نگاه کردن به صفحه گوشی و تبلت چه عوارضی برای کودکان دارد؟

یک مطالعه جدید بزرگ نشان می‌دهد استفاده از صفحه نمایش توسط کودکان می‌تواند مغز در حال رشد آن‌ها را با ورود به دوره نوجوانی تغییر دهد و خطر ابتلا به اختلالات خلقی را افزایش دهد.

به گزارش سلامت نیوز از هلث دی نیوز، محققان دریافتند کودکان ۹ و ۱۰ ساله که زمان بیشتری را صرف استفاده از گوشی‌های هوشمند، تبلت، بازی‌های ویدئویی و تلویزیون می‌کنند، در سن ۱۱ و ۱۲ سالگی سطوح بالاتری از افسردگی و اضطراب را نشان می‌دهند.

دکتر «مارک پوتنزا»، محقق ارشد از دانشکده پزشکی ییل در کنتیکت، می‌گوید: «مکانیسم‌های مغزی خاصی وجود دارد که تا حدی در این رابطه دخیل هستند، به این معنی که تغییرات مبتنی بر مغز در طول دوره دو ساله نشاندهنده رابطه بین فعالیت رسانه‌های صفحه نمایش در کودکان کوچک‌تر و بروز افسردگی و اضطراب دو سال بعد بود.»

پوتنزا خاطرنشان کرد: «نسبت اختلالات خلقی مرتبط با تغییرات ساختاری در مغز نسبتاً کوچک است، در حدود ۲٪ تا ۳٪.»

برای این مطالعه، محققان داده‌های بیش از ۵۱۰۰ کودک شرکت کننده در مطالعه رشد شناختی مغز نوجوانان را تجزیه و تحلیل کردند. این داده‌ها شامل اسکن مغز، ارزیابی‌های روانشناختی و ردیابی رفتار این کودکان از سنین ۹ تا ۱۰ سالگی بود.

به گفته پوتنزا، وقتی محققان دور اول داده‌های کودکان ۹ و ۱۰ ساله را بررسی کردند، به رابطه بین میزان بالای استفاده از صفحه نمایش و اختلالات خلقی و همچنین رفتار‌های «برونی‌سازی» مانند پرخاشگری و نظم پی بردند.

آن‌ها همچنین الگو‌های ساختار مغز را در آن کودکان مشاهده کردند که مشابه الگو‌های مرتبط با مصرف مشروبات الکلی در افراد زیر سن قانونی در مطالعات قبلی بود.

آن‌ها سپس بچه‌ها را چندین سال دنبال کردند تا ببینند آیا با افزایش سن، مشکلات روانی همچنان ادامه دارد و آیا با تغییرات مغزی بیشتر مرتبط است یا خیر.

در سنین ۱۱ و ۱۲ سالگی، کودکان به افسردگی و اضطراب مرتبط با استفاده زیاد از صفحه نمایش مبتلا بودند و مغز آن‌ها به گونه‌ای تغییر کرده بود که توضیح دهنده برخی از این اختلالات خلقی بود.

با این حال، این مطالعه تغییرات مشابه مغز را با استفاده زیاد از صفحه نمایش و مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، قلدری یا سرپیچی مرتبط نکرد.

پوتنزا گفت: تغییرات مغزی مشاهده شده هم شامل نواحی مغزی قشری درگیر در فرآیند‌های سطح بالاتر مانند توجه یا تنظیم هیجانی و هم در مناطق زیر قشری مرتبط با تمایلات فرد می‌شود.

پوتنزا افزود. با توجه به اینکه این الگوی تغییرات ساختاری مغز با درگیری اولیه در رفتار‌های اعتیادآور مرتبط است، نشان می‌دهد که شاید برخی از عناصر مشترک بین رفتار‌های اعتیادآور در حوزه‌های مصرف مواد و غیرمصرف مواد - در این مورد، رسانه‌های صفحه نمایش وجود داشته باشد.

پرینشتاین مدیر ارشد علمی انجمن روان‌شناسی آمریکا گفت: فکر نمی‌کنم بیشتر مردم متوجه باشند که سال‌های بلوغ چقدر برای رشد مغز مهم هستند. همه ما می‌دانیم که مغز نوزادان به روش‌های بسیار مهمی در حال رشد است، اما ممکن است به یاد نداشته باشیم که رشد مغز در سنین ۱۲ تا ۱۶ سالگی نیز زمان فوق العاده حساسی است.

دنیای پس از همه‌گیری، درک تأثیر رسانه‌های مبتنی بر صفحه نمایش بر کودکان را بیش از هر زمان دیگری مهم کرده است.

در طول زمان کووید، بسیاری از آموزش‌ها به رایانه‌ها و رسانه‌های صفحه‌نمایش روی آوردند. حتی با وجود اینکه بچه‌ها بیشتر به مدرسه می‌روند، معلمان نسبت به قبل بیشتر از صفحه نمایش استفاده می‌کنند.

معمولاً در گذشته از فرزندتان می‌خواستید به خانه بیاید و سپس نگران فعالیت رسانه‌های صفحه نمایش بودید، اما آن‌ها در حال حاضر از مدرسه به خانه می‌آیند و در مدرسه بیشتر از قبل در معرض صفحه نمایش قرار می‌گیرند.

بسیاری از والدین در تلاشند تا با استفاده از تایمر برای خاموش کردن دستگاه‌ها فعالیت صفحه نمایش کودکان را محدود کنند.

در این بین، پرینشتاین توصیه می‌کند که والدین مهلت استفاده از صفحه نمایش را ساعت ۹ شب حتی شده به سختی تنظیم کنند.

پرینشتاین گفت: "ما فقط نیاز داریم که این یک قانون باشد. ما نمی‌توانیم خواب را مختل کنیم. خواب برای رشد مغز بسیار مهم است و دلیل شماره یک که چرا بچه‌ها خواب توصیه شده را ندارند، صفحه نمایش آن‌ها است. "

والدین همچنین باید از زمان‌سنج‌ها و کنترل‌گر‌ها استفاده کنند تا مطمئن شوند کار‌هایی که بچه‌ها می‌توانند روی دستگاه‌ها انجام دهند و برای مدت زمان محدود است. پرینشتاین گفت: «این برنامه‌ها کامل نیستند، اما حداقل این یک شروع است.

در نهایت، والدین باید با فرزندان خود در مورد اینکه آیا خود کودکان احساس می‌کنند بیش از حد از صفحه نمایش استفاده می‌کنند یا خیر صحبت کنند.

پرینشتاین گفت: «ما شاهد زمان قابل توجهی از استفاده مشکل ساز از زمان نمایش هستیم. به عبارت دیگر، استفاده از صفحه نمایش شبیه به اعتیاد به نظر می‌رسد.

علاوه بر این، طبق گزارشی که اخیراً در مجله اعتیاد‌های رفتاری منتشر شد، محققان برخی از این اختلالات خلقی را با تغییرات ساختاری واقعی که در مغز در حال رشد کودکان رخ می‌دهد مرتبط دانستند.