سال‌های پایانی دهه ۳۰ در فضای مدرن شهری تهرانپارس، تفریحی متفاوت راه‌اندازی شده بود که برای خیلی از جوانان جذاب بود، اما همه نمی‌توانستند از این تفریح استفاده کنند و این مکان بیشتر پاتوق جوانان مرفه و دیپلمات‌های آمریکایی بود تا در تنها سینمای ماشینی تهران بنشینند و فیلم ببینند.
به گزارش همشهری آنلاین، ایده‌ی ساخت نخستین سینما ماشینی «درایو-این سینما» ۲۵ اسفند سال ۱۳۳۷ شکل گرفت. پس از موافقت اداره نمایش وزارت کشور، زمینی در محدوده تهرانپارس فعلی برای شکل‌گیری این سینما انتخاب و بخشی از کار انجام شد.
اما روند ساخت و ساز به دلایل نامعلومی متوقف شد، تا در۶ اردیبهشت سال ۱۳۳۹ این ایده عملی شد و درایوین سینمای تهرانپارس، نخستین سینمای ماشینی تهران و کشور فعالیتش را آغاز کرد. وسعت درایوین سینمای تهرانپارس ۳ هزار و ۲۰۰ مترمربع، گنجایش آن ۲۸۴ اتومبیل و بهای بلیت آن ۱۵۰ریال بود که فیلم‌های بسیاری در آن به نمایش درآمد.
«داریوش شهبازی» تهران‌شناس درباره هویت تاریخی این سینما می‌گوید: «اوایل دهه ۴۰ وقتی که کودک بودم گاهی با مرحوم پدرم و خانواده به درایوین سینمای تهرانپارس می‌رفتم. یادم است پرده وسیع سینما روی پایه‌های بتنی تعبیه شده بود و در کنار محل پارک هر ماشین میله‌ای قرار داشت که بلندگو‌ها روی آن بود تا کم و زیاد کردن صدای آن در اختیار تماشاگران باشد. درایوین سینما همانطور که از نامش پیداست برای خودروسواران بود و فقط آن‌ها می‌توانستند در این سینما فیلم تماشا کنند.»
کفسازی این درایوین سینما در بخش مخصوص اشراف دارای شیب مناسب‌تری بود تا آن‌ها بتوانند راحت‌تر و بهتر فیلم را تماشا کنند. «حیدرقلی خان غیایی شاملو» یکی از معماران مدرن و بنام ایران سازنده و معمار درایوین سینمای تهران پارس بود. سینمای اتومبیل رو تهران پارس در سال ۱۳۴۹ تعطیل شد و در محل آن ساختمانی احداث شد. در نهایت درایوین سینما ونک تقریبا یک دهه پس از سینما تهرانپارس پا به عرصه گذاشت.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
