نصب آینه‌ای عظیم برای بازتاب نور خورشید و مقابله با گرمایش جهانی

کاهش پرتو‌های خورشیدی (SRM) که با نام مهندسی زمین‌خورشیدی هم شناخته می‌شود، از جمله پیشنهاد‌های برنامه محیط زیست سازمان ملل به‌منظور استفاده از فناوری ساختارشکن برای جلوگیری از شرایط اضطراری اقلیمی است.

در این گزارش که یک گروه متخصص از دانشمندان اقلیمی آن را گردآوری کرده‌اند، آمده است: «اس. آر. ام تنها رویکرد شناخته‌شده‌ای است که می‌تواند طی چند سال آینده برای خنک کردن زمین استفاده شود.»

«شبیه‌سازی‌های مدل اقلیم دائما نشان می‌دهد که اس. آر. ام می‌تواند برخی آثار افزایش گاز‌های گلخانه‌ای بر اقلیم جهانی و منطقه‌ای، از جمله چرخه‌های کربن و آب را جبران و متعادل کند، اما ممکن است تغییرات اقلیمی مازاد یا جبران‌کننده چشمگیری در مقیاس منطقه‌ای وجود داشته باشد.»

این گزارش نشان داد که برای درک بهتر آثار زیست‌محیطی و اجتماعی فناوری‌های مهندسی زمین، انجام پژوهش‌های بیشتری لازم است.

سایر فناوری‌های ذکرشده در این گزارش شامل وارد کردن مقادیر زیادی ذرات معلق به اتمسفر فوقانی برای جلوگیری از نور خورشید است.

این نخستین بار نیست که آینه‌های فضایی به‌عنوان روشی برای کاهش بدترین آثار تغییرات اقلیمی پیشنهاد می‌شوند و گفتنی است که اندرو یانگ، نامزد پیشین ریاست‌جمهوری آمریکا که بخت پیروزی داشت، در سال ۲۰۱۹، طرحی برای مهندسی زمین منتشر کرد.

پیشنهاد او برای قرار دادن آینه‌های فضایی تاشو عظیم در مدار، ۴.۸۶ تریلیون دلار هزینه دارد و اجرای آن حدود دو دهه طول می‌کشد.

سازمان ملل یادآور شد که تلاش‌های جهانی برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در مسیر تحقق هدف ۱.۵ درجه سانتی‌گراد توافق‌نامه پاریس قرار ندارد.

اینگر اندرسن، مدیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل، خاطرنشان کرد که اس. آر. ام نباید جایگزینی برای اهداف کنونی به‌منظور کاهش انتشار در نظر گرفته شود.

«این کربن را از جو حذف نمی‌کند. اس. آر. ام همچنین سبب بهبود محیط‌زیست یا مقابله با علل اصلی تغییرات اقلیمی نمی‌شود.»

«بهترین گزینه ما برای آینده‌ای شکوفا و بدون تبعیض، انجام کار سخت اجتناب‌ناپذیر به‌منظور دستیابی به پایداری اقلیمی از طریق کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، ایجاد سیاره‌ای عاری از آلودگی و جوامعی است که در هماهنگی با طبیعت زندگی می‌کنند.»

منبع: ایندیپندنت