محققان با استفاده از بقایای به جای مانده از انسانهای قرنها و هزاران سال پیش موفق شدند، چهره و حتی پوشش احتمالی آنها را بازسازی کنند.
مردم دورههای مختلف تاریخ، سرنخهای ارزشمندی درباره نحوه زندگی که سپری کردهاند از خود به جای گذاشتهاند که از جمله آنها به بناهای تاریخی، لوازم شخصی و اسکلتهایشان میتوان اشاره کرد، اما هویت بیشتر این افراد ناشناخته است. این روزها محققان میتوانند به لطف فناوری و روشهای علمی، چهره این افراد را بازسازی کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، محققان با استفاده از بقایای به جای مانده از انسانهای قرنها و هزاران سال پیش موفق شدند، چهره و حتی پوشش احتمالی آنها را بازسازی کنند.
در ادامه با برخی از مشهورترین این بازسازیها آشنا میشوید:
باستانشناسان در سال ۱۸۸۱ میلادی جمجمه یک انسان را در غاری واقع در یکی از دهکدههای جمهوری چک کشف کرده بودند. آن زمان محققان اعلام کردند این جمجمه حدود ۳۱هزار سال قدمت دارد و بخشی از بقایای به جای مانده از یک مرد است، اما نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد محققان درباره جنسیت این انسان عصر حجر اشتباه میکردند.
پس از گذشت بیش از ۱۴۰ سال از کشف این جمجمه، محققان اعلام کردند که این جمجمه به یک زن ۱۷ ساله تعلق دارد که در دوران «اوریگنیشن» (Aurignacian، بخشی از دوره پارینهسنگی زبرین، یعنی حدود ۴۳ هزار تا ۲۶ هزار سال پیش) زندگی میکرده است.
بقایای اسکلت این زنِ متعلق به دوران نوسنگی که در زمان مرگ در دهه دوم عمرش بود، در جریان ساختوساز یک جاده در سوئد کشف شد. یک متخصص با استفاده از اسکنهای جمجمه و اطلاعاتی درباره مهاجرت به اسکاندیناوی باستان، با صرف بیش از ۳۵۰ ساعت، چهره او را بازسازی کرد.
محققان چهره یک زن ریزاندام با موهای تیره را بازسازی کردهاند که حدود ۴۰۰۰ سال قبل به عنوان یک فرد ثروتمند در سرزمین «بوهم» زندگی کرده است. این زن به همراه پنج دستبند برنز، دو گوشواره طلا و سه گردنبند متشکل از ۴۰۰ مُهره کهربا دفن شده بود.
علاوهبر این، باستانشناسان در کنار جسد او سه سوزن خیاطی برنز کشف کردند. این زن به گروهی از افراد تعلق دارد که در اوایل عصر برنز در اروپای مرکزی زندگی میکردند و در ساخت ابزار فلزی از جمله تبر، خنجر، دستبند و گردنبدهای پیچ در پیچ فلزی مهارت داشتند.
پوشش و زیورآلاتی که این زن بر تن دارد نیز با بهرهگیری از علم بازسازی شده است. برای این کار یکی از اعضای مؤسسه باستانشناسی و آکادمی علوم جمهوری «چک» دستبند کهربا و گوشوارههای طلا را ساخت، یک حلبساز دستبندهای برنز و سوزنها را بازسازی کرد و یک باستانشناس متخصص پارچه و لباس نیز پوشش این زن را طراحی کرد.
اسکلت "زن پنانگی" (Penang woman) در آوریل سال ۲۰۱۷ در شمال غربی مالزی پیدا شد. جایی که پس از مرگش، در سن تقریباً ۴۰ سالگی و در اواخر عصر حجر دفن شده بود. «یسرو مورائس» (Cicero Moraes)، کارشناس برزیلی گرافیک و گروهی از محققان دانشگاه علوم مالزی (USM) در پنانگ از روشهای دیجیتال برای انجام این بازسازی استفاده کردند.
محققان به لطف فناوری و پیشرفت علم توانستهاند بخش کوچکی از زندگی در عصر قرون وسطی در اسکاتلند را با بازسازی چهره این زن قرون وسطایی برای ما آشکار کنند. بقایای این زن به همراه اسکلت دو فرد دیگر در اسکاتلند کشف شد.
بقایای این دو مرد نیز در محل کشف اسکلت زن اسکاتلندیِ اشاره شده، کشف شد. «کریس رین»، یک انسانشناس و جمجمهشناس فعال در حوزه پزشکی قانونی در اسکاتلند با استفاده از ترکیبی از فناوری و تکنیکهای عملی، چهره این کشیش و اسقف را بر اساس اسکلتهای کشف شده در سال ۱۹۷۵ توسط باستانشنان، بازسازی کرد.
حدود ۷۰ هزار سال پیش، این مرد جوان نئاندرتال در محوطهای زندگی میکرد که با نام «داگرلند» شناخته میشود. یک متخصص با استفاده از تکه جمجمهای که در اعماق «دریای شمال» کشف شده است، موفق شد چهره این مرد نئاندرتال که بالای ابروی سمت راست غدهای دارد را بازسازی کند.
محققان موفق شدند چهره سه مردی که حدود دوهزار سال پیش در شهر باستانی «ابو صیر» واقع در مصر زندگی میکردند را برای مردم امروز آشکار کنند. محققان برای این کار DNA مومیاییها را استخراج کردند و با بررسی آنها چهره و سایر ویژگیهای ظاهری را پیشبینی کردند. این اطلاعات به محققان کمک کرد چهره سه مرد ۲۵ ساله را بازسازی کنند.
این چهره احتمالی «آخناتون»، پدر فرعون مشهور «توتعنخآمون» است که در فاصله ۱۳۵۳ تا ۱۳۳۵ پیش از میلاد بر مصر حکمرانی میکرد. کارشناسان عمدا جزئیاتی همچون مو و زیورآلات را از تصویر ارائه شده، حذف کردند تا تمرکز مخاطب بر چهره این فرعون باشد. محققان این بازسازی را با استفاده از یک مومیایی انجام دادند که در «دره پادشاهان» کشف شده است.
جسد این مرد در اواخر قرن هجدهم میلادی در «کنتیکت» دفن شد. استخوان این مرد در وضعیتی کشف شد که نشان میداد مردم آن منطقه فکر میکردند او یک خونآشام است. براساس شواهد تاریخی، مردم معتقد بودند کسانی که همچون این مرد بر اثر «سِل» جانشان را از دست میدادند، خونآشام بودهاند، اما همانطور که مشاهده میکنید اثری از دندانهای نیش در دهان او نیست.
«اسکار نیلسون» یک مجسمهساز سوئدی است که حدود ۲۲۰ ساعت برای بازسازی تک تک ماهیچههای صورت این زن جوان زمان صرف کرد. بقایای این زن که در زمان مرگ ۱۸ساله بوده در غاری واقع در مرکز یونان کشف شد. با اینکه اطلاعات زیادی درباره او وجود ندارد، اما کارشناسان معتقدند اسکلت او به حدود ۹۰۰۰ سال پیش تعلق دارد.
دانشمندان اتریشی و آلمانی برای سنجش میزان صحت پرتره یک مومیایی، مومیایی یک پسربچه را سیتیاسکن کردند و آن را مورد بررسی قرار دادند. این مومیایی و پرتره آن که روی تابوت چوبی نقاشی شده بود در گورستانی نزدیک «هرم هواره» واقع در مصر کشف شد.
باستانشناسان با بررسی این مومیایی یک مدل سه بعدی از چهره او طراحی کردند و دریافتند پرتره و چهره واقعی این پسربچه با یکدیگر همخوانی دارند.
مخصوصا درباره زن 9000 ساله
چون انسان ها در گذشته قد و وزن بیشتری داشتن و چهره هاشون به مرور زمان به این شکل تبدیل شده!
تقریبا میشه گفت شبیه به امروزی ها طراحی شون کردن که کاملا اشتباهه!