غلامرضا ابدالی، سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان محیط زیست گفت: آذر و توران در هفته سوم زندگی خود از طبیعت جدا شدند و پس از آن، به ناچار مراحل تغذیه دستی برای آنها طی شد. اساسا وقتی هر حیوانی از طبیعت جدا میشود، بخصوص وقتی گوشتخوار باشد، ضربه سختی به زیست عادی آن وارد میشود و شرایط بازگرداندن آن حیوان به طبیعت بسیار دشوار است که این موضوع درباره آذر و توران هم صدق میکند.
به گزارش ایلنا، ابدالی درباره آخرین برنامه سازمان محیط زیست برای نگهداری از پیروز نیز توضیح داد: با توجه به قراردادی که ما با تیم تیمارگران پیروز داریم، این توله یوز تا پایان فروردین ۱۴۰۲ در پارک پردیسان تهران نگهداری خواهد شد، اما برای بعد از فروردین ماه، کمیته فنی دفتر حیات وحش درباره آینده پیروز تصمیم خواهد گرفت، البته به احتمال زیاد، پیروز به مرکز تحقیقات یوزپلنگ آسیایی در پارک ملی توران استان سمنان منتقل خواهد شد.
وی افزود: درباره آذر و توران نیز فعلا ما آنها را در حاشیه همان زیستگاه اصلی خودشان در پارک ملی توران استان سمنان نگهداری میکنیم و در هفتههای اخیر نیز این تولهیوزها تحت نظارت کادر مجرب دامپزشکی و تیمارگران قرار داشتند و قرار است بهزودی برنامههای جدید برای این تولهیوزها توسط کمیته فنی دفتر حیات وحش تدوین شود، اما برنامهای برای این که این تولهها به تهران آورده شوند، وجود ندارد.
سرپرست دفتر حیات وحش سازمان محیط زیست در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به مشاهده توله یوزهای یک ساله در طبیعت منطقه توران در هفته قبل گفت: تولههای یک سالهای که اخیرا در طبیعت مشاهده شده اند و تولههایی که چند هفته قبل در منطقه توران مشاهده شده بودند، همگی متعلق به خانوادههای شناخته شده یوزپلنگ ایرانی هستند. در ماههای گذشته چند خانواده دارای چهار توله یوزپلنگ در پارک ملی توران مشاهده شده اند و این مساله نشان میدهد که خوشبختانه منطقه توران هنوز یک زیستگاه زادآور یوزپلنگ ایرانی محسوب میشود و قدرت حفظ این گونه با ارزش در آن وجود دارد.
وی در ادامه تاکید کرد: با توجه به وضعیت نسبتا مناسبتر منطقه توران نسبت به سایر زیستگاههای یوزپلنگ ایرانی و مشاهده خانوادههای زادآور یوز در این منطقه در ماههای گذشته، اکنون بیش از پیش مصمم شده ایم که روی حفظ این گونه جانوری ارزشمند در زیستگاه اصلی آن تمرکز کنیم؛ بخصوص که در سال جاری وضعیت رصد و پایش یوزپلنگ در طبیعت از سالهای گذشته به مراتب بهتر بوده و امیدواری ما برای حفظ یوزپلنگ در طبیعت کاملا بیشتر از قبل شده است.