کانابیدیول در حال حاضر فقط در سازمان خدمات ملی سلامت بریتانیا (اناچاس) برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به صرع نادر و شدید و بزرگسالان مبتلا به استفراغ یا حالت تهوع ناشی از شیمیدرمانی تجویز میشود.
بنیاد خیریه ولکام (Wellcome) به بخش روانپزشکی دانشگاه آکسفورد ۱۶.۵ میلیون پوند اعطا کرد تا اواخر امسال آزمایشی بالینی را راهاندازی کند.
این برنامه با عنوان طبقهبندی و درمان روانپریشی اولیه (استپ/Step) را پروفسور فیلیپ مکگوایر در آکسفورد هدایت میکند و یک هزار نفر از جمله افرادی که از نظر بالینی در معرض خطر روانپریشی قرار دارند، افرادی که مراحل اولین روانپریشی را میگذرانند و مبتلایان به روانپریشی را که به درمان مرسوم واکنش نشان نمیدهند، در برمیگیرد.
در این مطالعه از اپیولکس (Epidyolex) استفاده خواهند کرد؛ شکلی از کانابیدیول که برای برخی کودکان و بزرگسالان مبتلا به صرع تایید شده است. کانابیدیولِ این مطالعه را شرکت دارویی جاز فارماستیکال بدون هیچ هزینهای تامین میکند.
این برنامه ۳۵ مرکز عمدتا در اروپا و آمریکای شمالی را شامل خواهد شد که آکسفورد آنها را هدایت میکند.
کانابیدیول یک ماده شیمیایی است که در ماریجوآنا یافت میشود، اما تتراهیدروکانابینول (تیاچسی) ندارد؛ یعنی مادهای که در ماریجوآنا وجود دارد و احساس بالا رفتن انرژی را ایجاد میکند.
پروفسور مکگوایر گفت این مطالعه همچنین بررسی خواهد کرد که آیا کانابیدیول میتواند از شروع روانپریشی در افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به آن قرار دارند، جلوگیری کند یا نه.
او ادامه داد: «کانابیدیول یکی از امیدبخشترین درمانهای جدید برای افراد مبتلا به روانپریشی است. بسیاری از افراد مبتلا به روانپریشی تمایل دارند کانابیدیول را امتحان کنند و مطالعات قبلی در مقیاس کوچکتر نشان دادهاند که این ماده دارای آثار مفیدی است.»
«این مطالعه میتواند نوع جدیدی از درمان روانپریشی را به ما ارائه دهد و ما از بنیاد ولکام و شرکت دارویی جاز فارماستیکال برای کمک به این پژوهش بسیار سپاسگزاریم.»
لینزی بیلسلند، سرپرست ترجمه سلامت روان در ولکام، گفت: «این برنامه هیجانانگیز به ما کمک میکند تا با آزمایش در مقیاس بزرگ، دریابیم آیا کانابیدیول در درمان روانپریشی در مراحل مختلف موثر است یا نه.»
«در حالی که داروهای ضدروانپریشی معمولا برای درمان روانپریشی استفاده میشوند، اما ممکن است عوارض جانبی قابلتوجهی داشته باشند، بیماران اغلب مصرف آنها را متوقف میکنند و برای همه موثر نیستند. این به معنی آن است که ما باید برای درمانهای جدید راههایی مانند این راه را کشف کنیم.»
«علاوه بر این، بخشی از این کارآزماییها با هدف شناسایی علائم زیستیــ علائم بیولوژیکیــ صورت میگیرد که نشان میدهند بیمار ممکن است بهخوبی به درمان پاسخ دهد. این امکان شخصیسازی بیشتر درمان در آینده را فراهم میکند.»
مطالعهای در سال ۲۰۱۹ نشان داد که کانابیدیول میتواند با آثار سویههای «اسکانک» (skunk) با قدرت بالا مقابله کند و ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای روانی جدی مانند روانپریشی کمک کند.
آنها دریافتند سویههایی با سطح یکسان تیاچسی (THC)، اما کانابیدیول بالاتر در بخشهایی از مغز که با اعتیاد و روانپریشی مرتبطند، کمتر اختلال ایجاد میکند.
منبع: ایندیپندنت