روزنامه اعتماد نوشت: یک روز بعد از بازداشت حسین ماهینی که همچنان با همان توضیح یک خطی خبرگزاری ایرنا انجام شده، تقریبا ساعتی نبوده که شایعه بازداشت یکی از بازیکنان فوتبال یا صدور حکم جلب‌شان در فضای مجازی منتشر نشده باشد. سایت‌های ورزشی نیز با استناد به همین اخبار تایید نشده مطالبی را منتشر کردند.
ابتدا شایعه بازداشت کاوه رضایی مهاجم تیم تراکتور منتشر شد. گفتند او به دلیل انتشار یک استوری با عکس پرچم کردستان عراق با حکم بازداشت مواجه شده است. سپس خبر صدور حکم بازداشت برای سروش رفیعی و وریا غفوری به دلیل حمایت از علی کریمی و معترضان پخش شد. همچنین در خبر‌های دیگری گفته شد عارف غلامی و زبیر نیک‌نفس بازیکنان استقلال هم تحت پیگرد قرار گرفته‌اند.
در حالی که هیچ کس نه می‌توانست این اخبار را تایید یا رد کند، بختیار رحمانی که از دوستان کاوه رضایی است اعلام کرد بازداشت این بازیکن صحت ندارد، اما یک منبع خبری نزدیک به خانواده این بازیکن گفت او بازداشت شده. مصدومیت ناگهانی او که توسط سرپرست باشگاه تراکتور در آستانه بازی با پرسپولیس منتشر شد هم مزید بر علت گشت تا همه تصور کنند مصدومیت بهانه‌ای است برای غیبت احتمالی او در بازی یکشنبه. در قائمشهر، اما اتفاق عجیب‌تری رخ داد. ساعتی بعد از کنفرانس خبری پیش از بازی نساجی و نفت مسجدسلیمان تعدادی از خبرنگاران حاضر در نشست، از رضا مهاجری سرمربی نفت مسجدسلیمان نقل کردند که او در پاسخ به این سوال که آیا تیمش محروم و مصدومی دارد جواب داده: «بازیکن مصدوم یا محروم خدا را شکر نداریم، اما سه بازیکن ما دو روز است که بازداشت شده‌اند و مطمئنا تاکنون مصدوم هم شده‌اند.»
ساعتی بعد سرویس فارسی سایت العربیه هم این خبر را منتشر کرد، اما این بخش از صحبت‌های مهاجری در هیچ کدام از رسانه‌های رسمی بازتاب نداشت. در ساعات بعدی هم هیچ کس این خبر را تکذیب نکرد تا اینکه مدیر رسانه‌ای نفت مسجدسلیمان اعلام کرد مهاجری چنین حرفی نزده و انتشار این خبر شیطنت سیاسی بوده. در این شرایط گویا هیچ مقام مسوولی از مراجع امنیتی یا قضایی نیز قصد شفاف‌سازی ندارد و همین موجب التهاب بیش از پیش فضا شده است. معلوم نیست چرا وقتی گفته می‌شود فلان بازیکن سرشناس بازداشت شده کسی این خبر را تایید یا تکذیب نمی‌کند. اگر طرف واقعا به صورت قانونی و با حکم دادستانی بازداشت شده باید همه بدانند و اگر هم بازداشت نشده باید جلوی شایعات گرفته شود.
همان‌طور که در مورد حسین ماهینی هنوز اقدامی برای اقناع افکار عمومی انجام نشده در مورد این بازیکنان سرشناس و کمتر شناخته شده نیز شفاف‌سازی صورت نمی‌گیرد. از روز جمعه تا به امروز تقریبا تمام فوتبالیست‌های داخلی و لژیونر به همراه مربیان و پیشکسوتان سرشناس فوتبال پشت حسین ماهینی درآمده‌اند و درخواست آزادی او را مطرح کرده‌اند. این دسته از اهالی فوتبال با یادآوری اصل ۲۷ قانون اساسی تاکید کرده‌اند که اظهارنظر ورزشکاران پیرامون اتفاقات کشورشان نباید جرم تلقی شود. هواداران فوتبال هم طبیعتا به شدت پیگیر اخبار مربوط به بازداشت فوتبالیست‌ها هستند.
در این وضعیت آیا زمان آن نرسیده که یک مقام ذی‌صلاح در این رابطه اطلاع‌رسانی درست انجام دهد؟ یا قرار است تا مدتی فضای فوتبال تحت تاثیر چنین فضایی قرار داشته باشد؟ این در حالی است که فوتبال روز دنیا به شدت اتفاقات روز ایران را دنبال می‌کند. بنر‌های حمایتی در بازی بایرن‌مونیخ و لورکوزن و توضیحات کامل گزارشگر بازی از شرایط ایران هنگام ورود سردار آزمون به بازی، دو شاخه گلی که لوچیانو اسپالتی سرمربی ناپولی به یاد زنان ایرانی با خود به کنفرانس خبری برد، واکنش نشریات معتبر فوتبال دنیا نظیر بیلد به بازداشت فوتبالیست‌ها بخشی از واکنش‌هاست.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزهترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذابترین سالادی که تابهحال خوردهاید
باید همه مردم بطور مستمر حقوق انسانی و اجتماعی خود را بیان کنند و خواستارد ارائه فهرست اقدامات شوند .
فقط وقتی کس و کار شما چند روزی ناپدید شود باید حدس بزنی بازداشت شده مگر نه هیچ مرجع قانونی برای اطلاع رسانی و رسیدگی به این موضوعات وجود ندارد