برنامه‌ریزی و برگزاری عروسی را می‌توان به یک پروژۀ بزرگ در کسب‌وکار تشبیه کرد.
فرارو- برنامه‌ریزی و برگزاری عروسی را می‌توان به یک پروژۀ بزرگ در کسب‌وکار تشبیه کرد. افراد زیادی درگیر آن هستند که ازجمله شما و شریک زندگی‌تان، خانواده‌هایتان، دوستانتان و هر کسی که نقشی شغلی در روز مراسم دارد، نظیر عاقد، مسئولان کترینگ، گروه موزیک و عکاسان و فیلمبرداران را شامل می‌شود.
به گزارش فرارو، این موضوع به انتظارات زیادی، از جمله انتظارات خودتان، دامن می‌زند که باید مدیریت شوند. همچنین یک ضرب العجل غیرقابل تخطی هم برای آن وجود دارد.
همۀ اینها می‌توانند وضعیتی پراسترس پدید آورند، مگر اینکه به دقت آن‌ها را مدیریت کنید. خوشبختانه کارهایی هست که با انجام آن‌ها می‌توانید استرس خود را کاهش دهید و در این جا به این موارد خواهیم پرداخت.
معمولاً به شکل سنتی، ابتدا با طرف مقابل برای ازدواج به توافق می‌رسند و سپس شروع به برنامه‌ریزی برای مراسم عروسی می‌کنند.
دلیل آن ساده است: این مراسم چه ساده و چه پرزرق و برق، شروع زندگی متاهلی شما را رقم می‌زند. در اکثر فرهنگها، ازدواج یعنی اینکه تعهد می‌کنید که تا پایان عمر با هم زندگی کنید. اینکه خودتان همۀ برنامه‌ریزی را انجام دهید و آن را به صورت کامل‌شده تحویل نامزدتان بدهید، الگوی درستی نیست.
شما دارید وارد یک شراکت رسمی می‌شود. اقلاً، خشت اول را درست بگذارید و با هم کار کنید.
برنامه‌ریزی برای مراسم عروسیتان، آغازی بسیار خوب برای زندگی متاهلی است، چرا که نیازمند آن است تا با هم مذاکره کنید و تصمیم بگیرید.
مطمئناً هر دوی شما ایده‌هایی راجع به اینکه دوست دارید عروسیتان چه شکلی باشد، دارید. این ایده‌ها ممکن است یکسان باشند یا نباشند، یا حتی شاید مکمل هم باشند. یکی از شما ممکن است که عروسی‌ای بزرگ و پرزرق و برق بخواهد که چند روز طول بکشد و دیگری شاید یک مراسم آرام بخواهد که فقط خودتان دو نفر و چند شاهد که از خیابان جور کرده‌اید، در آن باشد.
دیگران، از جمله خانواده‌ها و دوستانتان، ممکن است که انتظاراتی داشته باشند که شما باید آن‌ها را در نظر بگیرید و تصمیم بگیرد که آن‌ها را در مراسم بگنجانید یا نه.
در نتیجه، اولین قدم این است که با هم تصمیم بگیرید که چه می‌خواهید بکنید.
این امر چالش‌زاست، به خصوص اگر پیش از ازدواج با هم زندگی نکرده باشید و به اینکه تصمیم‌هایتان را به تنهایی بگیرید، عادت کرده باشید. سازش کردن دشوار است، به خصوص اگر به آن عادت نداشته نباشید.
نکته کلیدی این است که درک کنید چه چیزی برای شما و نامزدتان مهم است و بر مبنای آن پیش بروید.
مذاکره به سبک قدیمی، یعنی شما باید ببینید که در کجا به هیچ وجه حاضر به کوتاه آمدن نیستید و کجا حاضرید چیزی را بدهید و سپس یک زمینۀ میانه پیدا کنیم. در عمل، یکی از شما از چیزی برای حفظ چیزی دیگر کوتاه می‌آید.
مذاکره به سبک جدید اما اینگونه است که در میان گذاشتن اطلاعات به صورت کامل‌تر - مثلاً، اینکه چرا فلان چیز را همیشه خیلی مهم می‌دانسته‌اید- می‌تواند باعث شود که چیزی بهتر با هم بسازید: برد-برد، به جای برد-باخت.
با هم تصمیم گرفتن برای اولین بار، می‌تواند چالش‌زا باشد، بخصوصی اگر پایه‌های متفاوتی داشته باشید؛ مثلاً یکی از شما رویکردی منطقی دارد و دیگری شدیداً بر غریزه متکی است.
رویکرد شما به برنامه‌ریزی و مدیریت عروسیتان، همچون همۀ پروژه‌ها، احتمالاً بسیار شخصی است.
بعضی زوج‌ها فقط زمانی راضی هستند که یک لیست از همۀ تصمیم‌هایی که باید بگیرند و همۀ کارهایی که باید انجام شود، پیش رویشان باشد. دیگران، به یک فهرست نیم بند و چند ایده، یا حتی یک بحث و چندتا تلفن زدن برای کمک گرفتن هم راضی هستند.
همچنین این مسائل بستگی زیادی به اندازه و شکل عروسی شما دارد: یک مراسم کوچک غیررسمی نیازمند برنامه‌ریزی کمتری از عروسی‌ای با ۳۰۰ مهمان دارد.
بحث کردن در رابطه با فرآیند برنامه‌ریزی عروسی، بدون پرداختن به مدیریت روابط، واقع‌گرایانه نیست. بخشی از این موضوع متوجه رابطۀ میان شما دو نفر، اما همچنین به دیگران نیز مربوط می‌شود.
از جمله:
والدین هر دو نفر، که انتظاراتشان در رابطه با نقششان در مراسم و همچنین در زندگی شما، باید به دقت مدیریت شود.
اگر هر کدام از شما فرزندی یا فرزندانی دارد، انتظاراتش از مراسم ممکن است با انتظارات شما بسیار متفاوت باشد و باید به آن‌ها نیز توجه خاص داشته باشید.
مشاغل مرتبط با مراسم ازدواج که باید با آن‌ها هماهنگ باشید.
آنچه که در طول دورۀ برنامه‌ریزی عروسی انجام می‌دهید، نحوۀ همکاریتان با هم، ساز زندگی متاهلی شما را کوک می‌کند. از این رو، توصیه می‌رود که همانطور که تصمیم‌دارید با هم زندگی کنید، گام اول را بردارید و با هم همکار و همراه باشید. به هر حال دو مغز بهتر از یک مغز کار می‌کند.
