با قدرت انفجاری بالا به شدت آسیب پذیر بود.
در مقایسه، تانک Armata T-۱۴ دارای ارتفاع بسیار بالاتر و دید بیشتری نسبت به اطراف بوده و زره آن نیز تقویت شده بود، به ویژه در قسمت زیر و شکم تانک که بر اساس سنت تانک‌های روسی از حفاظت کمتری برخوردار بود و اکنون برای حفاظت از جان خدمه، زره آن تقویت شده است.
تانک Armata T-۱۴ به یک برجک بدون سرنشین خودکار دارای یک توپ بدون خان ۱۲۵ میلیمتری ۲ A۸۲-۱M مجهز شده که توسط یک گلوله گذار خودکار تغذیه می‌شود. برجک دارای ۴۵ گلوله است که شامل مهمات‌های آماده استفاده می‌شود. توپ اصلی می‌تواند موشک‌های با هدایت لیزری نیز شلیک کند. برجک اصلی تانک که قابلیت کنترل از راه دور دارد به شکلی طراحی شده که که شانس خدمه برای زنده ماندن، در صورت هدف قرار گرفتن تانک را افزایش می‌دهد.
در مقابل، خدمه تانک در داخل یک غلاف زرهی در داخل تانک حبس شده اند که از بخش انبار مهمات تانک نیز جداست. اگر زره خارجی تانک هدف قرار گیرد، این زره طوری طراحی شده که به سمت بیرون منفجر شود که باعث انفجار گلوله‌های انفجاری می‌شود که به آن اصابت کرده و بدین ترتیب از نفوذ گلوله‌های سنگین به داخل تانک و کشتن خدمه جلوگیری می‌کند.
در سال ۲۰۱۵، توسعه دهنده این تانک، UralVagonZavod، مدعی شد که بدنه T-۱۴ دارای تجهیزات تکنولوژیکی پیشرفته‌ای است که آن را از رادار دشمن و هدف یاب‌های جستجوگر گرمایی مادون قرمز مخفی نگه می‌دارد.
بخشی از سیستم دفاعی تانک شامل یک ابزار مخفی کننده است که در عمق زره سنگین این تانک قرار داده شده و ردپای مادون قرمز تانک را مختل کرده و بدین ترتیب از افشای مکان تانک برای نیرو‌های دشمن جلوگیری می‌کند. ویاچسلاو خالیتوف، رییس بخش تجهیزات ویژه کمپانی سازنده گفته بود که «ما در واقع یک تانک نامرئی ساخته ایم». خالیتوف در ادامه مدعی شد که تکنولوژی ویژه پنهانکاری این تانک شامل رنگ و مواد جاذب رادار است که آن را در مقابل شناسایی سریع توسط رادار‌ها مقاوم می‌سازد.
بریتایا اولین کشور ناتو بود که اعلام کرد ۱۴ تانک رزمی نسل جدید از تانک‌های Challenger ۲ را به اوکراین ارسال می‌کند. تانک ۶.۲ میلیون دلاری Challenger ۲ با توپ خان دار ۱۲۰ میلیمتری و مسلسل ۷.۶۲ میلیمتری یک تانک اصلی است که برای حمله به دیگر تانک‌ها طراحی شده است. این تانک تنها تانک تضمین شده ۲۴ ساعته با قابلیت کارکرد در تمام شرایط آب و هوایی بریتانیا با آتش مستقیم دقیق و توانمندی‌های ضد تانک است. ارتش بریتانیا مدعی است که نسخه اولیه این تانک دوربردترین شکار تاریخ را انجام داده و در طول جنگ دوم خلیج فارس توانسته یک تانک عراقی را از فاصله ۴.۸ کیلومتری نابود کرده است.
تانک ۸.۲ متری چلنجر ۲ دارای ۴ خدمه و برد ۵۴۴ کیلومتری روی جاده‌های آسفالت و ۲۵۶ کیلومتری روی جاده‌های آفرودی است. اما حداکثر سرعت این تانک به ۵۹ کیلومتر بر ساعت می‌رسد که نشان می‌دهد نسبت به تانک لئوپارد آلمانی سرعت کمتری دارد. تانک ۷۵ تنی چلنجر ۲ توسط فرماندهان ارتش بریتانیا به عنوان تانک مدرنی توصیف شده که بسیار حفاظت شده تر، قابل اطمینان‌تر و سریع‌تر از تانک‌های روسی متعلق به دوران اتحاد جماهیر شوروی است. این تانک با موتور دیزلی که ۶۲.۵ تن وزن دارد از سال ۱۹۹۴ در سرویس ارتش بریتانیا بوده و در بوسنی و هرزگوین، کوزووو و عراق نیز به کار گرفته شده است.
انتظار می‌رود که ایالات متحده تعدادی تانک ۱ A۲ ABRAMS خود را در پاییز سال جاری به اوکراین ارسال کند تا در جنگ علیه روسیه به این کشور کمک کنند. این تانک‌ها که قیمت آن‌ها بین ۶.۲ تا حدود ۹ میلیون دلار تخمین زده می‌شود به یک توپ بدون خان ۱۲۰ میلیمتری مجهز شده که به شکل دستی توسط یکی از چهار خدمه اش خشاب گذاری شده و برد موثر آن بیش از ۴ کیلومتر است.
این تانک به طول کمی کمتر از ۸ متر دارای سیستم کسب هدف خودکار با توانایی شکارچی-قاتل و دو مسلسل ۷.۶۲ میلیمتری و یک مسلسل اصلی ۱۲.۷ میلیمتری است. همچنین این تانک آمریکایی به خوبی برای مقابله با تمام سلاح‌های ضد تانک شناخته شده مجهز گردیده و دارای زره کامپوزیتی Chobham است که از فولاد و اورانیوم ساخته شده است.
تانک ۷۱ تنی آبرامز که اولین بار در سال ۱۹۹۰ تولید شد دارای برد ۴۲۴ کیلومتری و حداکثر سرعت ۶۷ کیلومتری است. همچنین این تانک دارای شنی‌هایی به شکل هزارپا است که به آن کمک می‌کند در مناطق کوهستانی و ناهموار عملکرد خوبی داشته باشد. اما به باور کارشناسان، این تانک آمریکایی که از سوخت جت استفاده می‌کند به خاطر مصرف سوخت بالا و نیاز‌های تعمیر و نگهداری اش، نسبت به تانک‌های چلنجر ۲ بریتانیایی و لئوپارد آلمانی دارای کارآیی کمتری است.
کالین کال، مشاور ارشد نظامی پنتاگون هفته گذشته گفت که تانک آبرامز یک «ابزار جنگی بسیار پیچیده» است که بسیار گرانقیمت بوده و آموزش استفاده از آن دشوار است. اگر چه تصمیم گیری در مورد اعزام این تانک به اوکراین صورت گرفته، اما این ارسال می‌تواند ماه‌ها به طول بینجامد. مقامات آمریکایی می‌گویند که کار روی جزییات تحویل این تانک‌ها به اوکراین همچنان ادامه دارد.
تانک آلمانی ۵۵ تنی Leopard ۲ ترکیبی از قدرت آتش، حفاظت، سرعت و قدرت مانور بالاست که آن را به تانکی سازگار با شرایط جنگی متعدد تبدیل می‌سازد. در اواخر مارس گذشته، وزارت دفاع آلمان تایید کرد که ۱۸ دستگاه تانک Leopard ۲ به دست ارتش اوکراین رسیده است، بعد از اینکه نیرو‌های اوکراینی آموزش استفاده از این تانک را دریافت کرده اند.
کمپانی آلمانی Krauss-Massei Wegman به عنوان سازنده این تانک آن را پیشروترین تانک اصلی جهان دانسته که دارای توپ اصلی ۱۲۰ میلیمتری بدون خان و سیستم کنترل کاملاً دیجیتالی است. این تانکک ۵ میلیون پوندی دارای چهار خدمه بوده و برد آن به ۵۴۷ کیلومتر می‌رسد و حداکثر سرعت آن به ۶۸ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. با چهار نسخه اصلی، اولین نسخه این تانک در سال ۱۹۷۹ وارد سرویس شد.
تانک Leopard ۲ دارای موتور دیزلی است که آن را از سوخت موتور جت تانک آمریکایی آبرامز متمایز می‌سازد و کار با آن نیز از تانک آمریکایی ساده‌تر است و به همین خاطر دوره آموزشی کوتاه تری دارد. کمپانی آلمانی Rheinmetall AG که از پیمانکاران نظامی ارتش آلمان بوده و توپ بدون خان ۱۲۰ میلیمتری تانک لئوپارد ۲ را ساخته می‌گوید که این تانک بیش از هر تانک دیگری در ارتش‌های جهان به کار گرفته شده و ۳،۵۰۰ دستگاه از آن به ۱۹ کشور جهان فروخته شده است.
بیش از ۲،۰۰۰ دستگاه از آن‌ها به کشور‌های اروپایی و کانادا ارسال شده است. بدین ترتیب تانک لئوپارد ۲ بهترین گزینه برای اوکراین بوده و به راحتی در این کشور به کار گرفته شده است. موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک برآورد کرده است که شش هفته آموزش برای آشنایی نسبتاً کامل خدمه با این تانک آلمانی کافی است.
تانک ۱۴ میلیون پوندی LECLERC دارای یک توپ ۱۲۰ میلیمتری بدون خان است که دو مسلسل ۱۲.۷ و ۷.۶۲ میلیمتری نیز دارد. این تانک ترسناک ۷۳ تنی توانایی درگیری با شش هدف همزمان در فاصله تا ۲ کیلومتری را داراست که در عرض یک دقیقه با احتمال برخورد تا ۹۵ درصد به هدف اصابت می‌کند. تانک ۹.۷ متری LECLERC که اولین بار در سال ۱۹۹۰ تولید شد توسط سه خدمه هدایت شده که شامل فرمانده، توپچی و راننده است. این تانک فرانسوی دارای سیستم حفاظت پیشرفته در برابر مین و راکت‌ها با سیستم زرهی ماژولار است که می‌تواند بسته به نوع تهدید آماده سازی شود.
زره این تانک از ترکیب فولاد، سرامیک و کولار ساخته شده است. تانک فرانسوی از یک موتور دیزلی هشت سیلندر استفاده کرده و دارای سرعت حداکثری ۷۰.۵ کیلومتر بر ساعت و برد ۵۴۷ کیلومتر است. همچنین این تانک فرانسوی به سیستم مدیریت میدان نبرد مجهز است که به فرمانده امکان می‌دهد در هر لحظه از مکان تانک، میزان مهمات و سوختی که باقیمانده اطلاع داشته باشد.
۱۰نگرانی بیمورد که بعد‌ها میفهمید ارزشش را نداشت! 
قطع رابطه با بینظمی به روش مینیمالیستها؛ ۸ حقه ضروری برای منظم کردن خانه 
سفر به دژهای باستانی ایران؛ حیرتانگیزترین قلعههای تاریخی ایران که باید ببینید 
رنگارنگترین گیاهان آپارتمانی برای متفاوت کردن فضای خانه شما 
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
زیباترین بنادر جنوبی ایران برای گردش و خرید ارزان در فصل سرما 
